Karol Beyer urodził się w Warszawie 10 lutego 1818 roku. Jego rodzicami byli pochodzący z Królestwa Prus Wilhelm Beyer oraz Henriette Minter. Wilhelm przybył do Warszawy wraz z liczną rzeszą urzędników, obejmujących posady rządowe, kiedy miasto przypadło państwu pruskiemu w wyniku III rozbioru Polski. Henryka Minter urodziła się w Szczecinie, a do Warszawy przyjechała w 1811 r. jako wykształcona artystka malarka. Sprowadził ją tutaj jej najstarszy brat Wilhelm Heinrich Minter, który od początku XIX w pracował w Warszawie jako wojskowy inżynier-architekt.

Gdy 19 sierpnia 1839 r. w Paryżu uroczyście ogłaszano wynalazek dagerotypii Karol Beyer miał 21 lat. W 1845 r. otworzył pierwszy stały zakład dagerotypowy w Warszawie przy ul. Senatorskiej. Siedzibę zmieniał dwukrotnie otwierając atelier przy ul. Wareckiej a w 1857 r. przeniósł zakład fotograficzny do kamienicy na posesji Wizytek przy Krakowskim Przedmieściu u zbiegu z Karową. Pracownia mieściła się na pierwszym piętrze w narożnym lokalu z wychodzącym na zachód balkonem. Z tego miejsca oraz z dachu budynku fotografował Krakowskie Przedmieście i plac Saski utrwalając codzienne życie miasta, a także uroczystości i patriotyczne zgromadzenia. W pracowni Beyera wykonywano, podobnie jak w innych ówczesnych zakładach fotograficznych, głównie fotografie portretowe, ale tylko Beyer dokumentował życie społeczne Warszawy. Z okna pracowni fotografował wojska carskie stacjonujące na placu Saskim w 1861 r., wykonał serię pośmiertnych portretów pięciu demonstrantów poległych w patriotycznej manifestacji 27 lutego tego samego roku (Portrety Pięciu Poległych), sfotografował kondukt pogrzebowy arcybiskupa Antoniego M. Fijałkowskiego.

Z powodu patriotycznej działalności był więziony w twierdzy w Modlinie w roku 1861, a w latach 1863-65 przebywał na zesłaniu w Rosji.

Beyer zajmował się również fotografią architektury. Podróżował po kraju, by uwiecznić ważne historyczne miejsca i zabytki. Był m.in. w Gdańsku, Płocku, Częstochowie, Krakowie. Portretował oczywiście też Warszawę utrwalając zmiany zachodzące w mieście. Przykładem jest seria fotografii ukazujących etapy budowy mostu Kierbedzia. Jest również autorem panoramy Warszawy – dwunastu zdjęć wykonanych z kopuły ewangelickiego kościoła św. Trójcy.

Zajmował się również fotografią naukową. W 1851 roku wykonał dagerotypy przedstawiające zjawisko zaćmienia słońca. Opracował katalogi eksponatów prezentowanych na „Wystawie Starożytności i Dzieł Sztuki” w Warszawie i Krakowie. Reprodukował również współcześnie powstające obrazy i rysunki przyczyniając się do ich popularyzacji. Współpracował z „Tygodnikiem Ilustrowanym”, gdzie publikowane były zarówno jego fotografie plenerowe, jak i wspomniane reprodukcje.

Beyer był również miłośnikiem i kolekcjonerem numizmatyki. Był właścicielem cennego zbioru monet oraz autorem katalogu „Gabinet medalów polskich oraz tych które się dziejów polskich tyczą”.

Był również współzałożycielem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Stąd wynika właśnie taka lokalizacja kesza.

Źródła:

Danuta Jackiewicz: Karol Beyer

Karol Beyer www.culture.pl

Seria skrzynek ma na celu przybliżenie sylwetek warszawiaków pochodzenia niemieckiego. Przy okazji kesza z widokiem na Zachętę warto wspomnieć, że budynek zaprojektował Stefan Szyller, a wśród założycieli Zachęty był m.in. malarz Wojciech Gerson, obaj Polacy o niemieckich korzeniach.

Proszę o ostrożność, bo okazało się, że naprzeciwko kesza są okna stróżówki w Zachęcie. Przy odkładaniu wskazana jest wzmożona uwaga, bo kesz może mocno hałasować.

  14.02 Serce - Całkowity dystans: 5090 km
  Sowa Puchacz - Całkowity dystans: 576 km