W miejscowości Ciepielów, a konkretnie Ciepielów – Górki obok drogi Ciepielów - Chotcza znajduje się pomnik upamiętniający pomordowanych ludzi w czasie okupacji Hitlerowskiej.

Pomnik został wzniesiony jeszcze w czasach komuny oryginalny napis głosi:

„W latach 1939-1945

okupanci hitlerowscy

zamordowali około 600 osób

w tym mężczyzn, kobiety i dzieci.”

Niedawno pomnik został wyremontowany przez kombatantów i opatrzony erratą w postaci nowej tablicy, na tablicy widnieje treść (pisownia oryginalna):

„Trzeźwość Uczciwość Umiejętność to Droga Szczęścia

Hasło Wychowawcze B.Ch. W latach 1939-1945

W tym regionie hitlerowcy wymordowali nie 600, ale ok. 900 osób

Polaków, Żydów, Romów w tym Kobiet i Dzieci 31.IX.1943 r.

Zgrupowanie Partyzanckie Batalionów Chłopskich "Ośki"

pod dowództwem "Boryny"

pobiło ekspedycję Karną S.S w Ciepielowie sprawców tych zbrodni.

Niektórzy z pomordowanych są wymieniani na pomniku "Ośki"

w Rynku i na Cmentarzu w Ciepielowie.

Renowacji tego pomnika dokonał

Związek Gminny Kombatantów w Ciepielowie

ze składek członkowskich żołnierzy WP, BCH, AK, AL.

AD 2007. Potomnym ku pamięci.”

Historia jaką upamiętnia pomnik:

Ciężkim i trudnym rokiem okupacji okazał się rok 1942. Zimą 1941 r. stacjonujący w Dąbrowie Niemcy aresztowali dwudziestoletniego Józefa Grzeszczyka, który już nigdy nie wrócił. Władze niemieckie przysłały do Ciepielowa oddział ekspedycji karnej, który miał spacyfikować teren. Stacjonował on w Ciepielowie Górki, gdzie znajdował się pałac szlachecki. Stąd  wyjeżdżali  do  okolicznych miejscowości, zwozili ludzi podejrzanych o udział w konspiracji przeciw Rzeszy. Więzili ich w piwnicach, bili, przywiązywali do drzew, a potem rozstrzeliwali.

W czasie pobytu w Ciepielowie ekspedycji karnej dokonywane były masowe mordy przez oddziały SS na mieszkańcach okolicznych wiosek: Świesielice, Rekówka, Ciepielów - Górki za ukrywanie Żydów. Wielkim i wstrząsającym przeżyciem dla mieszkańców Ciepielowa Starego był dzień 06.12.1942 r. Zmotoryzowany oddział SS pod dowództwem oficera Biernera spalił żywcem 34 rolników, podejrzanych o przechowywanie Żydów. Zginęli: Karolina i Władysław Kosiorowie, ich sześcioro dzieci i dwóch ukrywających się Żydów, Bronisława i Adam Kowalscy z pięciorgiem dzieci, Helena i Piotr Obuchniewiczowie oraz czworo dzieci. Rodzinę  Kowalskich  Niemcy przepędzili  do  mieszkającej  naprzeciwko  rodziny Obuchniewiczów. Obie rodziny zostały zamknięte w mieszkaniu i spalone żywcem. Kosiorowie również zostali spaleni w swoim mieszkaniu. W Rekówce zamordowano Piotra Skoczylasa z córką Leokadią, córką Marianną, zięciem Stanisławem Kosiorem i ich czworgiem dzieci, matkę Kosiora . Mariannę Kościńską oraz Henrykę Kordulę. Egzekucji hitlerowcy dokonali w stodole Skoczylasa.  Pomimo upływu czasu tragedia i bohaterska postawa tych ludzi żyje w pamięci miejscowej społeczności. Należy pielęgnować tę pamięć, gdyż jest ona twórczą siłą historii uświadamiającą obywatelom, że „tyle wiemy o sobie, na ile nas sprawdzono”. Dnia 7 grudnia 1942 roku zamordowano kolejne rodziny, tym razem za działalność w BCh. We wsi Świesielice rozstrzelano rodziny Wojewódków i Wdowiaków. W Gardzienicach zastrzelono Jana Wolskiego i dwóch jego braci  oraz Stanisława Bańcerowskiego. Dnia 18 marca 1942 r. rozstrzelano w Karolinie aresztowanych mieszkańców Ciepielowa: Jana Słowika, Mariana Rusinowicza, Pawła Pucułka, Józefa Bernata i Adama Oczkowskiego. Oddział niemiecki, którego zadaniem było mordowanie przebywał na terenie gminy w latach 1942-43. W tym czasie zgładził około 900 ludzi

Partyzanci zastanawiali się jak unieszkodliwić grupę. Zaczęli planować sposób przeciwstawienia i unieszkodliwienia. Liczyli się z konsekwencjami, bali się, że po akcji mogą nastąpić jeszcze większe represje. Jednak zdecydowano się na opór. Atak wyznaczono na 30 września 1943 roku. Zorganizowana zasadzka  okazała się pomyślna dla BCh. W walce zginęło 15 Niemców i wielu zraniono. Wśród Polaków nie było ofiar śmiertelnych, został ranny tylko jeden partyzant. Był nim Gruzin Szaława  Gogiebaszwili ps.  „Polityk”. Gestapo prowadzące śledztwo w tej sprawie stwierdziło, że napadu dokonała konspiracja sowiecka, ponieważ znaleziono magazynek od rosyjskiego karabinu, dlatego też Polacy po akcji uniknęli jakichkolwiek represji. Na szczęście oddział po walce opuścił teren Ciepielowa. Kiedy pojawiły się pogłoski o jej powrocie, postanowiono spalić pałac - warownię. Dokonano tego 19 lipca 1944 roku. Nadal jednak,  choć nie tak masowo,  okupant  likwidował mieszkańców Ciepielowa i okolic.

Przygotowano na podstawie opracowania Lucyny BIEŃKOWSKIEJ z książki „CIEPIELÓW dawniej i dziś”

Źródła informacji:

http://forum.tradytor.pl/viewtopic.php?t=1985

http://fotopolska.eu/216016,foto.html

Kesz: koordynaty wskazują na pomnik, kesz jest zlokalizowany bardzo blisko pomnika w miejscu oczywistym.