keram58

W tym roku mija 75 lat od wybuchu Powstania Warszawskiego i z tej okazji chcemy Was zaprosić do prześledzenia jego przebiegu na kartkach kalendarza i podejmowania keszy związanych z wydarzeniami tamtych krwawych dni. Powstanie trwało 63 dni, ale my zaczynamy 5 dni przed jego wybuchem, a zakończymy kalendarium dwa dni po upadku Powstania. Ostatniego dnia skrzynki połączone zostaną w geościeżkę.

Kartki są opracowaniem własnym, a przy ich opracowaniu korzystano z materiałów: Kartki z kalendarza - Muzeum Powstania Warszawskiego, Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego 1944 - Kalendarium Powstania, które opracował Pana Maciej Janaszek-Seydlitz, a także wydawnictw Powstanie ’44 autor Norman Davies, Przewodnik po powstańczej Warszawie autor Jerzy S. Majewski i Tomasz Urzykowski.

Pomysłodawcą cyklu jest Elvis7, który podzielił się rok temu pomysłem podczas eventu na Bemowie.

Miejsca ukrycia poszczególnych skrzynek mają związek z wydarzeniami powstańczymi, lecz czasami będą odbiegać od miejsc opisanych na kartce.

Wolskie cmentarz stały się w dniach 6-11 sierpnia 1944 r areną ciężkich walk toczonych przez oddziały Zgrupowania „Radosław”.

Dziś poza mogiłami przypominają te wydarzenia tablice: ul. Młynarska 54-58, brama Cmentarza Ewangelickiego, tablica upamiętniająca żołnierzy baonu „Pięść” poległych w tym rejonie walki w czasie Powstania Warszawskiego.

Obok na murze tablica poświęcona 7 żołnierzom z plutonu „Alek” kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” AK poległym 8 sierpnia 1944 r. w czasie walk na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim.

Ul. Żytnia 42 - Cmentarz Ewangelicko-Reformowany. Płyta nagrobna pamięci 60 żołnierzy batalionu „Parasol” AK poległych, zamordowanych i zaginionych w sierpniu 1944 r. na cmentarzach ewangelickich oraz wszystkich redutach Woli.

Po drugiej stronie cmentarzy przy ul. Okopowej 59 znajdował się wtedy plac składowy Miejskiego Zakładu Opałowego, gdzie od 25 sierpnia do połowy września 1944 r. Niemcy rozstrzelali i spalili ok. 5 tys. mężczyzn, kobiet i dzieci. Byli to mieszkańcy ul. Okopowej i sąsiednich ulic oraz ludność z innych dzielnic, w szczególności ze Starego i Nowego Miasta oraz Powiśla. Ofiary były przetrzymywane w pobliskiej fabryce Pfeiffera i doprowadzane na miejsce kaźni. Miejsce właściwie nigdy nie zostało upamiętnione, a obecny plac budowy nie zwiastuje niczego innego.

Skrzynkę dedykuję obywatelom Francji walczącym w szeregach powstańczych, miedzy innymi w Batalionie „Zośka".

To jak długo skrzynki przetrwają zależy od nas, tak więc podejmujemy dyskretnie i odkładamy podobnie, a do tego obchodzimy się ze skrzynkami jakby to był nasz własny, wtedy inni będą mieli okazje też go odnaleźć w stanie, który może cieszyć oko.