Oto kolejna skrzynka będąca częścią Projektu Gryf,
stworzonego wraz z PGL LP Nadleśnictwo Trzebież. 

    Przytacza się wiele dawnych nazw Szczecina, od „Sedinum” („Sedina”) począwszy, poprzez sporne „civitas Schinesne” lub raczej „Shinesghe”, a dalej Summi, Sitnu, Sasin, Sagin, Stetiniae, Stitinum, Stytin, Stetin. Mało znana jest wersja „Szczecino”, tak jak i „Burstaborg”.
Wiele jest wersji i wszystkie one jakoś tak mało wiarygodne, a zatem sprawa wciąż musi budzić naszą ciekawość.

Informacje pobrane ze strony "Sedina".

     Witold Mańczak w swoim artykule „Etymologia nazwy Szczecin” przytacza kilkanaście teorii pochodzenia nazwy miasta.
     Między innymi czytamy:

1) T.Kantzow (XVIw.) w swoich Kronikach Pomorza wywodzi nazwę od miejscowych „Sidinów” (ew. „Sedinów”), o których ma wspominać Ptolemeusz (należy dodać, że najprawdopodobniej Ptolemeusz identyfikuje ich jako plemię germańskie, prawdopodobnie niewiele mające wspólnego ze Szczecinem);
2) A.Schwartz (XVIIIw.) wywodzi nazwę Stettin od niemieckiego Statte (dziś: miejsce, siedziba – czyżby chodziło mu siedzibę książęcą??);
3) Mrongowiusz (XIXw.) w słowniku polsko-niemieckim wydanym w Królewcu wywodzi nazwę miasta od „ścieku” (dziś rzeklibyśmy „ujścia” rzeki do morza);
4) D.Szulc (Warszawa, 1850) twierdził, że Szczecin nazywał się najpierw „Szczytno”, co później Niemcy przerobili na „Stettin”;
5) L. Quandt (także poł. XIXw.) przytacza nazwę „Schinesghe” oraz „Stittin i twierdzi, że wywodzą się one od słowa „szczyt” na oznaczenie grodu (na górze, na szczycie – dzisiejsze wzgórze zamkowe, wcześniej zwane Górą Trygława od jego chramu, który tam stał), natomiast „schinesghe” to „schylać się”, po prostu miała być to nazwa podgrodzia położonego u stóp wzgórza, jako że było niżej;
6) S.Urbańczyk w 1948r. i podobnie Rudnicki w 1951r. uważali, że nazwa „Szczecin” powstała od przezwiska niejakiego „Szczota” („Szczoty”) lub „Szczecia” („Szczeć”) – analogia do mitycznego Poznana albo Warsa (tego od Warszawy);
7) M.Skassa w Gazecie Kaszubskiej (1958) sugerował, że nazwa ta mogła pochodzić od słowa „szczet” = poczet, zorganizowana i zarejestrowana, regularna drużyna wojów;
w kontekście powyższych propozycji rozwiązania problemu dość późno zwrócono uwagę na fakt, że Słowińcy, „Zachodni Kaszubi”, ostatni potomkowie Pomorzan zamieszkujący do końca II wojny światowej okolice jezior Gardno i Łebsko koło Słupska (niem. Stolpen), wyrzuceni przez Polaków (niestety!) ze swoich siedzib w okolice Hamburga, nazywali Szczecin po prostu „SZCZECINO”.

 O SKRZYNCE:

 Znajduje się ona na pięknej, zacienionej polanie, wśród naturalnego odnowienia świerka.
(Jak skończą trzebież  znowu będzie ładnie - edit.26.08.14 r.)

 Na pierwszych dziesięciu Znalazców czekają certyfikaty.
Zapraszam do zdobywania i proszę o dokładne zakręcanie keszyka :)

 Edit. 26.08.2014r - zmieniono spojler i podpowiedź.