Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Pozycja Polanów Tobruk nr 3 - OP9453
Kolejne dwa tobruki
Właściciel: Jacek.T
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: m n.p.m.
 Województwo: Polska > zachodniopomorskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 29-12-2019
Data utworzenia: 29-12-2019
Data opublikowania: 31-12-2019
Ostatnio zmodyfikowano: 31-12-2019
16x znaleziona
0x nieznaleziona
1 komentarze
watchers 0 obserwatorów
19 odwiedzających
7 x oceniona
Oceniona jako: znakomita
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Szybka skrzynka  Weź coś do pisania  Umiejscowiona na łonie natury, lasy, góry itp  Miejsce historyczne  Dostępna tylko pieszo 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

Zimą 1944/45 do Polanowa została skierowana 15 Dywizja Grenadierów SS z Legionu Łotewskiego. Mieli oni bronić okolic pozycji mobilizacyjnej Wału Pomorskiego, gorączkowo rozbudowywanej od jesieni 1944. Przy budowie pracowali mieszkańcy, żołnierze Wehrmachtu i Waffen SS, robotnicy przymusowi z Polski i ZSRR oraz liczni jeńcy wojskowi: Francuzi i Belgowie.

Kopano transzeje i rowy przeciwczołgowe, przygotowywano działobitnie i lądowiska. Podstawowym typem bunkra był tzw. Tobruk, czyli Ringstand 58c, stosunkowo tani i łatwy w budowie, a jednocześnie całkiem skuteczny. Co ciekawe, sam bunkier był konstrukcją włoską, z którą niemieccy inżynierowie zapoznali się w Tobruku. Od 1942 był on masowo budowany, zarówno na Wale Atlantyckim jak i na wschodnich liniach obrony III Rzeszy. Budowa zajmowała 25 dni i potrzebowano 11 m3 betonu. Schron wkopany był w ziemię i ponad jej poziom wystawał jedynie strop przedziału bojowego z otworem do prowadzenia ognia przez ukm (MG 34 lub MG 42). W przypadku zagrożenia strzelec chował się we wnętrzu schronu. Wejście prowadziło przez boczny otwór w ścianie schronu, poprzez wykop. Zaletą schronu były małe rozmiary, znacznie utrudniające jego wykrycie i zniszczenie. Także niskie koszty budowy i prosta konstrukcja w porównaniu do tradycyjnych schronów sprzyjały powszechnemu ich stosowaniu jako elementów fortyfikacji polowych i uzupełnienie fortyfikacji stałych.

Obecnie przedpole naszego Tobruka pokryte około 60-letnim lasem, więc wiosną 1945 rosły tu tylko małe drzewa lub było pole. Strzelec mógł kontrolować szosę Polanów - Warcino - Barcino oraz dolinę Grabowej. Obok schronu, według inwentaryzacji wykonanej przez pasjonatów miało się znajdować stanowisko armaty przeciwpancernej PaK 40 7,5 cm, podstawowego niemieckiego działa do niszczenia radzieckich czołgów. Jedynym czołgiem odpornym na tą armatę był ciężki IS -2.

Bunkier został przez pasjonatów nieco oczyszczony, pogłębiono okop, wycięto zarastające go drzewa. Po drugiej stronie szosy do Barcina znajduje się kolejny Tobruk.

.

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Wpisy do logu: znaleziona 16x nieznaleziona 0x komentarz 1x Wszystkie wpisy