Na moście Śląsko-Dąbrowskim znajduje się tablica upamiętniająca Zbigniewa Gęsickiego „Junę” i Kazimierza Sotta „Sokoła”, którzy skoczyli z ówczesnego mostu Kierbedzia uciekając przed pogonią po akcji Kutschera. Tablica została umieszczona w latach 50. XX wieku na północnej balustradzie mostu, bliżej strony praskiej. Dziś proponuję Ci zatrzymanie się nad tablicą, którą mijałeś/aś niejednokrotnie i chwilę refleksji nad wydarzeniem, które ona upamiętnia.

Akcja Kutschera

O godzinie 9:09 „Kama” zasygnalizowała wyjście Kutschery z domu w al. Róż 2. Rozpoczęła się akcja. Kutschera miał do przejechania zaledwie 140 metrów – tyle dzieliło jego dom od dowództwa SS w Warszawie. Gdy dojeżdżał do bramy pałacu, drogę zajechał mu samochód kierowany przez „Misia”. Kierowca Kutschery zwolnił, chcąc przepuścić intruza. Zwolnił również „Miś”. Niemiec, żądając ustąpienia drogi, włączył żółty środkowy reflektor używany przez niemieckich dygnitarzy. „Miś” zatrzymał wóz na nieprawidłowym pasie i w chwili, gdy Niemiec usiłował go wyminąć, ruszył ponownie blokując samochód generała.

Do zatrzymanego wozu podbiegli „Lot” i „Kruszynka”. Z odległości jednego metra otworzyli ogień do Kutschery. Ten osunął się ranny na siedzenie. Równocześnie na stanowiska wbiegł cały zespół ubezpieczający, a stojące na ulicy Chopina samochody „Sokoła” i „Bruna” cofnęły się do rogu Alei Ujazdowskich. Kutschera ruszał się jeszcze – dobił go „Miś”, który wyskoczył już ze swego wozu i strzałami z pistoletów wspierał osłonę akcji. Biorący po raz pierwszy udział w tak poważnej akcji „Ali” nie mógł otworzyć teczki z granatami zaczepnymi i nie wspomógł walczących „Cichego”, „Lota” i „Olbrzymka”, ponadto ciężko raniony w strzelaninie „Lot” nie mógł głośno zarządzić wycofania oddziału.

Wydłużyło to niepotrzebnie akcję w tak newralgicznym dla Polaków miejscu (bliskość siedziby Gestapo, komendy Schupo, kasyna garnizonowego). Niemcy otworzyli gęsty ogień z siedziby dowództwa SS i wszystkich okolicznych budynków. Ich kule raniły „Lota” i „Cichego” w brzuch oraz w pierś „Olbrzymka”. Niegroźny postrzał w głowę otrzymał „Miś”, który wraz z „Kruszynką” wyciągnął ciało Kutschery z wozu. W pośpiechu szukali przy zabitym dokumentów. Nie znaleźli nic, więc zabrali jego teczkę. Pod silnym ogniem wycofali się do samochodów. Rozpoczął się odskok wcześniej wyznaczonymi trasami.

Wiele godzin trwało dramatyczne poszukiwanie szpitali, które zgodziłyby się przyjąć i zoperować ciężko rannych w brzuch „Lota” i „Cichego”. Karetki kilkakrotnie woziły ciężko rannych do różnych szpitali (Klinika Webera, Szpital Maltański, Szpital przy Szkole Pielęgniarek, Szpital Ujazdowski) ostatecznie zostali dowiezieni do praskiego Szpitala Przemienienia Pańskiego. Opóźnienie w udzieleniu pomocy lekarskiej miało fatalne następstwa dla ciężko rannych, co przypieczętowało ich los.

„Sokół” i „Juno”, po odwiezieniu „Lota” i „Cichego”, postanowili odprowadzić samochód do garażu – co było niezgodnie z rozkazem. Na moście Kierbedzia natknęli się na blokadę założoną przez niemiecką policję. Po strzelaninie, w której ginie jeden policjant, "Sokół" i "Juno" zdecydowali się na skok do Wisły. Zginęli na miejscu. Inne źródła podają, że próbowali płynąć zostali jednak zastrzeleni w trakcie ucieczki (była utrudniona bo Wisła była skuta lodem). Z powodu odniesionych ran w Szpitalu Praskim umierają też "Lot" i "Cichy".

Represje oczywiście nastąpiły i to bardzo szybko; dzień po zamachu - 2 lutego 1944 w Al. Ujazdowskich 21 (w pobliżu miejsca akcji) Niemcy rozstrzelali 100 zakładników. Kolejnych 200 zamordowano tego samego dnia w ruinach getta. Warszawę i okoliczne miejscowości obłożono kontrybucja finansową w wysokości 100 mln zł. W kilku następnych masowych egzekucjach – ostatnia miała miejsce 15 lutego – Niemcy rozstrzelali jeszcze około 500 osób.

Więcej o samej akcji możesz poczytać TU.

1 lutego obchodzimy rocznicę tego wydarzenia. Miejsca związane z akcją przybierane są biało-czerwoną wstążką, zostają złożone wieńce i kwiaty. Wiązanki zostają zrzucone także z mostu do Wisły w miejscu, gdzie zostali osaczeni dwaj upamiętnieni tablicą i wspominani w tym keszu żołnierze.

O keszu:

Skrzyneczka mikro - w środku tylko logbook, więc weź coś do pisania. Kordy wskazują tablicę.

UWAŻAJ!!! NIE UPUŚĆ!!!

Robcon podrzucił mi ciekawą piosenkę w temacie - posłuchaj

edit 5/07/2015 zmiana formy kesza i miejsca ukrycia