Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 65 m n.p.m.
Województwo:
Polska > wielkopolskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Normalna
Status:
Zarchiwizowana
Data ukrycia: 07-05-2018
Data utworzenia: 30-04-2018
Data opublikowania: 07-05-2018
Ostatnio zmodyfikowano: 27-07-2021 
46x znaleziona 
0x nieznaleziona 
1 komentarze 
2 obserwatorów 
103 odwiedzających 
35 x oceniona 
Oceniona jako: znakomita
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Pałac na Budzyniu
W/g pozycji Marcina i Piotra Libickich „DWORY I PAŁACE W WIELKOPOLSCE”, Poznań 2003, „Dwór z końca XIX wieku nawiązujący szczególnie mansardowym dachem i podwyższeniem części centralnej do architektury francuskiej XVII wieku i jej częstych powtórzeń w Wielkopolsce w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XIX wieku…”
Na początku XX w. (1907 r.) Budzyń wraz z Pożegowem należał do Bolesławy Taczanowskiej z pobliskiego Sowińca. W 1926 r. dwór wraz z majątkiem był własnością Ludwika Budzyńskiego. Po nim, na początku lat 30 właścicielem został Bohdan Neneman, który z żoną Władysławą i dziećmi: Wandą, Kazimierą i Wojciechem przybyli do Mosiny z rejonu Konina. Majątek Budzyń wraz z pałacem oraz Pożegowo, stanowiły wówczas odrębne wsie. Dopiero w maju 1934 roku, Gminy Budzyń i Pożegowo oraz OBSZAR DWORSKI BUDZYŃ zostały włączone do miasta Mosiny. Podczas II wojny światowej tym majątkiem zarządzali Niemcy. Po wojnie pałac wraz z parkiem, gospodarstwem i areałem ziemi, weszły w skład majątku miasta. Komisarycznie zarządzał tym majątkiem Stanisław Nikiel. W pałacu, który przeszedł konieczny remont, od IX 1946 r. do VI 1948 r. działało Gimnazjum Koedukacyjne i Szkoła Zawodowa, a z początkiem lat 50 również najmłodsze klasy szkoły podstawowej. Na cele edukacyjne były przeznaczone dwie izby na parterze od strony parku. Budynek pałacu przez cały czas był w gestii miasta i był zasiedlony jego mieszkańcami. Trzeba jednak stwierdzić, że dokonywane remonty były sporadyczne i tylko minimalnie zabezpieczały jego substancję, co powodowało ciągły proces degradacji i powolnego niszczenia. M.in. nie ma już ze względu na bezpieczeństwo łupkowego pokrycia dachu w kolorze grafitu.
autor
JACEK SZESZUŁA
Dodatkowe informacje
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
46x
0x
1x
