Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 132 m n.p.m.
Województwo:
Polska > wielkopolskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 17-12-2017
Data utworzenia: 17-12-2017
Data opublikowania: 17-12-2017
Ostatnio zmodyfikowano: 27-08-2021 
27x znaleziona 
1x nieznaleziona 
0 komentarze 
3 obserwatorów 
73 odwiedzających 
21 x oceniona 
Oceniona jako: znakomita
6 x rekomendowana
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Cmentarz w Wilczyńcu był także miejscem pochówku niektórych ewangelików zamieszkujących pobliskie Olesie. Jest to jeden z najstarszych cmentarzy w okolicy Dobrzycy, jego początek sięga lat 40ych XVIII wieku, kiedy to ówczesny właściciel Wilczy podsędek kaliski Tadeusz
Wyssogota Zakrzewski 20 września 1747 roku lokował wieś zwaną Wilczyńskimi Olędrami lub Wilczyńskimi Starymi Olędrami [po niemiecku Wilcza Hauland lub Wilczer Hauland]. Osadnicy mieli zapewnione 7 lat wolnizny. Osadnicy w większości byli wyznania ewangelickiego. Opiekę duszpasterską nad nimi sprawowali pastorzy parafii ewangelickiej w Koźminie. Początkowo większość stanowili Niemczy jednak z biegiem lat stosunek ten zmniejszał się. Od 1869 roku miejscowość nosiła nazwę Friedrichsdorf. W latach 40 XIX wieku superintendent Otto Wilhelm Heinrich z Bnina opisywał cmentarz jako ogrodzony, obsadzony drzewami i krzewami. Jednak już kilkanaście lat później superintendent Carl Esche z Borku uznał, że cmentarz wymaga ogrodzenia. Z kolei w 1912 roku superintendent Albert Renowanz z Krotoszyna zauważył, że oddany poszczególnym nauczycielom zarząd sprawami cmentarnymi sprawdza się i groby są pod należytą opieką. Ordynacja cmentarna dla Wilczyńca została nadana 08.08.1895r. i zatwierdzona przez rejencję i konsystorz w dniach 6 i 12 września tegoż roku. Przewidywał on, że w każdym grobie pochowana może być tylko jedna osoba, chyba, że chodzi o kobietę zmarłą wraz z dzieckiem w połogu, uregulowano także wymagania co do głębokości grobu [1metr] i odległości między grobami [0,5m] okres pomiędzy pochówkami w tym samym grodzie [30 lat] wystawienie pomnika lub jego ogrodzenia uzależniały od zgody gminnej rady kościelnej, nakazywały prowadzenie ewidencji grobów i opatrzenie ich tabliczkami z numerami.
Teren bardzo zarośnięty, choć częściowo zachował się kamienny mur, kilka grobów i drewniany krzyż. Dojście poprzez polną ścieżkę, dlatego najlepiej zostawić auto na poboczu przy głównej drodze. Proszę o dokładne maskowanie kesza. Dzięki.
Dodatkowe informacje
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
27x
1x
0x
