Kelnerka stała przy stoliku w Adrii, trzymając w ręce notatnik.

• Dla mnie dżonyłoker – odezwał się mężczyzna w dżinsowej kurtce.

• Ja czystą, pani da nam od razu po dwa kielonki – rzekł drugi, w nie najnowszym, ale eleganckim garniturze.

• Oczywiście, czy coś jeszcze panom podać? - odrzekła kelnerka.

• Dziękujemy na razie to wszystko – odparł mężczyzna.

Kelnerka odwróciła się na pięcie i odeszła w stronę baru, jako że nogi miała zgrabne i długie, została odprowadzona wzrokiem obu mężczyzn.

• W deche gidea – rzekł starszy z mężczyzn.

• Taa, więc co ode mnie potrzebujesz? - zapytał pierwszy.

• Rychu, zara potrzebujesz. Na blubry cie wyciągnął i... chciałem się nachlać – odezwał się Olkiewicz

• No ta, każdy powód jest dobry – roześmiał się Rychu, chwycił kielicha, którego akurat podała kelnerka, wychylił go jednym chełstem i otarł wąsa.

• Sie tera pozmieniało, zobacz nawet meduzy do gorzały nie musimy zamawiać. Trza o emeryturze myśleć, tylko co ja będę w chacie robił.

• Teoś, musimy zacząć działać w obecnej rzeczywistości. Przechodzę na oficjalny interes.

• Rychu, ty i oficjalny interes, to jakby petronelce zabronić lotać – roześmiał się drugi.

Mężczyzna pochylił się i szepnął:

• Dostałem cynka, walutą oficjalnie będę handlował.

• Oficjalnie? Ady to niemożliwe – Głośniej z powątpiewaniem powiedział Teoś

• Ciii, serio. Pigalak coraz gorzej funkcjonuje, a z walutami będzie lepiej. Zobacz ile rzeczy z zachodu mamy, amerykanizacja postępuje.

• Ta, nawet tej tą hamerykańską ŻYBURĘ pijesz.

• Nie amerykańską a szkocką – zaoponował Rychu

• A dyć właśnie – Olkiewicz spojrzał w pusty kieliszek, podniósł rękę i zawołał – pani poleje nam!

* * *

Jakąś butelkę (na każdego) później dał się słyszeć zza baru delikatny dzwonek, po którym kelnerka poderwała się i ruszyła do jedynego zajętego stolika. Jednak mężczyźni zajęci rozmową i upojeni alkoholem nie byli w stanie usłyszeć cichego dźwięku...

• A pamiętosz jak Brodziak cały fyrtel na Łazarzu obskakiwał, Blaszkowski już z krówkami był na komendzie.

• A jakże, tych STATUETEK nie zapomnę – Rychu roześmiał się życzliwie - Żabojad nieźle je skitrał,

• Podobnież jeszcze jest gdzieś drewniany prototyp.

• Pani przyniesie jeszcze po kielichu – odezwał się Olkiewicz do nadchodzącej kelnerki.

• Teraz to już tylko rachunek przyniosłam, zamykamy – odezwała się kelnerka.

• No pani, ostatniego na odchodne.

• Zamknięte, kasa rozliczona, rachunek wypisany – niezbyt sympatycznie powiedziała kelnerka – Płacicie czy gliny wzywać?

Stara krowa - pomyślał Olkiewicz wstając na tyle szybko, na ile pozwolił mu jego stan, przy okazji przewracając kilka kieliszków na stoliku

• Gliny? - rzekł ostro.

• Teoś daj spokój – Rychu usadził go na miejscu.

Podał kelnerce jakiś zielonkawy banknot, coś szepnął na ucho i po chwili zjawiła się z dwoma kieliszkami.

• No to na odchodne Rychu!

• Bierzmy klamoty i idziemy – Odrzekł Rychu

• A co tam mosz?

• Kamera, filmy se robię.

• No co ty, tą kastą?

• Serio, technika video, niedługo każdy będzie mógł.

• Ta, Sexmisje będziesz nagrywał? - roześmiał się Olkiewicz

• Nie, szpeknij tutej.

Olkiewicz spojrzał w wizjer, patrzył chwile z zaciekawieniem.

• Wielka mi rzecz, tej, KROWA pijąca ŻYBURĘ, he he. STATUETKI Oskara za to nie dostaniesz.

• Dla potomnych kręce, na gospodarstwie u szwagra nakręciłem. A STATUETKE mom, skitrałem kole mojej działki, wystarczy szpycnąć w odpowiednie miejsce.

• Dobra ruszamy dupska, bo świtać zaczyna.

Mężczyźni chwiejnym krokiem ruszyli ku wyjściu...

____________________________________________________________________________________

Do podjęcia skrzynki może ale nie musi przydać się dodatkowy sprzęt  Uwaga na rowerzystów! Po podjęciu proszę ładnie zamaskować, materiału nie brakuje.