Gdy w 1867 r. Brzesko uzyskało własny samorząd pojawiła się potrzeba budowy dlań nowej siedziby. Aliści w tym czasie trwała jeszcze jego odbudowa po wielkim pożarze, który w roku trzy lata wcześniej spustoszył całe jego historyczne centrum. Dlatego brzeskie władze zmuszone były zadowolić się tymczasowym lokum, którym stała się wynajęta przez nie, stojąca przy ul. Kościuszki, piętrowa kamieniczka. I dopiero po kolejnym pożarze miasta z 1904 r. rada miejska podjęła uchwałę o budowie swojej siedziby.  

Nowy, istniejący do dziś, budynek ratusza wzniesiony został w latach 1909-1910 w miejscu, w którym niewielka uliczka Słowackiego łączy się z ulicą Kościuszki. A o fakcie zakończenia jego budowy doniosły nawet wychodzące w Krakowie Wiadomości Ilustrowane  1910 r.: „W roku 1909 rozpoczął urząd miejski w Brzesku, w dawnym cyrkule tarnowskim, budowę nowego ratusza, którą szczęśliwie doprowadzono w r. 1910 do końca. Piękny i stylowy budynek wykonała według projektu i pod kierownictwem c.k. radcy budownictwa Gabryela Niewiadomskiego z Krakowa, zaszczytnie znana firma krakowska W. Apter, jak z załączonej fotografii widać, będzie to prawdziwa ozdoba Brzeska”.

Zaprojektowany przez Niewiadomskiego ratusz to niebyt duży, ale dobrze prezentujący się podpiwniczony piętrowy budynek eklektyczny o ceglanej strukturze ścian, nawiązujący formą oraz ceglanymi  elementami elewacji do wzorów architektury gotyckiej i renesansowej, a nawet barokowej. Składa się on z piętrowego korpusu o wysokim dachu z „gotyckim” schodkowym  półszczytem oraz związanej ze zwróconą na południe fasadą pięciokondygnacyjną wieżą nakrytą czterograniastym łamanym hełmem. Do wnętrza jego wchodzimy przez znajdujący się w przyziemiu owej wieży niewielki przedsionek poprzedzający dość obszerną sień zakończoną klatką z prowadzącymi na piętro zabiegowymi  schodami o kamiennych stopniach. Oprócz  przedsionka na parterze znajduje się kilka pomieszczeń biurowych różnej wielkości. Natomiast połowę  pierwszego piętra zajmuje obszerna reprezentacyjna Sala Rady o ozdobionym stiukową dekoracją suficie i dużych „renesansowych” oknach, ze znajdująca się nad dwoma wejściami do niej niewielką galerią przeznaczona dla chcących przysłuchiwać się obradom miejskiej rady i dla muzyków grających podczas odbywających się w ratuszu dorocznych balów. A jeszcze kilkadziesiąt lat temu wnętrza oprócz zachowanej do dziś zabytkowej stolarki, secesyjnego witraża okna doświetlającego schody i sztukaterii w Sali Rady zdobiły także wzorzyste posadzki, ozdobne kaflowe piece, drewniane boazerie oraz mosiężne kandelabry i kinkiety.

Opis: Andrzej B. Krupiński 

Skrzynka to pojemnik około 250ml w pobliżu ratusza, zawiera tylko logbook i ołówek, zmieszczą się małe przedmioty. Zarejestrowana również w innym systemie. Brak FTFa. / wykreślone przez COG/

Skrzynka to mikrus