Ratusz- serce miasta

Rozdział IV- Handlowy ratusz

             Dzisiejszy dzień zaczął się jak każdy poniedziałkowy. Wraz z siostrą Leą poszliśmy na Rynek Kościuszki pod ratusz by pomóc Mamie rozstawić kram z odzieżą. Mama jako krawcowa, zawsze w poniedziałki ma pełne ręce roboty. Zostawiłem jednak siostrę, a sam poszedłem popatrzeć co można kupić w sklepach i kramach z narzędziami. Zaszedłem także do warsztatu szewca obok niego mieści się wejście na ratuszową wieżę, która służy strażakom jako punkt obserwacyjny. Jaki stamtąd jest widok?! Trójkątny rynek i ratusz, który stanowi serce tego miasta. Serce bijące bardzo mocno dzięki gwarnemu tłumowi kupujących, handlujących i odgłosów dobywających się z warsztatów rzemieślniczych. Stojąc na wieży, dopiero da się odczuć ten klimat barokowego budynku ratusza z wieżą zegarową i czterema alkierzami, wzorowanego na polskim dworku. Skąd ja to wiem? Acha…

Dzień minął szybko. Słońce przypiekało. Idę spać choć wczesna pora. Jutro jednak czeka mnie kolejny dzień pełen wrażeń. Wraz z ojcem idziemy do Tarbutu.

Ratusz od czasu jego zbudowania w połowie XVIII wieku ratuszem jest tylko z nazwy. W Białymstoku jako mieście prywatnym Jana Klemensa Branickiego i siedzibie dóbr hetmana, ratusz nie spełniał funkcji administracyjnych, a jedynie handlową. By uzyskać taki stan rzeczy, do Białegostoku Żydów sprowadził ówczesny właściciel miasta Stefan Mikołaj Branicki- ojciec Jana Klemensa Branickiego. Nadał on Żydom przywileje, przyznał prawa do posiadania świątyń, cmentarza i przykahału. Zobowiązał także do płacenia podatków.

W latach 20 XIX wieku w ratuszu mieściło się ponoć już ponad 100 różnej branży placówek handlowych. Księga adresowo-handlowa m. Białegostoku na 1932/33 rok wymienia sklepy z artykułami kolonialnymi, czapkami, drożdżami, jajami, koszykami i artykułami kuchennymi, mąką, owocami, puchem i pierzem, suknami, winami i wyrobami żelaznymi. Ponadto działali tam szewc, krawiec i fryzjer. Ratuszowa wieża służyła także strażakom jako punkt obserwacyjny.

Handel kwitł nieprzerwanie aż do 1940 roku, gdy Rosjanie okupujący Białystok wyburzyli budynek, żeby w tym miejscy postawić pomnik Józefa Stalina.

Po wojnie ratusz odbudowano, mieści się tam Muzeum Podlaskie w Białymstoku.”

Nie zapomnij o spisaniu literki potrzebnej do podjęcia finału geościeżki "Pamiętam jak dziś. Białystok 1939-1945"