CICHA DOLINA [1] Wikipedia

Nieco informacji ogólnych
Malownicza dolina o dł. ponad 2 km. Wcina się w pn.-wsch. stoki Grzybowca; od zach. ograniczona ramieniem z Kątnikiem i Młynikiem, od wsch. ramieniem z Trzmielakiem i Sobieszem; wylot w Piechowicach Dolnych. Zbocza zalesione, dnem doliny płynie Cichy Potok. Na śródleśnych łąkach bogate zespoły ziołorośli. W średniowieczu, być może od k. XIII w., a na pewno od XIV-XV w, funkcjonowała tu huta szkła, tzw. "huta leśna".

Więcej o Cichej Dolinie w keszach OC: [2] Żyła aplitowa, [4] Piknik z kuniem

SZTOLNIE
U wylotu Cichej Doliny, nad prawym brzegiem Cichego Potoku wznoszą się Piotrowe Skały (niem. Wilhelmz-hohe). Znajdują się w nich sztolnie najpewniej z okresu II wojny światowej - 5 tuneli wejściowych: 1 zasypany, 1 kilkunastometrowy (ślepy) oraz 3 znacznie większe, tworzące wraz z poprzecznym korytarzem system połączonych ze sobą chodników o szer. od 2 do 4 m oraz wys. ok. 2 m. Te ostatnie w 2001 r. zostały zakratowane i/lub zamurowane, a to dla ochrony „unikatowej populacji zimujących w sztolniach nietoperzy”.

Nie ma dokumentów, w jakim celu, kiedy dokładnie i kto wykuł te sztolnie. Podobno były zagospodarowane na cele magazynowe przez Dynamit-Fabrik¹⁾, produkującą materiały wybuchowych do torped na potrzeby Kriegsmarine; wątpliwości budzi fakt, że do sztolni prawdopodobnie nie było wjazdu pojazdami kołowymi. Możliwe, że sztolnie wykute zostały pod koniec wojny - większość rozpoczętych nie została skończona. A tymi, co je wykuwali, byli zapewne jeńcy wojenni, głównie Rosjanie i pod koniec wojny Włosi, zgrupowani w kilku obozach pracy, rozlokowanych na terenie Piechowic (dwa albo trzy pracowały dla Dynamit-Fabrik).
Ze sztolniami i z górą Sobiesz wiąże się wiele opowiadań, tajemnic i legend rozpalających wyobraźnię poszukiwaczy skarbów, o tym, co Niemcy schowali tu pod koniec wojny: Tajemnica Góry Sobiesz, Tajemnicza Góra Sobiesz atrakcją turystyczną (o Bursztynowej Komnacie i „Skarbie Wrocławia”). W okolicy można znaleźć ślady i doły po wykopkach poszukiwawczych, a idąc od kesza w górę strumienia, niedaleko od rozdroża ścieżki, w zakolu skalnym - dwie ceglane "cembrowiny' (patrz: foto). Podobno po wojnie można było nimi schodzić w dół po klamrach i czuło się powiew powietrza; zostały zasypane dla bezpieczeństwa.

Ochrona nietoperzy - materiał dyskusyjny

sztolnia zakratowana na amen

Podobno nietoperze zimowały w tym miejscu od lat. Popularność miejsca wiązała się z faktem, że można było wejść do środka, połazić po ciemku, poganiać się, a w końcu rozpalić przed sztolnią ognisko. Obecnie przez większą część roku sztolnie stoją puste - nietoperze pojawiają się w takich miejscach tylko zimą. Pozostaje tylko tablica, która poza hasłem „nietoperz” nie ma nic wspólnego z tutejszymi sztolniami: nie wiadomo, kto prowadzi projekt (podobno jakiś uniwersytet), kto założył kraty i zamurował wejście (podobno oddział żołnierzy armii niemieckiej towarzyszący studentom), czy, ile i jakie nietoperze obecnie zimują w sztolniach, czy ktoś w ogóle prowadzi jakiekolwiek badania, obserwacje, dokumentację, robi zdjęcia? Można powiedzieć, że mieszkańcy Piechowic zostali pozbawieni atrakcji, a w zamian zafundowano im siermiężną formę ochronę przyrody, na miarę tej z okresu tworzenia Parku Narodowego Yellowstone - tam Indianie "nie (do)pasowali się" do idei ochrony... i nie wszyscy przeżyli.

ex-budka "lęgowa" dla nietoperzy

Wraz z zakratowaniem/zamurowaniem sztolni zawieszono na wielu drzewach w okolicy płaskie budki dla nietoperzy, z otworami szczelinowymi od dołu, przeznaczone na miejsce schronienia dla nietoperzy, tych ze sztolni, na okres letni wyprowadzania młodych. Można je jeszcze dziś odnaleźć, tylko nieliczne – na drzewach, większość – leżące na ziemi, w potoku, na skałach, „zużyte” przez upływający czas. A z pewnością część budek mogła się już zdezintegrować, "zagospodarowana" przez grzyby, wodę i innych naturalnych, leśnych "recyklingowców". Czy nietoperze ze sztolni nie przetrwały przez niszczenie budek, czy też przetrwały "stwierdzając", że te budki to "psu na budę", trudno jest mówić pozytywnie o efektach podjętych przez ekologów działaniach, o naukowym podejściu do problemu, czy o jakiejkolwiek empatii wobec ludzi, dla których (tylko teoretycznie "dla których") przyrodę się chroni. 

UWAGA
Jedyna dostępna, niedokończona sztolnia (tu można zaobserwować ślady działalności po górniczej, np. otwory wiertnicze), dość często jest odwiedzana przez tubylców, którzy tu palą sziszę - a może coś więcej niż palą. Jeśli się tu zamierza wejść, należy zachować ostrożność i spodziewać się w trakcie eksploracji nadejścia ewentualnych gości. A poszukiwacze "skarbu Wrocławia" mówią, że może tu być ukryte wejście do podziemnego systemu korytarzy zamaskowane specjalnym betonem wyrabianym z użyciem rozkruszonej skały wydobytej wcześniej ze sztolni. Ściany sztolni są silnie zwietrzałe to łatwo można sobie tą teorię posprawdzać; już kilku poszukiwaczy to zrobiło - pozostały po nich ślady.

Z OSTATNIEJ CHWILI
(I'2018) W ślepej sztolni pojawiły się trzy stare fotele, sofa i prowizoryczny "składany piecyk" u wejścia. Napotkany Tubylec ostrzegał przed tą sztolnią. Stwierdził też, że widział kiedyś na wiosnę wylatujące z zamkniętych sztolni nietoperze; no nie, nie spytałem, z którego tunelu.
(III'2020) Wszystko zniknęło ze ślepej sztolni - jest porządek. Poznałem osobę, która była zimą w sztolni i widziała nietoperze. Gdyby jeszcze sztolnie były latem otwierane, albo choćby wyjaśnienie, dlaczego nie są.

---------------
¹⁾ pierwotne fabryka sztucznego jedwabiu; przestawiona na produkcję materiałów wybuchowych do torped (Dynamit-Fabrik); po wojnie pozyskiwano tu materiały z rozbrajanych bomb i min (Dynamitka), następnie zajęto się produkcją silników głębinowych (Karelma); ostatecznie fabryka przeszła w prywatne ręce i została rozebrana