Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
[75] Gwizdów – szlak przez rezerwat Imielty Ług - OP92LJ
Rezerwat przyrody Imielty Ług
Właściciel: geokuba
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: m n.p.m.
 Województwo: Polska > lubelskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 15-09-2019
Data utworzenia: 19-09-2019
Data opublikowania: 26-09-2019
Ostatnio zmodyfikowano: 26-08-2020
38x znaleziona
0x nieznaleziona
0 komentarze
watchers 1 obserwatorów
53 odwiedzających
26 x oceniona
Oceniona jako: dobra
1 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez: grafen
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Dostępna rowerem  Szybka skrzynka  Weź coś do pisania  Umiejscowiona na łonie natury, lasy, góry itp 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

A właściwie ścieżka dydaktyczno przyrodnicza oznakowana jedynie strzałkami na słupkach, bez znaków na drzewach. W tym miejscu znajdują się tablice informacyjne na temat rezerwatu Imielty Ług, a także można sobie poczytać o jadowitej (o zastosowaniu odstraszającym, nie zabijającym) żabce - kumaku nizinnym.

Jeżeli idziemy od Gwizdowa, to za kilkadziesiąt metrów skończy się las, a zaczną stawy i torfowiska. A na nich często występujący bór bagienny. Jak informuje nas jedna z tablic na szlaku:

Bory bagienne odznaczają się stałym, wysokim uwilgotnieniem, bardzo kwaśnym odczynem wody i gleby oraz niską żyznością. Związane są z torfowiskami wysokimi, tworząc często strefę przejścia pomiędzy nieleśnym torfowiskiem wysokim, a borami wilgotnymi i borami świeżymi. Zajmują także bezodpływowe obniżenia terenu, niecki oraz miejsca na obrzeżach zarastających jezior.
W tych warunkach cały czas zachodzi proces rozkładu warstwy organicznej i tworzenia się wierzchniej warstwy torfu.
Bory bagienne tworzą charakterystyczny krajobraz. W runie dominują mchy torfowce, natomiast drzewostan to głównie sosna, która na takim terenie dorasta do 12-16 m i wykształca charakterystyczną, parasolowatą koronę.
Z innych gatunków roślin odnajdujemy tutaj np. wełniankę pochwowatą, borówkę bagienną, modrzewnicę zwyczajną, a przy odrobinie szczęścia możemy również zobaczyć rosiczkę okrągłolistną.

Aktualnie, mimo iż to rezerwat, w którym teoretycznie zabronione jest zbieranie runa leśnego, trwa wielkie grzybobranie, a zwłaszcza żurawinobranie. Bardzo dużo osób można zauważyć na brzegach torfowisk, które wyglądają czasami jak obrazowo opisane przez mistrza Andrzeja Sapkowskiego w „Sezonie burz” z wiedźmińskiej sagi:   Ponad paprocie, niczym grzbiet narwala z fal morskich, wyłaniał się niekiedy zad baby, zbierającej na czworakach jagody czy inne runo leśne.

Bór bagienny w całej swej okazałości widać w sercu rezerwatu na Dużej Grępie; prowadzi przez niego drewniana kładka.

Keszyk to mikro pojemnik PET pod nogą tablicy. W środku tylko logbook.

Zawsze zajrzyj na ostatnią stronę logbooka, możesz tam znaleźć wpisaną słownie cyfrę. Zanotuj ją. Przyda się później na zakończenie geościeżki.

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
Na szlaku