Lata 2014 - 2020

Czasem się tak zdarza, że trafiamy w jakieś miejsce i ...

czujemy się oczarowani, zachwyceni i .....

zakochujemy się właśnie w tych miejscach, miastach.

Tak było i u mnie kiedyś też. 

Pamiętam, jak w latach 90, jechałam SKMką z mojego rodzinnego Gdańska do Gdyni,

to tego dnia potem w pamiętniku pisałam "Ach...Gdynia, moja Gdynia..."

To były tylko wówczas westchnienia i marzenia.

Bo ona wtedy nie była moja, i nie była nawet wiele lat potem.

Dopiero w 2006 roku los sprawił, że się tutaj osiedliłam.

Ale moje serce wówczas zostało w Gdańsku.

Długo nie mogłam się przyzwyczaić do zmiany miasta, otoczenia, nowych miejsc.

Bo co innego przyjeżdżać na chwilę, a co innego zamieszkać na stałe.

W końcu po iluś tam długich miesiącach przyzwyczaiłam się a z czasem pokochałam to miasto całym sercem. 

W 2014 roku poznałam inne miasto, które momentalnie zawładnęło moim sercem na bardzo długo.

I cieszyłam się wówczas, że mam moje dwa ukochane miasta. Raz mogę być w jednym, a raz w drugim.

W obu miał powstać kesz Czakram [1] - taki był plan, bo oba miasta miały to "coś".

Założyłam wówczas OP obu skrzynek i rozpoczęłam przygotowania.

Oba miasta były wówczas dla mnie cudowne i wspaniałe i dobrze się w nich czułam i stąd nazwa Czakram.

Potem w innym keszu o Gdyni napisałam tak:

"Gdynia - najlepsze miasto w Polsce,  nie da się jej nie kochać. Wygrywa rankingi na najlepsze miasto do życia. Bo to prawda. Tu jest idealna przestrzeń do pracy, życia. Gdynianie są dzięki temu najszczęśliwszymi ludźmi w Polsce.

Choć na świat przyszłam w innym mieście, tak z Gdynią, w której mieszkam od 2006 roku jestem bardzo mocno związana pod wieloma względami. To dla mnie zaszczyt żyć w tym mieście.

Skrzynka ta jest swego rodzaju  hołdem dla Gdyni (...)"

Było to w istocie wówczas prawdą...To był rok 2017. Początek końca.

A potem?

Najpierw skończyły się wizyty w tym drugim mieście ( ale sentyment nadal trwa....) i co za tym idzie, nie powstał w końcu tam kesz Czakram, choć miał być nawet połączony z Biurem Promocji tegoż Miasta. Plany były grube. Prowadziłam nawet rozmowy z właścicielką lokalu. Czas jednak zupełnie to wszystko zweryfikował i pomysł wygasł.

OP  tego kesza przerobiłam potem na inną skrzynkę.

Natomiast Gdyński Czakram pozostał, bo jednak mimo wszystko postanowiłam go jednak kiedyś tam założyć.

Pomysł na techniczną stronę skrzynki jednak wymagał dopracowania.

Od początku kesz gdyński miał być quizem, coś w rodzaju wyimków a moich zagadek gdyńskich, więc w stylu  "znajdź miejsce ze zdjęcia."

O ile z wytypowaniem miejsca, które trzeba namierzyć, aby znaleźć kesza, nie było problemu , bo jest mi znane i lubiane od lat, tak już z ukryciem pojemnika pojawił się problem.

A bo zamarzyło mi się opublikować go też na GC, jako mój debiut w tym serwisie.

I tu pomysł utknął na kolejne lata, bo znając gabaryty pojemnika ochronnego, wiedziałam, że poza ukryciem go w ziemi, nie ma za bardzo innych szans na tym terenie.

Poszłam celowo nie raz i nie dwa na wizję lokalną, szukać jakiegoś pnia, korzenia z gigantyczną dziurą, ale ìm dłużej i bardziej szukałam, tym bardziej upewniałam się, że jednak publikacja tego kesza na GC to chyba jednak niezbyt trafny pomysł. [2]

 I tak sobie żyliśmy w zawieszeniu, i kesz, i ja, aż do momentu, gdy zorientowałam się, że 22.04.2020 [3] zbliża się wielkimi krokami, a ja nie mam co w ten wielki dzień publikować i jestem w tak zwanej czarnej d...e.

Zawsze to była jakaś geościeżka, czy uprzednio sporo wcześniej przemyślany i przygotowywany kesz.

Do tego obecna sytuacja nie sprzyjała takim przedsięwzięciom, w tym wszechobecne zakazy.

Coś jednak musiałam wymyśleć i to na szybko.

Z pomocą przyszedł mi koronawirus, który ostatecznie zweryfikował moje pomysły, co do publikacji na GC.

Otóż z tego powodu reviewerzy zawiesili publikację nowych keszy, zatem mój problem rozwiązał się sam i odetchnęłam z ulgą.

Znalazłam za to piękne miejsce na ukrycie wyłącznie w naszym open serwisie, bez "spiny" i stresu, czy mi go na GC przepuszczą czy też nie, bo też nie ma 161 m od innej, fizycznej skrzynki na tym terenie. [4]

No i po co mi takie "rozkminy"?

Zatem pełną parą rozpoczęły się w moim życiu przygotowania

do ukrycia i publikacji go tylko w naszym serwisie

I to właśnie tego specjalnego na 22.04.

