Obecny kościół bielszowicki powstał w 1883 r. na miejscu starego, istniejącego w tym miejscu od 1613 r. drewnianego kościołka. Za projekt świątyni odpowiedzialni są pochodzący z Gliwic budowniczy Philipp i mistrz ciesielski Traufeld. 22 czerwca 1883 r. miała miejsce ceremonia poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę świątyni, a gotowy kościół oddano do użytku jeszcze w tym samym roku.
Bielszowicki kościół jest obiektem murowanym z cegły i nieotynkowanym od zewnętrz (obecnie elewacje są wyłożone płytką klinkierową). Jest to budowla orientowana, trójnawowa, z nieznacznie węższym od korpusu głównego, zakończonym trójbocznie prezbiterium. Elewacje zewnętrzne operują skromnym detalem architektonicznym w formie kamiennej – cokół z piaskowca oraz formowanym w tynku – gzyms wieńczący, zworniki łuków okiennych i sterczyny na fasadzie głównej. Ściany artykułowane są jedynie za pomocą wysokich okien, zamkniętych łukiem ostrym oraz usytuowanych pomiędzy nimi lizen.
Źródło: www.wirtualnaruda.pl