Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Sedes Regni Principales - OP88NT
Sedes regni principales - Zamek kazimierzowski w Sandomierzu.
Właściciel: skalpelx
Ta skrzynka należy do GeoŚcieżki!
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 153 m n.p.m.
 Województwo: Polska > świętokrzyskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status: Gotowa do szukania
Czas: 0:05 h    Długość trasy: b.d.
Data ukrycia: 27-04-2015
Data utworzenia: 27-04-2015
Data opublikowania: 27-04-2015
Ostatnio zmodyfikowano: 25-08-2017
201x znaleziona
6x nieznaleziona
7 komentarze
watchers 8 obserwatorów
287 odwiedzających
121 x oceniona
Oceniona jako: dobra
6 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez: Bożuś, linfallas, RoDaJJ, Tachikoma, unieski, Zyfika
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Dostępna w określonych godzinach lub płatna  Można zabrać dzieci  Dostępna dla niepełnosprawnych  Szybka skrzynka  Weź coś do pisania  Miejsce historyczne 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

Pozostałości grodu i zbudowanego na jego reliktach królewskiego zamku są położone na wysokim wzgórzu na lewym brzegu Wisły. Wzgórze Zamkowe było oddzielone od miasta wąwozem. Badania archeologiczno-architektoniczne zostały zapoczątkowane w 1959 przez J. Gąssowskiego i A. Miłobędzkiego. Późniejsze prace wykopaliskowe prowadzone z przerwami do ostatnich czasów, koncentrowały się głównie na rozpoznawaniu osadnictwa wczesnośredniowiecznego. Nikłe relikty kazimierzowskiego zamku zostały odkryte w latach 1981-1983 przez oddział rzeszowski Pracowni i Konserwacji Zabytków pod kierownictwem M. Proksy. Zamek był tematem licznych publikacji, jednakże opracowanie A. Miłobędzkiego z 1967 zachowuje nadal swą aktualność. Gród sandomierski był jedną z naczelnych rezydencji książęcych (sedes regni principales). Od XII w. pełnił funkcję ośrodka kasztelanii, w XII-XIII w. stolicy księstwa dzielnicowego, a od XIV w. stolicy województwa. Fortyfikacje opasujące książęcy gród w XII-XIII w. składały się z wału drewniano-ziemnego,  przedwala z zasiekiem, utworzonym ze skośnie wbitych pali, i fosy. Być może w skład wewnętrznej zabudowy grodu wchodziły jakieś budynki murowane, z których pochodzą zapewne kamienne detale architektoniczne, znalezione u stóp wzgórza. Murowany zamek zaczął wznosić na reliktach wczesnośredniowiecznego grodu Kazimierz Wielki, o czym zgodnie informują Jan z Czarnkowa i Jan Długosz. Elementy z pochodzące z najstarszej fazy zamku zachowały się w bardzo złym stanie. Zniszczyły je bowiem późniejsze rozbudowy. Prawdopodobnie z budowlą kazimierzowską należy łączyć relikty wolno stojącej, oktagonalnej wieży odsłoniętej w 1981 w północnej części dziedzińca. Być może za ostatniego Piasta doszło do połączenia murów miejskich  z zamkiem.

Znacznie więcej informacji mamy na temat programu funkcjonalno-przestrzennego sandomierskiego zamku w końcu średniowieczna - głównie dzięki inwentarzowi spisanemu w 1510. Wymieniono w nim bramę ze zbrojownią, „dom stojący naprzeciw Wisły” oraz podpiwniczony dom kamienny z kaplicą i izbą podstarościego. Na podzamczu znajdowały się z kolei kuchnia i browar. Do zabudowań zamkowych zaliczono również młyn konny i spichlerz, stojące nad Wisłą. Zasadnicze zmiany nastąpiły po rozbudowie, rozpoczętej w czasach króla Zygmunta I prowadzonej w kilku etapach przez prawie cały wiek. W latach 1513-1514 zburzono zrujnowane budynki i zaczęto wznosić kolejno skrzydła mieszkalne wokół prostokątnego dziedzińca. Podstawowym członem skrzydła południowego był zachowany z poprzedniego okresu budynek, określany jako stojący naprzeciw Wisły. Do niego dostawiono od wschodu jednotraktowe skrzydło o dwóch kondygnacjach, z piwnicami. Rozpoczęto także budowę skrzydła zachodniego. Czworobok renesansowego zamku zaczęto kształtować w trakcie rozbudowy prowadzonej w latach 1564-1565. Przedłużone skrzydło zachodnie zakończono narożną wieżą, a następnie wzniesiono północny mur z nową, narożną bramą. Prace wykończeniowe skrzydeł mieszkalnych trwały jeszcze w końcu XVI w. i na początku następnego stulecia. W czasie „potopu” zamek został zdobyty przez Szwedów, którzy wycofując się w 1656 wysadzili budowlę w powietrze. Wybuch zniszczył skrzydła wschodnie i południowe. Najmniej ucierpiało skrzydło zachodnie i właśnie tę część zamku odbudowano w latach 1680-1688 na zlecenie Jana III Sobieskiego.

Powstał wówczas wolno stojący pałac, który z niewielkimi zmianami przetrwał do dzisiejszych czasów. Przejął on funkcje całego czteroskrzydłowego zamku. Pomieszczono tu zarówno apartamenty starościńskie, sale sądowe, kancelarię, archiwum i skarbiec, jak i niezbędne urządzenia gospodarcze (np. kuchnię). W częściowo zachowanym skrzydle południowym urządzono stajnię. Kolejne zniszczenia zamku przyniosły lata konfederacji barskiej. Po trzecim rozbiorze Polski zachowany korpus zamkowy został wyremontowany przez Austriaków i umieszczono w nim sąd kryminalny oraz więzienie. Adaptacja na nowe cele wiązała się z pewnymi przebudowami, które nadały gmachowi kształt jednolitej bryły. Rozbudowę więzienia przeprowadzono około 1894. Likwidacja więzienia nastąpiła dopiero w 1959, a po generalnym remoncie budynek przeznaczono na muzeum.

Źródło: „Leksykon zamków w Polsce” L. Kajzer, S. Kołodziejski, J. Salm.

Skrzynka to pojemnik - klipsiakowy, proszę uważać przy zamykaniu, żeby nie uszkodzić klipsów. Kesz dostępny w godzinach otwarcia dziedzińca zamkowego. 

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
Wysadzenie zamku...
Współczesny plan zamku.
Dawno temu..