Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 85 m n.p.m.
Województwo:
Polska > lubuskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 18-01-2015
Data utworzenia: 18-01-2015
Data opublikowania: 18-01-2015
Ostatnio zmodyfikowano: 21-01-2015 
26x znaleziona 
2x nieznaleziona 
0 komentarze 
2 obserwatorów 
28 odwiedzających 
21 x oceniona 
Oceniona jako: dobra
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Dwór powstał w 2. poł. XVI wieku, w XVII stuleciu został powiększony o część zachodnią. W 1907 roku Mirocin Średni nabywa Horst von Falkenbaun, zaś w 1929 roku Greta Klamt z domu Schulz – ostatnia przedwojenna właścicielka majątku.
Dwór założony był na rzucie wydłużonego prostokąta. Była to budowla dwukondygnacyjna, przykryta czterospadowym dachem. Obiekt, z wyjątkiem narożnika południowo-wschodniego był podpiwniczony. Wnętrza piwniczne przesklepione są kolebą z lunetami o łagodnym, spłaszczonym wykroju. Piwnice są częściowo zagruzowane, powybijane są w nich dodatkowe przejścia, jednak jest to najlepiej zachowana część dworu. Fasada dworu była dziewięcioosiowa, o nieregularnie rozmieszczonych otworach okiennych, ujętych w prostokątne opaski, które dzieliły elewację na trzy części. Środkowa część elewacji frontowej była czteroosiowa, zachodnia – trzyosiowa, wschodnia – dwuosiowa. Narożniki budynku oraz podział elewacji frontowej zaakcentowane były lizenami z boniowaniem wykonanym w tynku. Wejście główne obramowane było szerokimi lizenami, u góry zwieńczone wydatnym, prostym gzymsem. Drzwi były dwuskrzydłowe, drewniane z nadświetlem, zdobione płycinami. W trakcie XVIII-wiecznej przebudowy dworu ujednolicono elewacje, nadając fasadzie pozory symetrii poprzez zastosowanie lizen i boniowanie wszystkich narożników budynku. Północna elewacja budynku przepruta była nieregularnie rozmieszczonymi otworami okiennymi o różnych wymiarach. W zachodniej partii tej elewacji, na wysokości drugiej kondygnacji znajdował się długi balkon z metalową balustradą. Takie same balkony były we wschodniej partii tej elewacji, na poziomie obydwu kondygnacji, kontynuowane na całej długości elewacji wschodniej. Na balkony prowadziły bezpośrednie wyjścia z pokoi.
Zachowała się południowo-wschodnia ściana do wysokości drugiej kondygnacji wraz z południowym i wschodnim narożnikiem, fragmentami balkonów oraz kilka fragmentów ścian wewnętrznych w tej części pałacu.
Po 1945 roku w dworze znajdowały się mieszkania i biura PGR. W tym czasie przebudowano układ wnętrza parteru części zachodniej. Opuszczony, stopniowo dewastowany popadł w ruinę.
Źródło: http://www.lwkz.pl/monument/show/id/507/letter/M/location/158
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
26x
2x
0x