Na GCową skrzynkę przyjdzie jeszcze kiedyś czas,

jak będzie ku temu sposobność, teraz nie jest to priorytet.

Natomiast co do Gdyni,

to od 2018 roku związałam się już sercem ( i nie tylko ) z pewną wsią na Kaszubach,

i był to ostatni gwóźdź do trumny mojej miłości do Gdyni.

Gdynia przestała być moim miastem.

Moje uczucie wygasło, znikło.

Pojawiła się wielka pustka i raczej obojętność.

Przestałam się zachwycać, dostrzegłam za to wady,

które wcześniej zupełnie nie były dla mnie istotne.

Miasto się w ostaniej dekadzie zmieniło dla mnie na gorsze, niestety.

Kochałam tą dawną Gdynię

ale nie mogę kochać już tej obecnej, współczesnej.

To miasto teraz jest coraz gorsze, obce, już take "nie moje".

To był niegdyś bardzo mocny "związek",

ale wszystko się po latach skończyło,

i nie było sensu dłużej ciągnąć tego na siłę.

Teraz rządzi tutaj "beton" i developer.

(A ja, jak wiadomo, fanką betonu nie jestem)

Zaorano mi przez to moje najpiękniejsze,

historyczne obiekty,

resztę zamknięto, zabetonowano lub zaspawano. 

Bezlitośnie rozprawiono się tutaj z historią, pamiątką po dawnych czasach.

Jestem wielką miłośniczką historii i wszystkiego, co dawne, retro, co ma ducha czasu,

więc tym bardziej moja dusza krwawiła patrząc na to wszystko dookoła.

Nastała dla mnie pustka i wielkie NIC.

Emocjonalnie nic mnie tu nie trzyma.

Ot, jedynie przyzwyczajenie po latach mieszkania.

I już bez tych emocji co dawniej. 

Zmęczyła mnie po prostu energia miasta i betonu.

Tęsknię bardzo za naturą, przyrodą, zielenią, lasami.

I to wszystko mam w mojej malutkiej, kaszubskiej wsi.

Zgiełk i hałas wielkich miast i cywilizacji nie są mi już potrzebne.

Dlatego przyjdzie ten moment, że w końcu opuszczę Gdynię,

bo wszystko na to wskazuje i do tego zmierza.

I pozostanie mi już tylko sentyment po dawnej, wielkiej miłości do niej,

stare zdjęcia i skrzynki licznie tutaj pozakładane. 

Na horyzoncie czai się z kolei inne, kaszubskie miasteczko z historią,

które w moim sercu już zajęło dość sporą cześć,

i jest to godna następczyni ( bo to ONA). Ale o tym to już w innym keszu ;)

Objaśnienia:

[1] - Czakram -  tzw. „miejsce mocy”, o specjalnej, pozytywnej energii, wyczuwanej przez niektóre osoby,

miejsce, gdzie człowiek się bardzo dobrze czuje.

[2] - Na GC obowiązują restrykcje dotyczące chowania pojemników:

Nie zakopuj skrytek, częściowo lub całkowicie. Nie powinieneś/aś robić dziur w ziemi, aby chować lub znajdować skrytki.Skrytka nie może wymagać od poszukującego kopania w ziemi, aby ją znaleźć. 

[3] - 22.04.2011 założyłam konto na OC i od tego momentu staram się uczcić ten fakt zakładając jakieś nowe kesze z tej okazji lub publikując geościeżkę. Stało się to już moją tradycją i co roku powstaje z tego powodu jakiś projekt. W tym roku jest to już 9 lat.

[4]  Na GC skrytki i fizyczne etapy różnych skrytek muszą znajdować się w minimalnej odległości 0.1 mili (528 stóp lub 161 metrów) od siebie.

Skrzynka ta założona z okazji mojej rocznicy - 9 lat na OC ( 22.04.2011 - 22.04.2020)

jest swego rodzaju pamiątką po mojej wielkiej miłości do Gdyni, sentymentalnym 

wspomnieniem.

Rodziła się bardzo długo, tak jak wyżej opisywałam, były przeróżne perypetie,

ale wreszcie udało się wszystko szczęśliwie doprowadzić do założenia i publikacji.

Niech cieszy oczy zdobywających ją keszerów,

a przepiękne okolice dookoła ukrytego pojemnika

tym bardziej niech nastrajają pozytywnie

( w końcu to przecież Gdyński Czakram),

póki tam jeszcze może być wciąż pięknie i zielono,

a widok na cywilizację  - na szczęście tylko z oddali i bezpiecznej odległości.

O keszu: 

Stań w miejscu,  gdzie zostało zrobione zdjęcie numer 1,

po czym odwróć się w prawo i dojdź do końca barierek. 

Następnie skręć w prawo i udaj się do góry jakieś około 60 kroków.

Tam znajdziesz wielki pień, karcz.

Szukaj od tyłu, na poziomie gruntu.

Tam jest wskazówka co masz zrobić dalej.

Żeby odnaleźć finałowy pojemnik - z określonego miejsca

- wyznacz azymut 185 stopni i przejdź około 14-15m.

Zamaskuj porządnie po sobie, by nie wpadł w ręce mugoli.

Czakram został przyozdobiony techniką, jaką się posługiwałam 20 lat temu,

teraz po latach postanowiłam spróbować czy cokolwiek z tego wyjdzie.

Jak na taką przerwę to chyba tak źle aż nie jest.

POWODZENIA !!!! ;)

Oksywie