Na pomniku są dwie tablice.

A - suma dwóch ostatnich cyfr z jasnej tablicy.

49 34.503

22 02.4A4

Położenie

Wieś Długie położona jest w powiecie sanockim, w tzw. Dołach Sanockich, w gminie Zarszyn. Przez wieś przepływa potok Pielnica, prawobrzeżny dopływ Wisłoka.

Historia

Dokumenty źródłowe podają, że wieś Długie była lokowana w 1390 roku. W 1395 roku król Władysław Jagiełło nadał Długie wraz z  Zarszynem i Posadą Zarszyńską Jachnikowi ze Sosweszowa. Wieś została bardzo zniszczona przez Tatarów 1624 roku. Odbudowali ją Jezuici z Krosna, którzy byli właścicielami Długiego w latach 1625-1773. Na terenie późniejszego folwarku szlacheckiego stała cerkiew a Długie do roku 1772 należało do województwa ruskiego w ziemi sanockiej. Potem przeszło pod cyrkuł leski, następnie sanocki. Od 1855 roku wieś znalazła się w Prowincji Galicja, powiat podatkowy Rymanów. Mieszkańców w latach pięćdziesiątych XIX wieku zdziesiątkował tyfus. W 1810 roku właścicielem Długiego został Kazimierz Ostaszewski kupując je od Stanisława Siemieńskiego. Kazimierz Ostaszewski, były rotmistrz kawalerii narodowej, przekazał majątek wnuczce Adeli Czermińskiej i jej mężowi Janowi Wiktorowi, którzy przekazali wieś synowi Janowi Wiktorowi. Ten ostatni posiadał obszar 144 ha. W tym czasie we wsi funkcjonowała gorzelnia. Po wywłaszczeniach majątków, jakie nastąpiły po II wojnie światowej ziemie Wiktorów przeszły na Skarb Państwa Polski Ludowej.

         Opis zabytków
        Długie poniosło duże straty w czasie działań wojennych. Niewiele obiektów ocalało. Jedyne zabytkowe obiekty, które przetrwały to kapliczki przydrożne. Jedna z nich to murowana kapliczka przydrożna z przełomu XVIII i XIX wieku. Innym zabytkiem jest kapliczka stojąca na terenie dawnego folwarku, w polach, wystawiona w 1900 roku przez Wiktorów - właścicieli Długiego. Przetrwała również kapliczka słupowa postawiona w 1933 roku przez rodzinę Laskowskich.

Pomnik poległych z I i II wojny światowej

Przy głównej drodze prowadzącej przez wieś stoi pomnik upamiętniający mieszkańców wsi, którzy polegli podczas I i II wojny światowej. Pierwotnie pomnik był poświęcony poległym w latach 1914 – 1920. Pomnik ma kształt ściętego stożka wzniesionego z kamieni. W ścianki cokołu wmurowane są tablice z nazwiskami poległych. Budowla jest zwieńczona krzyżem, u stóp którego znajduje się sylwetka orła trzymającego w dziobie wieniec laurowy. Obok siedzi żołnierz zrywający orłowi polskiemu pęto niewoli. Na ścianie frontowej cokołu wmurowano tablicę poświęconą poległym na frontach II wojny światowej i zamordowanym w obozach. Tablica ta została wmontowana po II wojnie światowej. Wokół pomnika wykonano metalowe ogrodzenie.

Ciekawe miejsca w okolicy

Dąb szypułkowy – Pomnik przyrody i Kościół Świętego Marcina
w Zarszynie

Dwór eklektyczny  z 1900 roku i park krajobrazowy z XIX wieku
w Nowosielcach

Źródło

Teodor Żychliński, „Złota księga szlachty polskiej”, t. 10, Poznań 1888

Ciupka J., „W gminie Zarszyn”, Krosno 2000.

Dla pierwszych trzech znalazców są okolicznościowe certyfikaty i fanty na wymianę.

Skrzynka została założona dzięki finansowej pomocy Ministerstwa Sportu i Turystyki.