Pałac został wybudowany dla barona Botho zu Eulenburga w 1589 roku.

Usytuowany na wzniesieniu, miał początkowo charakter obronny. Jest jednym z nielicznych przykładów architektury renesansowej, zachowanych na terenach dawnych Prus Książęcych. Pierwotnie pałac z budynkiem głównym i skrzydłami miał założenie w kształcie litery U, układ ten został jednak zachwiany, gdy wschodnia strona pałacu uległa zniszczeniu. Cały kompleks otaczała fosa, do której wodę dostarczano ze spiętrzonej w tym celu rzeki. Jedynym dojściem do pałacu był zwodzony most, budynek, zbudowany na planie prostokąta, składa się z dwóch kondygnacji z poddaszem. Jest to najstarsza część pałacu. W przeszłości z budynku, pod korytem rzeki, prowadził do pobliskiego kościoła podziemny korytarz ewakuacyjny, którego wyjście, jak ustalono, znajdowało się pod ołtarzem. Dzisiaj niestety nie ma już po nim śladu.

W roku 1745, tuż przed bramą wjazdową do pałacu, wybudowany został spichlerz. Wzniesiono go w konstrukcji tzw. muru pruskiego na planie prostokąta, o czterospadowym dachu i dwóch kondygnacjach. Jest to jedna z niewielu budowli tego typu zachowanych na terenie Warmii i Mazur. 

W połowie XVIII wieku do pałacu zostały dobudowane stajnia, wozownia oraz brama wjazdowa. Sto lat później przebudowano je wraz z dwiema wieżami po północnej stronie pałacu, w duchu neogotyckim. Poziom rzeki został obniżony, a fosę zlikwidowano. Układ koryta rzeki było wówczas bardzo zbliżony do stanu dzisiejszego. Na przełomie wieku XIX i XX majorat w Galinach należał do grupy największych posiadłości na tym terenie i obejmował obszar 1260 ha.

W roku 1921, neogotyckie zdobienia bramy, wozowni, stajni i wież zostały zlikwidowane przez Botho-Wend zu Eulenburga, a pałac uzyskał dzisiejszy wygląd. Pracami kierował śląski architekt, hrabia Hochberg. 

Wraz z nadejściem roku 1945 nastały mroczne czasy dla pałacu, który został splądrowany, a jego ostatni właściciel, hrabia Botho Wend zu Eulenburg, zmarł podczas wywózki na Sybir. Pałac cudem ocalał, ale wnętrza zostały zniszczone.

Tuż po wojnie zaczęto organizować w nim kolonie dla dzieci. Obiekt przejął skarb państwa. Od tego momentu pałac i park niszczały. Tak było aż do roku 1995, kiedy to zespół trafił w ręce obecnych właścicieli, którzy przeprowadzili gruntowne prace renowacyjne całego obiektu.

Udostępniona w porozumieniu z właścicielem Yogi410 z portalu geocaching.com