Wacław Henryk Bonawentura Werner

(ur. 14 lipca 1879 w Warszawie, zm. 29 marca 1948 w Brwinowie), polski fizyk, nauczyciel, wykładowca Politechniki Warszawskiej, autor podręczników i opracowań dydaktycznych.

Pochodzenie i lata studiów

Pochodził ze spolonizowanej rodziny niemieckich przemysłowców; był synem Teodora Wernera (1836-1902), oraz Albertyny Wilhelminy z Norblinów (1843-1912). Wacław był piątym z kolei, najmłodszym dzieckiem Wernerów. Wacław Werner studiował w Darmstadt, Krakowie, Getyndze i Fryburgu.

Lata II wojny światowej

Prowadził w Warszawie i Brwinowie konspiracyjne komplety fizyki. Był prezesem delegatury Rady Głównej Opiekuńczej w Brwinowie, udzielał pomocy osobom poszukiwanym przez hitlerowców. W piwnicy swego domu w Brwinowie, przy ul. Słonecznej 3, ukrył preparat radowy – depozyt Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (TNW), przekazany przez kierownika Pracowni Radiologicznej TNW prof. Ludwika Wertensteina; w 1947 Wacław Werner zwrócił preparat Towarzystwu, a w 1999 na ścianie domu w Brwinowie odsłonięto tablicę upamiętniającą ukrycie radu w czasie okupacji hitlerowskiej. Po upadku powstania warszawskiego w jego domu znalazło schronienie wielu uchodźców ze stolicy.

Wacław Werner w książce Stanisława Jastrzębskiego pod tytułem „Zaczęło się pod Arsenałem”.

„W czerwcu dr Wojno skierowała mnie na operacje. Zostałem położony w trzyosobowym pokoju i w oczekiwaniu na moją kolej miałem możliwość poznać bliżej swoich współlokatorów. Jednym z nich był wyjątkowo sympatyczny profesor Politechniki Warszawskiej, Wacław Werner. Czekał na operację przyklejenia siatkówki w obu oczach. Drugim był Jurek Wyszyński, warszawski powstaniec z pułku „Baszta”, który w ataku na szkołę przy ul. Kazimierzowskiej całkowicie stracił wzrok. Byłem operowany jako pierwszy z naszej trójki. Operacja nie udała się. Profesor Werner odzyskał wzrok, ale tylko na kilka dni. Pierwsze słowa, jakie po zdjęciu opatrunków wypowiedział do swojej żony, szalenie miłej p. Jadwigi Wernerowej, brzmiały: „Ach, jaka ty jesteś piękna”. Gdy jednak wracał samochodem ze szpitala do swojego mieszkania w Brwinowie, nastąpiło ponowne odklejenie siatkówek. Nie zrezygnował jednak z pracy i niewidomy prowadził przez kilka lat wykłady na Politechnice Warszawskiej.”

Na koniec

Jeśli chcesz wiedzieć więcej o Wacławie Wernerze to możesz wypożyczyć książkę pod tytułem „Wspomnienie o profesorze Wacławie Wernerze” autorstwa Stanisława Wernera (syna Wacława) w Brwinowskiej bibliotece im. Wacława Wernera przy ulicy grodziskiej 12.

Cach ukryty w słupie latarni obok posesji rodziny Wernerów. Skrzynka łatwa. Nie czytaj podpowiedzi kodowanej bo zepsujesz sobie zabawę.