Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 335 m n.p.m.
Województwo:
Polska > podkarpackie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 02-09-2018
Data utworzenia: 02-10-2018
Data opublikowania: 02-10-2018
Ostatnio zmodyfikowano: 02-10-2018 
26x znaleziona 
1x nieznaleziona 
0 komentarze 
1 obserwatorów 
38 odwiedzających 
15 x oceniona 
Oceniona jako: dobra
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Nie wchodź do cerkwi, niestety powoli się rozpada, jest to bardzo niebezpieczne!
Cerkiew greckokatolicka pw. Zaśnięcia Matki Boskiej w Tarnawie Górnej
Tarnawa Górną to wieś wzmiankowana w źródłach już od 1412 roku. Była własnością Mikołaja z Tarnawy, z którego wywodzi się odznaczający się zamożnością i inicjatywą gospodarczą ród Tarnawskich herbu Sas. Tarnawscy wzbogacili się m. in. dzięki miejscowym pokładom soli. Bardzo prężnie działała tu warzelnia soli (zlikwidowana przez Austriaków w 1801). Na przełomie XVIII i XIX wieku wydobywano i wypalano tu Wapień.
Pierwszą cerkiew parafialną postawiono już na początku XIX wieku. Była ona drewniana i stała na wzgórzu, na którym obecnie znajduje się cmentarz. W roku 1817 roku zbudowana została murowana cerkiew parafialna p.w. Zaśnięcia Matki Bożej, którą zafundował Franciszek Truskolaski. Została zbudowana w stylu barokowo-klasycystycznym, orientowana, prezbiterium Posadowiona jest na planie prostokąta, orientowana - zamknięte półkoliście prezbiterium skierowane jest na wschód. Cerkiew jest murowana z kamienia i z cegły, otynkowana Od strony północnej znajduje się mała zakrystia z wejściem do nawy głównej a od zachodniej wieża z kruchtą (tzw. babińcem).
Przez wiernych została opuszczona w 1947 roku po wysiedleniach. W tym czasie usunięto całe wyposażenie. Nie jest pewny los ikonostasu i sprzętów, jakie się tu znajdowały. Prawdopodobnie większość spłonęła w czasie pożera w Hoczwi, gdzie rzekomo zostały przewiezione.
Mimo, iż w roku 1993 obiekt został wpisany do rejestru zabytków, jego stan jest coraz gorszy i systematycznie popada w ruinę. Obecnie cerkiew jest zabezpieczona przed wejściem do środka, gdyż jest to zbyt niebezpieczne.
Literatura:
1. Kryciński S., Cerkwie w Bieszczadach, Warszawa 1995.
2. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XII (Szlurpkiszki Warłynka) z 1892 r.
Dodatkowe informacje
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
26x
1x
0x
