Pierwszy wzmiankowany kościół w Waniewie istniał już w XV wieku, prawdopodobnie nosił wezwanie Św. Anny. W 1511 roku Mikołaj Radziwiłł ufundował kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, który zastąpiła kolejna drewniana świątynia z 1639 roku. Tę, która stoi do dziś, wybudowano w latach 1870-87 staraniem proboszcza A. Piekarskiego. Po zniszczeniach wojennych (niemal 90%), odbudowano w 1950 r. za sprawą kolejnego proboszcza – Pawła Gąsowskiego.
Pod koniec lat 80. XX wieku dokonano gruntownego remontu (m.in. nowe ławki i boazeria), wybudowano grotę Matki Boskiej i parkingi. W kolejnych latach zainwestowano w nowe organy piszczałkowe i ogrzewanie świątyni. Odnowiono wszystkie ołtarze i malowidła wewnątrz oraz elewację zewnętrzną. Nie tylko świątynia, ale całe jej otoczenie oraz dziewiętnastowieczna, wpisana do rejestru zabytków plebania są bardzo zadbane. Wszędzie widać rękę dobrego gospodarza.
Kościół w Waniewie jest trójnawowy, we wnętrzu podziwiać można 3 drewniane ołtarze, w ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Waniewskiej z 1968, na zasłonie obraz Św. Anny a w zwieńczeniu obraz Św. Józefa. W ołtarzach bocznych widnieją obrazy Św. Mikołaja i Św. Antoniego. Na zabytkowe wyposażenie kościoła składają się też: kielich i krucyfiks z XVII wieku, relikwiarz Krzyża Świętego z XVIII wieku, chrzcielnica z XIX wieku oraz marmurowe epitafium Romana Roztworowskiego z XX wieku.
Niedaleko koniecznie odwiedzić trzeba kładkę nad Narwią.