Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Je moet ingelogd zijn om deze cache te loggen of te bewerken.
stats
Toon cache statistieken
Święte miejsce Zwierki - OP88W9
Święte miejsce Zwierki
Eigenaar: milinski10
Log in om de coördinaten te kunnen zien.
Hoogte: 168 meter NAP
 Provincie: Polen > podlaskie
Cache soort: Traditionele Cache
Grootte: Klein
Status: Kan gezocht worden
Geplaatst op: 02-05-2015
Gemaakt op: 03-05-2015
Gepubliceerd op: 03-05-2015
Laatste verandering: 13-05-2015
40x Gevonden
0x Niet gevonden
0 Opmerkingen
watchers 2 Volgers
72 x Bekeken
28 x Gewaardeerd
Beoordeeld als: uitstekend
4 x Aanbevolen
Deze cache is aanbevolen door: ach_a, Gacekk, Psikiszek, wuja michal
Om de coördinaten en de kaart te zien
van de caches
moet men ingelogd zijn
Cache attributen

Go geocaching with children  Bike  Nature  Monumental place 

Lees ook het Opencaching attributen beschrijving artikel.
Beschrijving PL

Zwierki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Zabłudów.

 
Autor: Krzysztof Kundzicz (Praca własna) [CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)], Wikimedia Commons
Cerkiew św. Męczennika Gabriela; w głębi budynki monasteru Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy

W Zwierkach urodził się Gabriel Zabłudowski, święty prawosławny.

We wsi znajduje się prawosławny żeński monaster Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy oraz przyklasztorna cerkiew św. Męczennika Gabriela.

Święty Męczennik Młodzieniec Gabriel urodził się 22 marca 1684 roku w Zwierkach, wsi położonej niedaleko Zabłudowa. Pochodził z pobożnej prawosławnej rodziny chłopskiej. Jego rodzice, Piotr i Anastazja Gowdel, zachowali wiarę swych przodków w trudnym dla prawosławnych okresie, gdy unia stawała się religią dominującą na tych terenach.

Sakrament Świętego Chrztu, pod imieniem św. archanioła Gabriela, przyjął On w cerkwi Zaśnięcia NMP (Uspienskaja) istniejącego wówczas Monasteru Zabłudowskiego.

W owym okresie Monaster Zabłudowski, będący jednym z nielicznych na Podlasiu, które nie zostały zmuszone do przejścia na unię, stał się miejscem gdzie szukali oparcia liczni prawosławni zakonnicy z Ławry Supraskiej (która pod przymusem przeszła na unię w 1621 r.).

Dokładnie nie wiadomo, kiedy powstał Monaster Zabłudowski, jego istnienie było już jednak wzmiankowane w 1567 roku. Sam Zabłudów zaś uzyskał prawa miejskie w 1553 r. od króla Zygmunta Augusta, a wystarał się o nie Grzegorz Chodkiewicz.

Ziemia Zabłudowska, po śmierci ostatnich z Chodkiewiczów, przechodziła kolejno przez ręce Paców, słynne rody Sapiehów, Leszczyńskich, Sanguszków, by w 1598 r. stać się własnością Radziwiłłów. W tym też okresie Zabłudów i okolice stał się terenem ścierania się czterech religii: prawosławia, katolicyzmu, kalwinizmu i judaizmu.

W takich trudnych czasach przypadło żyć św. Gabrielowi. Jako dziecko wyróżniał się wśród innych dzieci niezwykłymi, jak na Jego wiek, cechami. Napełniony zesłaną Mu przez Opatrzność Bożą dojrzałością i rozwagą, skłaniał się bardziej ku modlitwie i odosobnieniu niż ku dziecięcym zabawom.

11 kwietnia 1690 r. rodzinę Gowdelów spotkało wielkie nieszczęście. Sześcioletni Gabriel padł ofiarą mordu. Dokładne okoliczności śmierci nie są znane. Jedna z wersji mówi, iż matka 6-letniego Gabriela, nie przeczuwając niczego złego, zostawiła małe dziecko samo i oddaliła się, aby zanieść pracującemu w polu mężowi jedzenie. W tym czasie do domu zaszedł dzierżawca wsi Zwierki - Szutko. Korzystając z nadarzającej się okazji i dziecięcej łatwowierności porwał chłopca, który został następnie poddany torturom. Z powodu upływu krwi dziecko zmarło.

Winowajca, pragnąc ukryć swoje przestępstwo, wywiózł potajemnie ciało Męczennika i wyrzucił je na łące, na skraju lasu, koło wsi Zwierki.

Po dziewięciu dniach znaleziono nie rozkładające się ciało, otoczone sforą psów, które pilnie strzegły je przed gromadzącym się ptactwem, po czym odniesiono je rodzicom.

W rezultacie podjętego śledztwa okoliczności przestępstwa zostały wyjaśnione, a w aktach Rady Miejskiej uczyniono odpowiednią adnotację.

Ciało umęczonego oddane zostało ziemi nieopodal wiejskiej cerkwi znajdującej się po lewej stronie, w odległości kilometra od drogi do Białegostoku. W tym miejscu przebywało ono około 30 lat.

