Kesze Fordońskie górki są tworzone by pokazać ciekawe miejsca nie tylko związane z historią, ale także z ładnymi widokami.

Fordońskie górki #2 Brzoza

Jest to jedna ze stacji drogi krzyżowej. Charakterystyczne jest,że w tym miejscu znajduję się jedna brzoza. Niedaleko jest tablica informacyjna Doliny Śmierci.

Dolina śmierci jest to miejsce znane i często odwiedzane przez mieszkańców Fordonu, nostalgiczne, ale bardzo malownicze miejsce do spacerowania. Na wzgórzu znajduje się duży pomnik upamiętniający miejsce masowego mordu na mieszkańcach Bydgoszczy i okolic. Idąc szlakiem od bramy "doliny śmierci" można podziwiwać symboliczne groby i stacje drogi krzyżowej. Każdego roku odbywają się tutaj różnego rodzaju uroczystości patriotyczne i religijne, takie jak: apele poległych, Drogi Krzyżowe, procesje oraz misteria Męki Pańskiej.

Jastrzębski W., Terror i zbrodnia, Warszawa, 1974 :

          Dolina Śmierci to miejsce masowego mordu i jednocześnie grobu mieszkańców Bydgoszczy i okolic wymordowanych przez członków pomorskiego oddziału Selbstschutzu oraz grupy funkcjonariuszy gestapo z oddziału Einsatzkommando 16. Egzekucje zostały przeprowadzone na początku II wojny światowej, w październiku i listopadzie 1939 roku. Dolina znajdowała się w odległości około 12 km na północny wschód od Bydgoszczy. Obecnie mieści się na terenie bydgoskiego osiedla - Bohaterów.
Dolina Śmierci została wybrana jako kolejny z grobów dla ofiar masowych zbrodni z powodu przepełnienia ciałami pozostałych m.in. w Tryszczynie czy Borównie. Jest to miejsce ustronne - dolina leżąca pośród wzgórz Miedzynia. 7 października 1939 roku robotnicy z Arbeitsdienstu zaczęli kopać w tym miejscu 150-metrowe rowy, po obu stronach drogi z Czarnówka do Miedzynia. Ofiarami były osoby wymienione w Fahndungsbuch – spisie osób przeznaczonych do stracenia, przygotowanym przed wojną przez centralne ośrodki kierownicze III Rzeszy. Pozostałe ofiary figurowały na listach przygotowanych dla gestapo już w czasie wojny, z adnotacją natychmiastowego aresztowania. Należeli do niego wszyscy, którzy w oczach hitlerowców stwarzali jakiekolwiek niebezpieczeństwo ze względu na swoje stanowisko, wykształcenie, pozycję społeczną czy polityczną (głównie nauczyciele, urzędnicy, inteligenci i księża) oraz Żydzi. Bywały jednak przypadki ofiar, które zginęły w wyniku samosądów Selbstschutzu, czyli lokalnej policji, składającej się z zamieszkałych na tym terenie przedstawicieli mniejszości niemieckiej (Volksdeutschów).
           Przyszłe ofiary zostały aresztowane podczas licznych łapanek i obław mieszkańców Bydgoszczy i okolic. Umieszczano ich później w różnych budynkach i ogrodzonych miejscach, gdzie dokonywano segregacji. Główne takie zgrupowanie osób uwięzionych po dokonaniu pierwszej segregacji znajdowało się w koszarach 15 pułku artylerii lekkiej, przy al. 1 Maja (obecnej ul. Gdańskiej). Stąd i z podobnych miejsc internowanych przewożono do Doliny Śmierci. Tam ich wysadzano, konfiskowano odzież, kosztowności i doprowadzając do fizycznego zmęczenia prowadzono do rowów. Egzekucji dokonywano głównie strzałem lub uderzeniem tępym narzędziem (jak kolba karabinu) w tył głowy.
           Łączna liczba ofiar Doliny Śmierci jest nieuzgodniona. Są to przykładowo liczby 4942 i 6600 osób. Zamordowano ogółem 3000 Polaków i Żydów. Zwłoki ekshumowanych uroczyście pochowano na cmentarzu honorowym na Wzgórzu Wolności w Bydgoszczy. W pobliżu Doliny Śmierci postawiono pomnik, na którym są wymienione zamordowane osoby. Na nim też widnieje informacja:

"Fordońska Dolina śmierci. Miejsce straceń 1200 obywateli polskich. 12 października - 11 listopada 1939".