Szymbark - ruiny zamku gotyckiego - Geocaching Opencaching Polska

Jak to możliwe, że po archiwizacji poprzedniego kesza zamek ten pozostawał nieokeszowany ? Jak się tyle czasu uchował ? Dziwne to wszystko, ale postanowiłam wreszcie zmienić ten stan.

Może po prostu ten piękny zamek czekał na mnie??? Fakt, bowiem znamy się od dawna...

Z mojej poprzedniej rodzinnej wizyty w 2010 roku został nakręcony bogaty materiał filmowy. Jest na nim ujęty starszy pan przewodnik, Władysław Dańczyszyn - kustosz zamku, który nas wpuścił wówczas na teren zamku i chyba przez 2 godziny ciekawie opowiadał o historii budowli i jej właścicielach. Film, jak tylko znajdę w moich zasobach, obiecuję opublikować.

Tym razem, gdy przybyłam pod zamek, nikt nie przyszedł. Tak szeroko wszędzie w necie opisywany pan przewodnik - nie pojawił się. Fakt, że pan ów w/g moich obliczeń powinien mieć dziś już 90 lat, więc... być może już go nie ma wśród nas. Pod zamkniętą bramą zamku za to grupka młodych, chyba miejscowych kolesi, spożywała alkohol, zachowując się dość głośno, więc nie było to dla mnie zbyt zachęcające, by zapytać o pana przewodnika. No nic, może zagadka się sama niedługo rozwiąże.

Kesz został założony trochę inaczej, niż dotychczas to robię. Bo na totalnym spontanie!!!

Bo zwykle najpierw robię oględziny miejsca, myślę, chodzę, dumam, obmyślam, robię pomiary. Dopiero jak wszystko obejrzę i przeanalizuję to wówczas przygotowuję pojemnik, logbook, certyfikaty. I jadę wówczas drugi raz na miejsce, aby ukryć pojemnik.

Teraz wszystko tego dnia odbyło się mocno spontanicznie. Po równie spontanicznym okeszowaniu wcześniejszej miejscówki, dotarliśmy dość późno pod zamek. Modliłam się po drodze, by choć było jeszcze odrobinę widno, żebym chociaż mogła za jasności zrobić zdjęcia zamku. Chmury przed nami były granatowe, ale zbierały się nad Iławą. W kierunku Szymbarka niebo było na szczęście błękitne. Jechałam tak naprawdę w ciemno. Bo skąd mogłam wiedzieć, gdzie mam ukryć pojemnik? Jaką znajdę na niego lokalizację? Wzięłam worek pełen pojemników, worków strunowych, logbook ( na szczęście miałam zrobiony wcześniej) no i zdobyłam również pewien idealnie pasujący do zamku artefakt ( obecnie służy jako maskowanie pojemnika ). Postanowiłam, że na miejscu będę "rzeźbić" kesza z tego, co mam. Zdjęcia udało się szybko wykonać, zanim zaczęło się ściemniać. I równie szybko natrafiłam na idealnie "zamkowy" schowek dla kesza, który tam sobie po prostu tkwił i czekał chyba na mnie. Tak więc PEŁEN SUKCES!

Bardzo proszę o porządne zamaskowanie po sobie, aby kesz - tak jak poprzedni - nie padł łupem mugoli.

P.S Dopiero teraz znalazłam informację, iż kustosz zamku - pan Władysław - zmarł 10 października 2011 roku

Zamek został wzniesiony przez kapitułę pomezańską w latach siedemdziesiątych XIV w. i był drugim co do świetności zamkiem po malborskim. Po sekularyzacji zakonu krzyżackiego stał się własnością rodu von Polentzów, którzy przebudowali go na rezydencję renesansową. Od 1699 r. należał do rodu Finck von Finckenstein. W 1857 r. część południową zamku przebudowano w stylu neogotyckim. Zamek został spalony w 1945 r. przez wojska radzieckie. Dobrze zachowały się mury obwodowe z 10 basztami. W listopadzie 1999 r. w ruinach zamku kręcono sceny do filmu „Król Olch” w reżyserii Volkera Schloendorffa.

Niedaleko znajduje się cmentarz rodziny von Finckenstein.

Zamek zbudowano na planie prostokąta o wymiarach 75 na 92 metry. Powstał on na nasypie wcześniejszego grodu pruskiego. W ciąg ceglanych murów wkomponowano dziesięć baszt: cztery narożne i sześć kurtynowych. Wszystkie wysunięte były nieznacznie przed lico muru, wzmacniając w ten sposób siłę konstrukcyjną i obronną całego założenia. Wjazd na teren warowni prowadził od wschodu przerzuconym nad fosą zwodzonym drewnianym mostem, zastąpionym w XIX wieku istniejącym do dziś murowanym mostem arkadowym. Nieopodal bramy wzniesiono wysoką na ok. 24 metry wieżę główną (zegarową), w której usytuowano kaplicę oraz loch więzienny. Od wewnątrz dziedziniec był zabudowany z czterech stron: główne budynki zamykały go od zachodu i wschodu na całej długości oraz od strony południowej i północy na krótkich odcinkach. Funkcję reprezentacyjną pełniło skrzydło zachodnie – mieściło się w nim mieszkanie proboszcza, refektarz i kaplica.

Więcej na: http://www.gmina-ilawa.pl/