Dwór II - ul. Polanki 124 - "Quellbrunn" - "Krynica". 

W 1631 roku dwór należał do Jana Wagnera i nosił nazwę "Quellbrunn" (Krynica). Jest to najstarsza wzmianka o tym dworze. Następnym właścicielem dworu był Michał Kallenbach, po nim Johann von der Linde zmarły w 1646 roku i pochowany w kościele św. Jakuba. W 1658 roku następny właściciel Jan Bilar wydzierżawił posiadłość kupcowi gdańskiemu Ryszardowi de Roy, który 20 kwietnia 1660 roku uzyskał potwierdzenie przywilejów od opata Aleksandra Kęsowskiego (1641-1667). Następnie od 1706 roku właścicielem był kanonik kamiński Jan Chrystian Schreiber. Później Schreiber za zgodą opata Zalewskiego (1722-1740) przekazał posiadłość krewnemu z Gdańska Aleksandrowi Picardowi, który był jego właścicielem do 1730 roku. Jednym z następnych odnotowanych właścicieli był Jan Ekeln Hülsen. W latach 40 XVIII wieku właścicielem posiadłości był kupiec gdański Ignacy Jacek Mathy, który na fundamentach starej posiadłości wybudował nowy dwór, zabudowania gospodarcze i postawił przed domem wykonane przez gdańskiego rzeźbiarza Jana Henryka Meissnera. W dniu 30 maja 1759 za zgodą opata Jacka Rybińskiego wdowa po Ignacym Manhy sprzedaje dwór rajcy królewskiemu a zarazem kupcowi gdańskiemu Leonardowi de Vogel, który przebudował dwór i urządził park w stylu rokokowym. Następnie właścicielem pałacyku został Karol Friese. Dwór był w prywatnych rękach do 1805 roku. Jego ostatnim właścicielem był Daniel Scheffler. W 1827 roku dwór, park i zabudowania przejęła Generalna Dyrekcja Towarzystwa Handlu Morskiego. Jesienią 1832 roku dwór przejęły władze miasta Gdańska, które w 1833 roku urządziły w posiadłości niemiecki dom starców i przytułek dla bezdomnych, który istniał do końca II wojny światowej (marzec 1945 roku). Po wojnie cała posiadłość była w posiadaniu skarbu państwa. Użytkował ją do końca lat 80 XX wieku MON (Ministerstwo Obrony Narodowej). 

Jerzy Samp, "Ekumeniczny Quellbrunn", 30 dni 10(12) 1999 s55. 

W pobliżu Dworu II przy ul. Polanki 124 znajduje się nieczynna kapliczka cmentarna, będąca pozostałością po nie istniejącym już dawnym cmentarzu. Na tym cmentarzu w roku 1880 wybudowana została kaplica, oznaczona teraz numerem 16. Jest to budynek murowany z czerwonej cegły o kubaturze 141 m3 i powierzchni ogólnej 21 m2, otynkowany, 1-kondygnacyjny, bez okien, z przyporami w narożnikach, o dachu dwuspadowym krytym dachówkami. Stan techniczny budynku nie jest zadowalający, elewacja jest zniszczona, wymaga remontu. 
Przypuszcza się, że początek cmentarza związany jest z powstaniem w roku 1833 w Dworze II przytułku dla ubogich, który funkcjonował tu aż do 1945 roku. Zmarłych z przytułku prawdopodobnie chowano na tym wyznaczonym w pobliżu terenie. Na planie Oliwy z roku 1919 zaznaczony jest kształt cmentarza. Jest on jeszcze zaznaczony na planie z 1946 roku. Później już nie jest zaznaczany. 

źródło:http://www.dawnaoliwa.pl/

KESZ:

pod kordami szukaj w opisanej kapliczce cmentarnej.

NOWE MIEJSCE PATRZ SPOILER I WSPÓŁRZĘDNE