Mało kto wie, że Wilno związane jest z jedną z najbardziej znanych polskich świętych. Siostra Faustyna Kowalska przebywała w Wilnie dwukrotnie w 1929 roku i w latach 1933-36. Zachował się drewniany dom, w którym mieszkała przyszła święta (znajduje się w nim obecnie niewielka izba pamięci) - można go obejrzeć przy ulicy ul. Grybo g. 29 a. Jednak znacznie ważniejszą pamiątką po świętej jest wystawiony w kościele św. Trójcy obraz Jezusa Miłosiernego, jaki wg wskazówek siostry namalował Eugeniusz Kazimirowski.
Sanktuarium Miłosierdzia Bożego to jedna z najmniejszych świątyń w starym Wilnie, silnie wkomponowana w rząd kamienic. Pierwotnie znajdujący się tu kościół św. Trójcy wybudowano w XVI wieku z fundacji ówczesnego zarządcy miejskiej mennicy, przy wsparciu króla Zygmunta Starego. Obok założono także szpital, a całość wkrótce przekazano Dominikanom z pobliskiego kościoła św. Ducha. Po rozbiorach Polski i szpital i świątynię zamknięto, przerabiając ją później na cerkiew prawosławną. Kościół katolicki odzyskał budynek dopiero w 2004 r. I tu zaczyna się wspomniana historia – historia słynnego obrazu Miłosierdzia Bożego.
Obraz powstał w 1934 r., namalowany wg wskazań siostry zakonnej Faustyny, której Chrystus objawił się w 1931 r., każąc namalować taki właśnie obraz. Częścią obrazu był napis po polsku: „Jezu ufam Tobie”. Zaraz po powstaniu dzieła, zaczęło ono być otaczane coraz większym kultem wiernych, stając się obiektem modlitw i celem pielgrzymek. Pierwotnie wystawiono je w Ostrej Bramie, później przenoszono do kilku innych świątyń, aż w 1986 r. obraz znalazł swoje miejsce w polskim kościele. Staraniem polskiej wspólnoty został też odrestaurowany.
O keszu:
Kordy nie wskazują miejsca ukrycia. Proszę o ostrożność przy pobieraniu i o reaktywację, jeśli kesz zginie.
Prócz wpisu do papierowego logbooka, do zaliczenia skrzynki, wymagam zdjęcia logbooka umieszczonego w internetowym logu.