Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
RS Scieżka ornitologiczna ZIĘBA ZWYCZAJNA - OP84SG
Właściciel: rysieks
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 283 m n.p.m.
 Województwo: Polska > śląskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status: Zarchiwizowana
Data ukrycia: 15-09-2014
Data utworzenia: 16-09-2014
Data opublikowania: 16-09-2014
Ostatnio zmodyfikowano: 27-11-2020
137x znaleziona
0x nieznaleziona
1 komentarze
watchers 4 obserwatorów
33 odwiedzających
111 x oceniona
Oceniona jako: dobra
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Skrzynka niebezpieczna  Umiejscowiona na łonie natury, lasy, góry itp  Dostępna tylko pieszo 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

Zapraszam, do odwiedzenia okolic rezerwatu Żabie Doły ,a przy okazji do poznania kilku rodzajów ptaków.

W kilku skrzynkach z serii: RS ŚCIEŻKA ORNITOLOGICZNA  znajdziesz cyfry odpowiadającą literkom  warto je zapisać gdyż pozwolą na odnalezienie skrzynki finałowej.

Skrzynka niebezpieczna ze względu na  teren/ nie wchodzic do urbexu!!!/ a wieczorami na możliwą obecność dzików.

 

 

Charakterystyka

Cechy gatunku

 
 
 
 
 

Samica jest mniej intensywnie i kontrastowo ubarwiona – oliwkowobrązowa, zwłaszcza na skrzydłach (tam też ma dwa białe pasy, jak samiec), a brzuch ma jasnoszaro-kremowo-pomarańczowy. Wierzch ciała jasnobrunatno-szary. Głowa również taka jak brzuch, z nieco ciemniejszą brwią i szarawą czapeczką. Boki głowy i pierś są zielonkawe.

W zimie samce o nie tak intensywnym kolorze, przez ścieranie końców piór nabierają innych barw Dziób poza okresem lęgowym zmienia barwę na bladoróżową. Młode wyglądają na ogonie i skrzydłach jak samice, ale z wierzchu są oliwkowobrązowe, a pod spodem szarawe.

Ptak wielkości wróbla. Podobna jest do jera ale ma zielonkawy, nie biały kuper, błyszczące szerokie pręgi na skrzydłach i białe obrzeżenia sterówek. Warto jednak wspomnieć, że obydwa gatunki zimą często występują na tych samych stanowiskach, gdzie mają pod dostatkiem nasion. Zdecydowanie jednak różnią się wabieniem i to ono jest najłatwiejszą cechą w oznaczaniu gatunku. Ze względu na dużą liczebność nie stosuje się wobec zięb zabiegów ochronnych.

Wymiary

  • długość ciała: 14–16 cm, samce nieco większe od samic
  • rozpiętość skrzydeł: 24-29 cm
  • masa ciała: 18-26 g, zwłaszcza jesienią samce nieco cięższe
Dodatkowe wymiary
  • długość czaszki: 26–30 mm
  • długość dzioba: 46–47% całej czaszki, 12–14 mm
Tropy
  • długość kroku: 35 mm
  • długość pojedynczego śladu: 25–30 mm
  • długość skoku: 50–55 mm, rzadko skacze
    • długość I palca (bez pazurka): 12 mm
    • długość III palca (bez pazurka): 10 mmm
Dane liczbowe
  • liczba lotek I rzędu: 10
  • liczba lotek II rzędu: 9
  • liczba sterówek: 12
Pierzenie
  • dorosłe: od połowy czerwca do połowy października
  • młode: od połowy sierpnia do połowy września

Występowanie

W Polsce gatunek lęgowy, jednakże coraz więcej osobników zimuje. Nazwa naukowa odnosi się do tego, że samice odlatują, a większość samców zostaje, aby bronić terytoriów. Wędrówki. To gatunek o dużej plastyczności pod względem wymagań środowiskowych. Spotykana we wszystkich miejscach, gdzie są drzewa, często w bliskości człowieka. W okresie lęgowym zamieszkuje różne typy lasów i borów z ubogą warstwą krzewów i ziół, grupy drzew liściastych lub iglastych rosnących na polach, w ogrodach, alejach, zadrzewienia i parkach w miastach. Od jesieni do wiosną często widuje się zięby na otwartych terenach, gdzie żywi się nasionami roślin. Niekiedy odwiedza wtedy karmniki i gospodarstwa rolne, gdzie obok hodowanych zwierząt znajduje łatwy pokarm.

 

Odlot na zimę ma miejsce we wrześniu lub październiku, a przylot od marca do kwietnia. Na południu Polski mogą pojawić się już w lutym.

