O męstwie Bohaterów Bitwy nad Bzurą świadczą liczne cmentarze wojenne, pożółkłe dokumenty archiwalne i opowieści nielicznych już żyjących świadków tamtych tragicznych wydarzeń.

My odwiedziliśmy ponad 70 cmentarzy rozrzuconych na wielu rubieżach pola bitwy i do odwiedzenia części z nich pragniemy Was zaprosić.Wybraliśmy je tak aby zobrazować ogromny obszar pola bitwy.

We wrześniu 1939 r. Babice i okolice stanowiły zachodnie przedpole obrony stolicy. Wojska niemieckie 8 września dotarły wypadem pancernym do Warszawy zajmując wsie Górce, Jelonki, Chrzanów, Groty, Blizne, Osiedle Łączności Babice, Janów, Klaudyn, Kwirynów, Babice. Do 16 września wzdłuż tej linii toczono ciężkie boje ze zmiennym szczęściem. Działania Niemców powstrzymywały III batalion 40 pułku piechoty pod wodzą mjr. Antoniego Sanajcy i Batalion Stołeczny mjr. Józefa Spychalskiego. W Babicach, w dniu 13 września, Niemcy rozbili doszczętnie resztki oddziału mjr. Władysława Mizikowskiego. Cztery dni później, 17 września, III batalion 26 pułku piechoty dowodzony przez mjr. Jacka Decowskiego wyparł Niemców z Osiedla Łączności i radiostacji Babice, a dowodzone przez pułkownika Leopolda Okulickiego silne zgrupowanie wojsk, w skład którego wchodził Batalion Stołeczny, I i IV batalion 360 pułku piechoty i kompania artylerii, odbiło z rąk nieprzyjaciela Jelonki, Chrzanów, Groty i Blizne. Zdobyte pozycje utrzymano do końca obrony Warszawy.

Starannie przygotowane pozycje obronne i magazyny amunicji powodowały, że Reduta Babice przez długi czas skutecznie mogła odpierać ataki wroga. Mimo przewagi Niemców zarówno liczebnej jak i w sile ognia, Reduta przez blisko 2 tygodnie pozostawała niezdobyta. Do ostatecznego szturmu doszło 27 września. Niemcy po nawale artyleryjskiej kilkakrotne wdzierali się na polskie pozycje, skąd byli stale wypierani. Walka często toczyła się na bagnety. Brakowało już amunicji. W wyniku ogromnych strat, w obawie, aby wróg całkowicie nie zniszczył batalionu, major Decowski podjął trudną decyzję o zaprzestaniu działań obronnych.

Niemiecki generał dowodzący 18 Dywizją Piechoty, polecił zebrać pozostałych po bitwie polskich żołnierzy, aby ich policzyć. Nie wierzono bowiem, aby jeden polski batalion tak długo mógł się opierać niemieckiej dywizji.

W uznaniu męstwa obrońców reduty oficerom pozwolono zachować białą broń. Polegli bohaterowie spoczywają na babickim Cmentarzu Wojennym. Część ciał rodziny zabrały na inne cmentarze.

Dowództwo Obrony Warszawy sądziło, że major Jacek Decowski również zginął. Za jego męstwo odznaczono go Krzyżem Virtuti Militari 5 klasy. Major, jednak przeżył działania wojenne, był ranny, dostał się do niewoli w Niemczech. Zmarł, jak podano na zawał serca, w Oflagu w Murnau 5 lipca 1941 r. Jest pochowany w Murnau na cmentarzu parafialnym, w polskiej kwaterze wojennej, nieopodal pomnika z polskim orłem w koronie.

Źródło:

http://archiwum.stare-babice.waw.pl/index2.php?op=6&go=2

http://www.zorrp.org/83-pamici-majora-jacka-decowskiego-i-innych-bohaterow

Twoje zadanie nie jest trudne - musisz odwiedzić 5 miejsc związanych z bohaterami 1939 roku gdzie znajdziesz  cyferek, które będą potrzebne do znalezienia finału - lokalizacje w dodatkowych waypointach. Po skompletowaniu podstaw cyferki do wzoru:

N 52° (B+C-E).(A+E+1)(D-E)(A+1)'
E 20° [(DxB)–(D-2)].(C-B)(B/E)D'

A następnie biegnij szukać finału :)