Sztolnia Carl - wlot na poziomie 349,85 m. npm. Sztolnia służyła prawdopodobnie do transportu materiału podsadzkowego, który uzyskiwano w znajdującym się obok kamieniołomie. Dostępna na krótkim odcinku zakończonym podsypką. Ciekawy jest początkowy odcinek sztolni z obudową zrobioną z ułożonych na sobie ostrych kamieni

Kopalnia Carl Friedrich Gustav została założona w 1856 roku. Nie jest wymieniona z nazwy w rocznikach statystycznych (choć podawana jest wielkość produkcji) ani też nie znajduje się w spisie nadanych pól górniczych z 1913 roku, co jest o tyle niezwykłe, że spis ten zawiera również pola górnicze nadane jeszcze przed nadaniem kopalni Carl Friedrich Gustav. Nazwa Carl Friedrich Gustav pojawia się na mapach pochodzących z końca XIX wieku, kiedy to po długim okresie próbowano ponownie uruchomić kopalnię. Mapy z początku istnienia kopalni niestety nie są dostępne, jak również dokumentacja dotycząca nadania pola górniczego, stąd nie wiadomo czy nazwa kopalni z końca XIX wieku odnosi się jakoś do początkowego okresu funkcjonowania kopalni. Warto nadmienić, że na mapach sporządzonych w latach 40-tych XX wieku obok Carl Friedrich Gustav występuje również nazwa Eisenerzbergwerk Willmannsdorf, co byłoby kolejną nazwą kopalni.

Kopalnia funkcjonowała do 1876 roku, kiedy to została zamknięta z powodu kryzysu związanego ze sprowadzaniem o wiele tańszych rud żelaza ze Szwecji i Hiszpanii. Wydobycie w Stanisławowie okazało się zbyt drogie. Kolejna próba uruchomienia kopalni przypada na 1890 rok oraz lata 1899 - 1909, kiedy to podjęto się dość szeroko zakrojonych badań terenowych łącznie z drążeniem szybów i sztolni poszukiwawczych. Do uruchomienia kopalni jednak nie doszło, choć w efekcie tych badań wiadomo było, że złoże nie zostało wyeksploatowane do końca.

Do kopalni powrócono w latach 1938 - 1944, kiedy to ze względu na zapotrzebowanie wojenne III Rzesza próbowała pozyskać każą ilość żelaza, jaką mogła. W tych latach kopalnia została udostępniona ponownie oraz znacznie rozbudowana - przybył między innymi dodatkowy poziom i szyb. Działalność kopalni została przerwana dopiero wraz ze zbliżającym się frontem.

W 1948 roku kopalnia była badana przez geologów z Zakładów Przemysłowych R-1, jednak nie stwierdzono w niej występowania okruszcowania uranowego. W latach 1950 - 1951 pewne prace na terenie kopalni prowadzili polscy górnicy. Mało wiadomo o tych pracach - tyle tylko, że północna sztolnia była dostępna (sztolnia Carnall) oraz że przerwano prace z powodu obaw o zaminowanie terenu. Kolejne roboty poszukiwawcze prowadzono w latach 1972 - 1973, do uruchomienia kopalni jednak nie doszło.

Struktura kopalni

Kopalnia Carl Friedrich Gustav to olbrzymie jak na ten rejon wyrobisko, którego łączna długość wszystkich chodników wynosi kilkanaście kilometrów. Kopalnia liczyła 5 poziomów eksploatacyjnych, 6 szybów z czego co najmniej trzy wychodzące na powierzchnię i dwie sztolnie, którymi udostępniano złoże.

Poziomy
- Poziom sztolni Carl - 349,85 m. npm
- Poziom sztolni Carnall (poziom 97) - 318,15 m. npm
- Poziom Friedrich - 287,3 m. npm
- Poziom 158 - 257,77 m. npm
- Poziom 182 - 233,45 m. npm

źródło i więcej informacji:

http://www.sztolnie-forum.pl/viewtopic.php?t=311

Keszyk umieszczony w środku sztolni pod koniec kamiennej obudowy, idąc od wejścia po lewej stronie.