Kesz jest poświęcony postaci fundatora tego wspaniałego obiektu, który rozciąga się przed Tobą, mamy nadzieję, że zachęci Cię do odwiedzenia Garnierówki.
Garnierówka – nazwa, którą nadano odbudowanemu zespołowi klasztornemu, na cześć jego fundatora. Zabytek można zwiedzać od V do X w 2 i 4 niedzielę miesiąca, od godz.16:00, lub po uprzednim umówieniu w inne dni (tel. 71-3890471). Więcej informacji o historii obiektu na garnierowka.pl.
Jan Adam de Garnier, jedna z najciekawszych postaci dziejów XVII-wiecznego Śląska, urodził się 2 lutego 1613 roku w Ensisheim w Górnej Alzacji. Studiował filozofię u jezuitów. Jego motto życiowe brzmiało: TIME DEUM, HONORA PRINCIPEM (Boga się lękaj, księcia szanuj). W roku 1640, mając 26 lat, zaciągnął się, wraz ze swym bratem bliźniakiem Henrykiem, do armii cesarskiej pod dowództwem sławnego marszałka Melchiora von Hatzfeldta z Hesji, swego późniejszego przyjaciela. Za wieloletnią i wierną służbę po stronie ligi katolickiej dosłużył się stopnia pułkownika rajtarów i 23 listopada 1652 roku w Regensburgu otrzymał z rąk cesarza Ferdynanda III tytuł barona i tzw. polepszenie herbu poprzez dodanie dwugłowego czarnego orła. Dzięki zebranemu majątkowi nabył w 1661 i 1664 roku na Śląsku dobra ziemskie w księstwie wołowskim (12 wsi, m.in. Lubiel - gdzie zamieszkał, Łoźnicę, Trzcinicę Wielką i Małą, Głębowice, Turzany, Czaplewo, Czaplice, Białawy Wielkie, Jelenin, Pawłoszewo i Czaplinek). Jego majątek szacowano na 13 000 morg. przełom religijny nastąpił 4 lutego 1676 roku, kiedy to udawał się na miesięczny pobyt, prawdopodobnie związany z leczeniem, do Cieplic i zatrzymał się na nocleg w klasztorze karmelitów w Strzegomiu. Kontakt z karmelitami, ich gościnnością i duchowością, spowodował, iż de Garnier stał się największym dobrodziejem karmelitów na Śląsku. Jego hojności i inicjatywie zawdzięczają swą rozbudowę klasztor w Strzegomiu, a powstanie trzy pozostałe klasztory śląskie: w Głębowicach, Wołowie i Kożuchowie. Najważniejszy z tych klasztorów, położony na terenie dóbr Garniera w Trzcinicy Wielkiej (dzisiejszych Głębowicach), zaczęto wznosić, od uroczystego położenia kamienia węgielnego, 23 sierpnia 1676 roku. Pod koniec życia JAdG wstępuje jako brat Chrystoforus do głębowickiego klasztoru karmelitów. Przebywał tam jako brat świecki aż do swej śmierci 11 listopada 1680 roku. Doczesne szczątki fundatora spoczywają w tutejszej kościelnej krypcie.