W 1720 r., w okresie epidemii, w okolicach miejsca spoczynku ciała Gabriela często chowano zmarłe dzieci, czcząc w ten sposób Jego męczeńską śmierć i czując niebywałą łaskę płynącą z tego miejsca. Pewnego razu, podczas jednego z pogrzebów, naruszono grób Umęczonego i odkopano ciało, które, jak się okazało, mimo długiego okresu spoczywania w ziemi, nie uległo rozkładowi. Wieść ta lotem błyskawicy rozeszła się po okolicy wzmacniając jeszcze cześć oddawaną Młodzieńcowi, słynącego od tej pory nierozkładaniem się swego ciała.

Z wydarzeniem tym łączy się wiele uzdrowień i ustanie epidemii, która zbierała w 1720 r. obfite żniwo wśród ludności zabłudowskiej. Odkopane ciało zostało uroczyście przeniesione do cerkwi w Zwierkach i umieszczone w oddzielnej krypcie w podziemiach świątyni.

W 1746 r. podczas pożaru doszczętnie spłonęła zwierkowska cerkiew, jednak ciało św. Gabriela ocalało. Częściowo opalona została jedynie rączka Młodzieńca i to zapewne z woli Bożej, by umocnić jeszcze wiarę i cześć oddawaną Świętemu. Wkrótce bowiem, po uroczystym przeniesieniu relikwii do Monasteru Zabłudowskiego, gdzie zostały złożone w prezbiterium, rączka cudownie zagoiła się i pokryła skórą.

W miejscu, gdzie stał dom rodziców świętego Gabriela w 1894 r. została wybudowana i wyświęcona drewniana kaplica, która spłonęła podczas pożaru wsi w 1902 roku. Ocalały wówczas od ognia jedynie ikona świętego i krzyż.

Przez długi okres ciało świętego Gabriela znajdowało się w Monasterze Zabłudowskim. Sytuacja, w jakiej działał monaster stawała się jednak coraz trudniejsza. Cerkiew i budynki klasztorne wymagały remontu, zakonnicy procesowali się o prawo do ziemi klasztornej, walczyli o równe prawa z innowiercami. W tej sytuacji, za pozwoleniem patriarchy konstantynopolitańskiego i z błogosławieństwa metropolity kijowskiego, archimandryta Karczyński nakazał w dniu 9 maja 1755 roku przenieść święte relikwie do monasteru Świętej Trójcy w Słucku. Miasto to wówczas było jednym z najbardziej znaczących ośrodków prawosławia na tym terenie.

Procesja przeniesienia relikwii (które niesiono w sarkofagu - race na rękach) na odległość około 300 kilometrów stała się prawdziwą demonstracją ludności prawosławnej Białorusi i Podlasia. Okres pobytu relikwii św. Gabriela w Słucku spowodował, iż coraz częściej zaczęto nazywać Go "Słuckim", co poniekąd zaciemnia prawdziwe pochodzenie Świętego.

W końcu XIX wieku pamięć o św. Gabrielu w jego rodzinnych stronach zaczęła się odradzać. Rozwój kultu świętego na Ziemi Zabłudowskiej spotkał się z przychylnym stanowiskiem hierarchii prawosławnej. W latach 1910-1912, z błogosławieństwa biskupa białostockiego Włodzimierza odbyło się uroczyste przeniesienie relikwii świętego ze Słucka do soboru katedralnego w Białymstoku, a następnie do Monasteru Supraskiego. Wkrótce jednak, w 1915 roku, ewakuując się do Moskwy, w obawie przed przesuwającą się linią frontu, biskup Włodzimierz wziął ze sobą sarkofag z relikwiami świętego Gabriela. Po drodze powtórnie spoczęły one w Słucku.

W latach 30-tych XX wieku Monaster Słucki został zlikwidowany, a relikwie św. Gabriela przeniesione do muzeum w Mińsku, po czym trafiły do cerkwi Przemienienia Pańskiego w tym mieście.

W 1944 r. relikwie świętego ponownie zmieniły miejsce swego spoczynku. Tym razem zostały one przewiezione do Grodna do cerkwi Pokrowa Matki Bożej. W tej świątyni spoczęły do 21 września 1992 r.

W dniach 21-22 września 1992 roku, z błogosławieństwa arcybiskupa białostockiego i gdańskiego Sawy oraz grodzieńskiego i wołkowyckiego Walentyna, relikwie świętego Gabriela zostały uroczyście przeniesione do soboru św. Mikołaja w Białymstoku.

W uroczystościach przeniesienia uczestniczyło ośmiu biskupów, 250 duchownych oraz około 100 tysięcy wiernych. 

Źródło: http://www.parafia.sidcom.pl/parafia/zywoty/gabriel/zywot.html

Skrzynka znajduje się w okolicy krzyża upamiętniającego miejsce pochówku. W pobliżu znajduję się tablica informacyjna, na której jest opisany żywot św. Gabriela. W skrzynce brakuje fantów z powodu szybkiego przygotowania skrzynki. W środku znajdziecie jednak 3 certyfikaty i ołówek.

 

 13/05/2015 Tak, skrzynka została uszkodzona przez przypadek. Z informacji wynika iż jest to poważne uszkodzenie i najprawdopodobniej będzie konieczność wymiany całego ,,maskowania". Postaram się je wykonać chociaż zajmie mi to trochę czasu. Narazie skrzynka będzie schowana w uszkodzonym stanie. 

Extra hints
Je moet ingelogd zijn om de hints te zien
Afbeeldingen
Dobrze trafiłeś/aś
Okolica
1 spoiler
2 spoiler
Tak, to tu