W lesie na terenie wsi Pikule, nieopodal pomnika upamiętniającego mieszkańców zamordowanych przez Niemców w 1942 r., jest grób nieznanego partyzanta. Aktualnie trwają tu prace związane z budową drogi ekspresowej S19 i właśnie las ten wokół grobu wycinają.

Mam nadzieję, że Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Lublinie i GDDKiA zrobią coś, aby zabezpieczyć ten grób partyzanta. Do tej pory leżał on sobie w spokoju w lesie przez ponad 70 lat. Teraz buduje się tu drogę i okazało się, że grób ten jest na skraju inwestycji.  Pomnik, o którym wspomniałem, ma być przeniesiony w inne miejsce, a czy o tym grobie również pomyślano? Jeżeli nie ma potrzeby ekshumacji i przenoszenia szczątków w inne miejsce, to należałoby to miejsce jakoś zabezpieczyć. Tymczasem widać, że grób nie jest odizolowany, że nie rzuca się w oczy i podczas wycinki doznał uszkodzeń; krzyż wyłamano i coś musiało na niego upaść. Co się z nim stanie, gdy wejdą cięższe maszyny, gdy będą wyrywane korzenie, albo gdy zaczną się roboty budowlane?

28 sierpnia 2019 r. IPN, GDDKiA i Lasy Państwowe dokonali wizytacji tego i innych grobów, zrobili zdjęcia i uzgadniali przeniesienie pomnika pamięci. Stwierdzili, że groby koło Borownicy nie kolidują z inwestycją, ale czy zapadły jakieś decyzje na temat tego w Pikulach, nie wiadomo; napisano jedynie, że dokonano jego lustracji. Tak wówczas wyglądał:
https://www.facebook.com/IPN.Lublin/photos/pcb.2323987064303970/2323986864303990/?type=3&theater

Jeszcze kilka słów o miejscowości Pikule.

Zenon Łukasz Baranowski w przewodniku wydanym w 2018 r. przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska w Lublinie „Lasy Janowskie. Przewodnik dla turysty” tak pisze:

„Pikule. Już w 1652 r. istniał tutaj młyn należący do proboszcza bialskiego. Prowadziła go rodzina Pikulów. W II połowie XVIII w. wokół młyna rozwinęła się osada rolnicza. Chłopi zostali osadzeni na działkach czynszowych. W I połowie XIX w. na miejscu młyna zbudowano folusz. Był też staw rybny i karczma. W 1914 r. w wyniku walk frontowych spłonęła cała wieś. W 1921 r. Pikule liczyły 14 domów i 84 mieszkańców. W październiku 1942 r. partyzanci Polskiej Organizacji Wojskowej (POW) Racławice stoczyli walkę z Niemcami. W odwecie 3 października 1942 r. okupanci dokonali okrutnej pacyfikacji Pikul. Rozstrzelano 52 osoby (w tym 14 kobiet i 22 dzieci) oraz spalono 13 zabudowań. W 1965 r. ku czci ofiar wzniesiono pomnik.”

W październiku 2014 roku dodano tablicę z nazwiskami i wiekiem wszystkim pomordowanych.

Kesz to mikro pojemnik PET z samym logbookiem, znajduje się w ziemi w odległości 12-13 m na zachód od grobu partyzanta.

Zawsze zajrzyj na ostatnią stronę logbooka, możesz tam znaleźć wpisaną słownie cyfrę. Zanotuj ją. Przyda się później na zakończenie geościeżki.