Keszyk znajduje się na terenie Cmentarza Obrońców Lwowa (Cmentarz Orląt) – autonomiczna części Cmentarza Łyczakowskiego (ukr. Личаківський цвинтар) – najstarszej zabytkowej nekropoli we Lwowie.

Jest miejscem pochówku wielu zasłużonych dla Polski i Ukrainy ludzi kultury, nauki i polityki w tym pierwszych harcerzy/skautów.

Lwów przed ponad 100 laty... Miasto pod zaborem austriackim, które dzięki zapewnionej autonomii ma stosunkowo dużo swobód. Można się tu uczyć i studiować po polsku. Działają wyższe uczelnie, polskie instytucje naukowe i kulturalne, polskie stowarzyszenia i organizacje. Studia odbywa tu młodzież z całej Polski, przyjeżdżają do Lwowa i pomimo nauki, angażują się w działalność rozmaitych stowarzyszeń społecznych. Uprawiają sporty, pomagają kolegom, ubogim dzieciom i potrzebującym rodzinom, kształcą się i zrzeszają się wokół idei najważniejszej – wierzą, że Polska odzyska niepodległość i że stanie się to już niedługo, w ich pokoleniu.

Harcerstwo powstaje z kilku bardzo różnych organizacji. Na początku wieku XX, w obozie socjalistycznym powstaje Związek Walki Czynnej – jest czerwiec roku 1908. W październiku tego samego roku założono grupę polityczną Frondy (rewolucyjne oddziały Narodowego Związku Robotniczego, Związku Młodzieży Polskiej). 12 marca 1909 we Lwowie rodzi się okręg wojskowy Młodzież Niepodległościowa Zarzewiacka (od wydawanego we Lwowie pisma „Zarzewie”). Działalność tych grup obejmowała pracę z młodzieżą: Związek Walki Czynnej aktywny był w środowisku akademickim i robotniczym; Polski Związek Wojskowy działał w akademickim środowisku i wśród młodzieży szkolnej, zrzeszonej w tajnej organizacji „Przyszłość”.

Wielkim dziejowym przełomem nazywał powstanie tych organizacji Henryk Bagiński. „Zarzewie” jest organizacją paramilitarną, młodzież przygotowywana jest do walki o niepodległość. Jest jeszcze „Sokół-Macierz” – jawna organizacja sportowo-patriotyczna. Sokół ma doświadczenie i bazę, cieszy się ogromnym szacunkiem. Od 40. lat kształci i szkoli sportowo młodzież, ma swoje sale i pomieszczenia i – co ważne – działa na terenie trzech zaborów.

Z połączenia i współpracy organizacji w latach 1908-1911 zaczynają powstawać we Lwowie oddziały młodzieży skautowej. Tworzy się Polska Armia i Polskie Drużyny Strzeleckie, które dadzą początek harcerstwu. Ruch harcerski, zdaniem pierwszych badaczy harcerstwa, powstaje jeszcze w tajnych organizacjach, w listopadzie 1909 roku.

W listopadzie 1909 roku sekretarz związkowy Sokoła przekazuje Mieczysławowi Neugebauerowi podręcznik twórcy skautingu angielskiego lorda Roberta Baden-Powella, podręcznik ma być przetłumaczony i zastosowany w powstałej Drużynie Młodzieży Sokolej we Lwowie. Wśród Zarzewiaków po angielsku mówi Andrzej Małkowski, on też podejmuje się tłumaczenia podręcznika Roberta Baden-Powella „Scouting for Boys”. Tytuł tłumaczenia brzmi „Skauting jako system wychowania młodzieży”. Wykorzystywano podręcznik do pracy – ćwiczenia w terenie, oparte na wskazówkach stosuje Drużyna Młodzieży Sokolej im. Kościuszki z drużynowym Henrykiem Bagińskim.

Na jesieni 1910 roku Polski Związek Wojskowy przekształca się w organizacje Armii Polskiej, przy komendzie AP nadal pracuje komisja wychowania fizycznego, która współpracuje z Andrzejem Małkowskim i popularyzuje podręcznik w środowisku „Sokoła-Macierzy”. „Sokół” wydaje książkę Baden-Powella w tłumaczeniu Andrzeja Małkowskiego swoim nakładem. 20 marca 1911 rozpoczyna się pierwszy sześciotygodniowy kurs instruktorski.

24-26 kwietnia 1911 roku w Brzuchowicach pod Lwowem odbył się trzydniowy kurs skautowy. 21 maja 1911 roku Sokół tworzy Naczelną Komendę Skautową. 22 maja 1911 roku specjalnym rozkazem powołano 3 drużyny skautowe – jedną żeńską i dwie męskie.

I tak powstało harcerstwo.

źródło: http://kuriergalicyjski.com