Korzenica – krzyż pańszczyźniany
W 1772 r. Korzenica znalazła się w zaborze austriackim.
W I poł. XIX w. w Korzenicy pojawiły się liczne krzyże przydrożne, będące formą wdzięczności i swoiste wotum do Boga za zniesienia pańszczyzny i uwłaszczenie. Jeden z takich krzyży pańszczyźnianych, będący przejawem radości miejscowej ludności wiejskiej zachował się na skraju drogi biegnącej przez wieś Korzenica. Jest to duży kamienny krzyż z napisem w języku ukraińskim informującym o tym doniosłym wydarzeniu.
Korzenica wieś
Wieś Korzenica leży w północnej części gminy Laszki woj. podkarpackie. Etymologia nazwy odnosi się prawdopodobnie do korzeni drzew licznie rosnących na tych terenach.
Pierwsza wzmianka o Korzenicy pochodzi z dokumentu wydanego 14 sierpnia 1447 roku, a dotyczącego konfliktu rodzinnego i procesów sądowych. W 1594 r. klucz jarosławski, w skład którego wchodziła Korzenica, odziedziczyła Anna z Kostków Ostrogska i rozpoczął się okres rozwoju oraz największej świetności tych terenów. W Korzenicy już wówczas istniała cerkiew, bowiem dominowała ludność obrządku wschodniego. Wiek XVII przyniósł liczne klęski, najazdy obcych wojsk i epidemie. Sytuacja nieznacznie się poprawiła gdy Korzenica stała się własnością Sobieskich a następnie Czartoryskich oraz Zamoyskich. Wyraźny rozwój Korzenicy nastąpił w XIX wieku (w 1884 roku pojawiła się linia kolejowa, wzrost zamożności mieszkańców, upowszechnienie oświaty).
Skrzynka została założona dzięki finansowej pomocy Ministerstwa Sportu i Turystyki.