Zięba jest to najprawdopodobniej najliczniejszy i najpospolitszy ptak Polski. Szacuje się, że żyje tu 15–25 milionów par lęgowych (bardzo liczny ptak lęgowy).

 

Pożywienie

Zazwyczaj żeruje na ziemi. Zjada głownie nasiona oraz owoce jagodowe, jabłek, śliwek, porzeczek i gruszek. W trakcie pożywiania się, porusza się drobnymi kroczkami i ciągle kiwa głową. Sporadycznie spija nektar z kwiatów i sok spływający z drzew. Wiosną, w okresie lęgowym, owady i inne bezkręgowce zbiera z liści i gałązek, a w pozostałą część roku podstawę pożywienia stanowią nasiona chwastów, roślin zielnych, drzew i krzewów, a czasem też pąki drzew. Poza tym od wiosny do jesieni zjada owoce, owady i pajęczaki zbierane z gałązek i ziemi. Pisklęta karmione są małymi owadami i ich larwami oraz pajęczakami, czasami drobne nasiona dziko rosnących roślin.

Lęgi

Pora i miejsce lęgu

1 – 2 lęgi wyprowadza od maja do lipca. Gnieździ się w lasach i grupach drzew z ubogą warstwą krzewów, również w miastach. Z powodu powtarzanych przy nieudanych poprzednich lęgów, gniazda mogą być użytkowane do sierpnia.

Gniazdo

Większość gniazd umieszczona jest na drzewach w rozwidleniu gałęzi lub tuż przy pniu. Zwykle umieszczone poniżej 4 m nad ziemią. Nie przymocowane do gałęzi, jedynie głęboko pomiędzy nie wciśnięte. Zazwyczaj niczym nie osłonięte, ale dobrze zakamuflowane porostami lub pajęczynami, ma kształt misternie uwitej miseczki. Trudno je dostrzec z ziemi. Warstwa zewnętrzna składa się z owadzich kokonów, porostów, źdźbeł trawy, korzonków i kory brzozowej, przymocowane do gniazda pajęczynami. Warstwa środkowa w różnych proporcjach zbudowana z liści i mchu, zdarzają się całkowicie liścienne lub mchowe gniazda. Wyściółka z drobnych piórek, suchej trawy, sierści i włosia. Średnica zewnętrzna wynosi 11–12 cm, wewnętrzna około 6 cm, wysokość 8–9 cm a głębokość 3–4 cm. Suche gniazdo waży ok. 10 gramów.

Samica sama buduje gniazdo, zwykle miesiąc po przylocie z zimowiska, umieszczone na świerkach, jałowcach, drzewach liściastych. Zbiera materiał w najbliższej okolicy, aby jeszcze lepiej się maskowało. Samiec w tym czasie jej i gniazda strzeże.

Jaja i inkubacja

Samica również wszystkie czynności wykonuje sama. Jaja są jasnozgniłozielone, w czarne, rdzawo obrzeżone plamki, o średnich wymiarach 19x14 mm. 3-6 jaj, rzadko do 8, inkubacja rozpoczyna się po złożeniu ostatniego jaja. Trwa ona 11-15 dni.

Pisklęta

W trakcie klucia i opieki nad pisklętami samiec ciągle dokarmia partnerkę. Pisklęta mają intensywnie czerwone wnętrze dzioba, bez wzorów, porośnięte są jasnoszarym puchem; gniazdowniki. Przebywają w gnieździe około 14 dni, ale w razie zagrożenia mogą je opuścić wcześniej. Po 12-15 dniach są już zdolne do lotu. Młode karmią jednak oboje rodzice, przy czym samica znacznie częściej. Dostają od nich owady, które gromadzą w wolu, po czym wypluwają je do dziobów wyczekujących na to niecierpliwie piskląt.

Długość życia

Najstarsza zięba w niewoli dożyła 29 lat, często żyją ponad 20. Najstarszy zaobrączkowany osobnik z natury dożył 17 lat.

 

Skrzynka znajduje sie na terenie dawnego boiska w bezposrednim sąsiwedztwie urbexu/ dawna przebieralnia i wezeł sanitarny boiska./ Skrzynka na zewnatrz budynku nie radze wchodzic do srodka stropy sie sybia rozkradziono duża czesc zbrojen moze sie to w kazdej chwili rozleciec. 

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
w tej okolicy szukaj
Wpisy do logu: znaleziona 137x nieznaleziona 0x komentarz 1x Wszystkie wpisy