Budynek dzisiejszego Miejskiego Domu Kultury w Zgorzelcu został wzniesiony w latach 1898 – 1902.
Został zaprojektowany przez mieszkającego w Gőrlitz architekta Hugo Behra, który wygrał konkurs na projekt. Z założenia miał to być pomnik poświęcony pamięci zmarłych w roku 1888 dwóch cesarzy: Wilhelma I i Fryderyka III.
Górnołużycka Hala Chwały wraz z Muzeum (taką nazwę nosił obiekt) została sfinansowana ze składek pochodzących od mieszkańców Górnych Łużyc. Uroczystego otwarcia dokonał cesarz Wilhelm II w dniu 28 listopada 1902r. Otwarcie muzeum, którego organizację rozpoczęto w kwietniu 1903r., odbyło się 1 czerwca 1904 r.
Zewnętrzną szatę fasady tworzą dwie grupy rzeźb autorstwa Hugo Lederera z Berlina. Po lewej stronie schodów znajduje się wyobrażenie wojny, nad którym zamieszczono relief przedstawiający „okrucieństwa wojny”. Po prawej stronie – pokój z reliefem „błogosławieństwa pokoju”. Znajdujące się między nimi fryzy przedstawiają sceny składania hołdu Germanii przez Niemcy Południowe i Północne. Autorem ich jest Reinhard Schnauder z Drezna. Jest on także autorem: rzeźb Wiktorii – nad szczytem tympanonu, Sztuki i Historii na froncie bocznym (północnym). Cztery duże emblematy umieszczone na fasadzie bocznej przedstawiają: handel i żeglugę, przemysł, sztukę i rzemiosło oraz rolnictwo.
(źródło: http://mdk.zgorzelec.eu/historia/budowa-i-architektura)
Więcej o historii obiektu i jego zachwycającej architekturze można przeczytać na oficjalnej stronie MDK.
Kesz: oddalony nieco od obiektu, w bardzo malowniczym miejscu, skąd można podziwiać architekturę. Nie wspinaj się na skały, nie przechodź przez barierki.