Skrzynka bonusowa. Aby ją znaleźć najpierw należy dostać się do skrzynki finałowej OP95U6 i uzyskać współrzędne skrzynki bonusowej.

................................................................................................................................................................................................................................

Gmina Pilchowice liczy obecnie 67,5 km² i 11 tysięcy mieszkańców.

Pilchowice- (niemieckie Pilchowitz O/S, a w latach 1936-1945 Bilchergrund O/S) leżą pośród łagodnych wzgórz w dolinie rzeki Bierawki, na wysokości 234 m n.p.m. W czasach pierwszych Piastów okolice naszej wsi porastała prawdopodobnie gęsta puszcza o charakterze pierwotnym. Teren ten trwał niezamieszkały aż do początków XIII w. Pilchowice były pierwotnie rozległą wsią rycerska, potem miasteczkiem targowym, a dzisiaj są siedzibą gminy w ziemskim powiecie gliwickim. W ciągu wieków powstawały liczne kolonie-przysiółki Pilchowic: Dolna Wieś (niem. Niederdorf), Wielopole (Wielopole-Pilchowitz), Młyn nad Bierawką (Birawka-Mühle), Leboszowice (Leboschowitz), Kolonia Seminaryjna, Kolonia Gliwicka, a w 1934 r. Kolonia Stanicka i Trześniówka. Herb Pilchowic to czarny koń przebity włócznią ze złotym grotem na srebrnym tle. Nazwa miejscowości wywodzi się od pilcha.

Żernica- Pierwotna nazwa wsi to Zernitz. Pochodzi ona od polskiego słowa „ziarno”, czyli po niemiecku Korn, albo też od słowa „ściernisko”, czyli Stoppelfeld. Owa nazwa świadczy o tym, że w zamierzchłych czasach rozpościerały się tu uprawne pola, otoczone dziewiczymi lasami. według najstarszych odkryć dokonanych w okolicy Gliwic- Żernica zamieszkana była już w epoce kamiennej. W czasie swojego bytu Żernica przechodziła „z rąk do rąk”, od państwa do państwa. Już w 990 roku Śląsk, między innymi także Żernicę, zajęli Czesi. Wioska została w posiadaniu Czech do roku 1050, kiedy to Kazimierz I Odnowicel, syn Mieszka II przyłączył okoliczne tereny do Polski. Sto lat później, w 1150 roku na ziemi żernickiej osiedlili się pierwsi niemieccy koloniści.

Stanica- Pierwsza, legendarna wzmianka o wiosce pochodzi z 1134 roku. Miejscowość stanowiła miejsce odpoczynku na szlaku kupieckim, chronione prawem książęcym. Nazwa wsi oznacza miejsce postoju, a także obowiązek udzielenie gościny dworowi władcy. Słowo „stan”, to bowiem w owych czasach określenie nie tylko wymienionej  powyżej formy podatku lennego, lecz także określenie miejsca na kupieckim szlaku, gdzie można „stanąć”, to jest  zatrzymać się na posiłek lub nocleg, dokonać naprawy taboru czy podkuć konie. W tej potocznej formie nazwa naszej wsi, jako Stanica, przetrwała do czasów współczesnych. Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w  1258 roku, stanowiła wówczas własność klasztoru cystersów. Przez 552 lata (do 1810), los Stanicy był trwale związany z losami rudzkiego klasztoru. Kondycja gospodarcza wsi w dużej mierze zależała od temperamentu i umiejętności opatów.

Leboszowice-  nazwa wsi pochodzi od imienia Lewosz. Pierwsze wzmianki o Leboszowicach pochodzą z 1482 roku.

Nieborowice- Nazwa wsi pochodzi od imienia Niebora. Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1407 roku. Jesienią 1939 roku, w pobliżu wsi hitlerowcy utworzyli przejściowy obóz dla 3 000 żołnierzy polskich, działaczy i powstańców śląskich, gdzie zginęło ok. 2 000 osób, między innymi kapitan Jan Kotucz - dowódca kampanii 75 p.p., jednostki, która jako ostatnia broniła Rybnika. 11.09.1939 roku podczas inwazji Niemiec hitlerowskich na Polskę doszło do zbrodni niemieckiej na mieszkańcach wsi. Pod upozorowanym zarzutem ucieczki Niemcy rozstrzelali 16 byłych powstańców śląskich.

Kuźnia Nieborowska- zamieszkuje ją około 400 mieszkańców. Miejscowość otaczają lasy Parku Krajobrazowego Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich. Historia osady o nazwie Kuźnica Nieborowska jest stosunkowo krótka i związana z aktywnością gospodarczą możnych właścicieli rozległego państwa rybnickiego. W pierwszej połowie XVIII stulecia Rybnik wraz z Pilchowicami, Knurowem i okolicami należał do hrabiowskiego rodu Węgierskich (z niem. von Wengersky). Przodkowie ich wywodzili się z Polski, a pierwszy Węgierski na służbie cesarskiej pojawił się podczas wojny trzydziestoletniej. Węgierscy skupili swoje włości w majoracie, który przetrwał do XIX wieku. W 1740 roku, za Franciszka Karola Węgierskiego, w lasach na wschód od Pilchowic uruchomiono kuźnicę żelaza. Dało to początek przemysłowej osadzie – Kuźnicy Nieborowskiej. Zakład ten działał tutaj do końca XIX wieku. Pozostał po nim staw kuźniczy w pobliżu pałacu. Około 1880 roku właściciele tej niewielkiej huty wznieśli w jej pobliżu duży pałac. Jest to obiekt wzniesiony na planie prostokąta, murowany, piętrowy, przykryty dachem mansardowym z lukarnami. 

Wilcza- pierwsze zapiski o wsi pochodzą z 1486 roku. Dawniej dzieliła się ona na Wilczę Górną i Dolną. W latach 1945–1954 siedziba gminy Wilcza. Według niemieckiego językoznawcy Heinricha Adamy nazwa miejscowości wywodzi się od polskiej nazwy drapieżnika wilka. Tutejszy majątek był własnością państwa pruskiego, zarządzaną przez landratów, czyli starostów powiatowych. Jeden z nich, niejaki Lentz, postawił cegielnię, w której następnie wyrabiano cegłę na budowę pałacu, który zachował się do dziś. Gdy po I wojnie światowej i powstaniach śląskich Wilcza znalazła się na terenie odrodzonej Polski, tutejszy majątek oddano w dzierżawę Józefowi Grzonce, powstańcowi śląskiemu zasłużonemu w walkach na terenie powiatu. W 1926 r. nabył on część majątku. Pozostałą część gruntów rozparcelowano. Józef Grzonka w czasie II wojny zginął na terenie Małopolski.

..........................................................................................................................................................................................................................

O keszu:

Po zdobyciu tej skrzynki zostaniesz Honorowym Obywatelem Gminy Pilchowice. 

Klucz do otwarcia znajdziesz poniżej, powinien trzymać się siłą przyciągania.

PS. Pierwotna lokalizacja została zmieniona, ktoś zajumał całą skrzynkę :P