Tworząc projekt TURYSTA ZIEMI RYBNICKIEJ, chcieliśmy Was zaprosić do poznania ziemi rybnickiej, jej historii, zabytków kultury, pomników przyrody i miejsc martyrologii.

W odróżnieniu od innych projektów nie chcemy pokazywać konkretnych miejsc tylko proponujemy poznanie całych miejscowości, wsi, dzielnic. Znajdując skrytki projektu TZR otrzecie się o lokalną historię, jak również spojrzycie na teraźniejszość tych ziem.

Projekt jest wspólnym przedsięwzięciem Dzyndzoliny, GFSa, krisa walkera i TolBoya.

Każdy logbook (także skrzynek bonusowych) zawiera kod, który będzie potrzebny do wyliczenia współrzędnych skrzynki finałowej. Zapisz go!

Powodzenia!

Rój:

Dzielnica Żor o charakterze podmiejskim, głównie o zabudowie jednorodzinnej, licząca ok. 4500 mieszkańców. Rzeźba terenu jest dosyć urozmaicona, krajobraz składa się z niewielkich dolin i pagórków. Rój otoczony jest dużą ilością lasów.

W połowie XIII stulecia nad rzeką Rudą, w późniejszych czasach Rudach, osiedlili się cystersi. Przywędrowali tu z Jędrzejowa. Pobudowali nie tylko klasztory, ale również walcownie blachy, szkołę itd. Nie ograniczali się tylko do tego rejonu. W pobliżu dzisiejszych Boguszowic założyli małą osadę, którą nazwali Paradis, co po francusku oznaczało ogród albo raj. Nazwę Paradis po raz pierwszy spotykamy w księdze uposażenia biskupów wrocławskich z r. 1305. W najstarszych dokumentach żorskich występuje ona w spolszczonej formie Ray. Pisownie taką spotykamy jeszcze w dokumentach z 1654 i 1679 roku, ale już w następnym stuleciu miejscowa ludność wymawia ją jak Roj, co też niebawem przeszło w Rój. W połowie XVIII wieku na polecenie władz pruskich, Rój zafundował sobie pieczęć wiejską. Podobnie postąpiły i inne miejscowości śląskie. Owe pieczęcie ludności zwała wtedy "sekretami gromadzkimi". W jej polu nie umieszczono wówczas godła państwowego. Zebranie wiejskie, czyli tzw. Gromada obierała sobie natomiast jakiś wizerunek, który najczęściej nawiązywał do nazwy miejscowości, zajęcia jej mieszkańców lub też np. topografii. Rozwiązanie takie było bardzo praktyczne, bo niepiśmienni włościanie po odcisku sekretu z łatwością rozpoznawali wystawcę dokumentu. Obmyślając swój znak (herb) mieszkańcy Roja przekonani byli, że nazwa ich osady ma związek z pszczelim rojem. Nie zastanawiając się długo obrano za swój znak herb XVIII-wieczny: słomiany ul i unoszące się wokół niego pszczoły. Tak utrwalono błędne przekonanie o pochodzeniu nazwy wsi. Pierwsze wzmianki o Roju pochodzą z trzynastowiecznych dokumentów. Pierwotnie był związany z Księstwem Raciborskim, następnie przez krótki okres z Księstwem Opolskim. Od 1500 r. Rój należał do rodziny Głogowskich z Głogowa, a potem od 1511 r. do von Widonów, a następnie od 1679 r. do Kaminskich. W XVIII wieku właścicielem tejże miejscowości został hrabia węgierski, od którego nabył ją rząd pruski. Rój należał wówczas do rybnickiego państwa stanowego.

Na rozparcelowanych w XIX w. gruntach dworskich powstała część wsi nazwana nowym Rajem. Mimo pięknej nazwy wieś w tym wieku nie miał dobrej sławy, z powodu grasującej tu około 1840 r. „bandy”, która dobrała się nawet do rybnickiej kasy miejskiej wyłamawszy 14 zamków. Mówiono więc, jak pisze kronikarz Idziowski, „Przez Rój trzeba jechać galopem, żeby koniom podków nie pokradli”. Jeszcze przez wiele lat pojawiały się owe problemy związane z grabieżami i bijatykami. Przyczyn tych problemów należało szukać jednak nie w samych ludziach, a w miejscu położenia wsi i panującej w niej biedoty.

Skrzynka to pojemnik typu PET, umiejscowiona magnetycznie na terenie byłej kopalni "Żory".

Na start: logbook, ołówek oraz certyfikaty dla trzech pierwszych znalazców.

Powodzenia !