W czasie Wiosny Ludów w miasteczku znajdował się obóz liczący około 1200 powstańców pod dowództwem mjr Floriana Dąbrowskiego. Uzbrojenie oddziału było nietypowe i składało się z kos chłopskich oprawionych na sztorc. W dniu 29.04.1848 r. rozegrała się bitwa z wojskami pruskimi, w której zginęło ponad 140 Polaków, 583 wzięto do niewoli, a miasto spalono.
Poległych powstańców oraz pomordowanych cywilów pochowano w zbiorowych mogiłach zlokalizowanych na polu, którego właścicielem był Konstanty Budziszewski. Mogiły to dwa kilkumetrowe kopce, podwyższone po odzyskaniu niepodległości w latach 1918-19. Według miejscowej tradycji, dawniej wznosił się tu jeszcze jeden kopiec.
Usypany on był na mogile kryjącej szczątki poległych żołnierzy pruskich. Mogiłę tę zlikwidowano w 1863 r., a prochy zabitych przeniesiono na cmentarz ewangelicki przy ul. Zakrzewskiej. 30 kwietnia 1849 roku z okazji pierwszej rocznicy bitwy pod Książem pamięć poległych uczczono nabożeństwem żałobnym w kościele św. Mikołaja, po czym zorganizowano pielgrzymkę do mogił. Odtąd mogiły stały się miejscem obchodów rocznicowych upamiętniających czyn zbrojny z 1848 r.
W 1858 r. na obwodzie dwóch mogił mieszkańcy posadzili sosny. Dzięki temu mogiły nie zaginęły. U właściciela Włościejewek K. Niegolewskiego gościł wówczas Władysław Syrokomla (prawdziwe nazwisko Ludwik Kondratowicz). Poeta posadził na jednym z kopców pamiątkowe drzewko i uczestniczył w obchodach 10 rocznicy bitwy pod Książem. Hołd poległym przed 10 laty rodakom wyraził w swym wierszu zatytułowanym “Na mogile poległych w Książu w 1848 r.”
Na Waszym grobie waleczni kosiarze;
Drzewo pamięci sadzimy ziomkowie;
Niech się rozrasta, niech w każdym konarze
Żyje myśl wieczna, która o Was powie!
Soki żywotne, co Wasz proch udzieli,
Niech w każdą gałąź wleją siłę nową,
Niech każda gałąź szumi pieśń bojową
I z Waszych prochów wywoła mścicieli!
Okryj się drzewo zielonością piękną,
Białego Orła osłoń konarami.
Na przyszłe żniwo, gdy kosy zabrzękną
Święci Kosiarze, módlcie się za nami!
Nie giną marnie bohaterskie dzieła,
Święty ich popiół ma iskrę w sobie.
Na każdym polskich męczenników grobie
Jest myśl, że “Jeszcze Polska nie zginęła!”
http://www.parki.org.pl/parki-miejskie/park-miejski-w-ksiazu-wielkopolskim