Bunkier pod Rybojadami to jeden z najbardziej znanych obiektów Pozycji Trzcielskiej. Wzniesiony w 1937 r. w odległości ok. 1,5 km od granicy polsko-niemieckiej.  Jego zadaniem była obrona pobliskiego, oddalonego na ok. 300 m skrzyżowania dróg. Prawdopodobnie to właśnie sprawiło, że zyskał formę dwukondygnacyjną – umieszczenie otworu strzelniczego nieco ponad poziomem gruntu byłoby za niskie by skutecznie pokryć ogniem rejon dróg. Schron posiadał ciekawe maskowanie: strop naśladujący dwuspadowy dach pokryty dachówką oraz zabudowanie przedniej ściany cegłami. Dolna kondygnacja wykonana była z cegieł (otynkowanych), górna z betonu. Grubość ścian górnej kondygnacji wynosi ok. 50 cm. Wejście na górną część schronu odbywa się przez właz chroniony klapą (zachowały się człony zawiasów) – po stalowej drabince. Izba bojowa chroniona była przez płytę stalową. Otwór strzelniczy oraz szczelina obserwacyjna posiadały profil antyrykoszetowy malowany na „czerwono”. Uzbrojenie stanowił prawdopodobnie ciężki karabin maszynowy MG 34 . W schronie ostała się część mocowania km-u: dwa kątowniki, płaskownik oraz trzpień. Obiekt ten wkomponowany był w budynek Grenzschutzu, z którego do dziś pozostały nieczytelne ruiny po czterech budynkach mieszkalnych. Prócz rumowiska dosyć dobrze zachowały się tu również umocnienia ziemne.

Pozycja Trzcielska / Tirschtiegelstellung – umocnienia niemieckie wzniesione w latach 1937-39 i 1944, które powstały w celu powstrzymania ewentualnego ataku z marszu na pozycje Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego.

Pozycję Trzcielską wyznaczono na osi północ-południe w odległości do 10 km od ówczesnej granicy polsko-niemieckiej. Umocnienia miały długość około 95 km i stanowiły linię spinającą rzeki Noteć i Odrę a tym samym fortyfikacje "Wału Pomoskiego" z "Linią Środkowej Odry". Ich strukturę tworzyła sieć konstrukcji ziemnych i drewniano-ziemnych (okopy, transzeje, rowy dobiegowe, stanowiska ckm-ów, armat ppanc i moździerzy) oraz rowy przeciwczołgowe, nieliczne schrony betonowe i konstrukcje hydrotechniczne. Przebieg linii umocnień opierał się o następujące miejscowości lub ich okolice: Gościm, Lubiatów, Wiejce, Krobielewo, Stryszewo, Zielomyśl, Pszczew, Rybojady, Trzciel, Zbąszyń, Kargowa, Klenica.

Umocnienia trzcielskie zostały sforsowane przez Armię Czerwoną w dniach 25-29 stycznia 1945. Pomimo krótkiej, trzydniowej obrony spełniły swoje zadanie wyhamowując impet Rosjan i dając czas Niemcom na przygotowanie obrony MRU i pozycji na Odrze.

źródło:

http://pozycjatrzcielska.cba.pl/fortyfikacje-stale/

https://pl.wikipedia.org/wiki/Pozycja_Trzcielska