Cerkiew w Blechnarce znajduje się w centrum wsi. Blechnarka to niewielka osada położona 2 km. od Wysowej - Zdroju, w najwyższej części doliny rzeki Ropy.
Pierwsze wzmianki o Blechnarce pojawiły się w 1528 roku w aktach procesu między Marcinem Myszkowskim, a Gładyszami o prawo własności do 13 wsi na górną Ropą. W 1581 roku była własnością Adama Brzeńskiego i należała do parafii w Hańczowej.
Na przestrzeni wieków okoliczne ziemie często zmieniały właścicieli, jednym z nich był Władysław Wojciechowski, który w 1867 roku wstępując do zakonu jezuitów pozwolił wykupić swoje ziemie gromadom Blechnarki i Wysowej.
W 1770 roku Kazimierz Pułaski niedaleko Blechnarki założył duży obóz konfederatów barskich, który to w tym samym roku wojska carskie zniszczyły dokumentnie.
Blechnarka bardzo ucierpiała w czasie I wojny światowej, kiedy to do maja 1915 roku w pobliżu wsi zatrzymał się front. Mieszkańcy na czas walk zostali wysiedleni na południową stronę Karpat.
Po 1931 roku cała wieś przeszła na prawosławie.
Cerkiew powstała w Blechnarce nazywana jest potocznie “józefińską”, od imienia Józefa II za panowania którego rozpoczęło się budowanie okazałych, murowanych cerkwi wiejskich, które jednak nie posiadają uroku drewnianych cerkwi łemkowskich.
Kesz z maskowaniem leśnym.