Nieopodal kesza 880 lat temu znany polityk Piotr Włostowic (herbu łabędź) postanowił wybudować opactwo.

Włostowic był palatynem Bolesława Krzywoustego (druga osoba w państwie). Nazwa „Ołbin” pochodzi z języka prasłowiańskiego (olbąć/olbądź - czyli łabądź). Włostowic w ramach pokuty ponoć wzniósł 77 kościołów.

W opactwie, powstałym z granitu wydobywanego obok Sobótki oraz piaskowca, wybudowano trzy kościoły (św. Wincentego, Najświętszej Marii Panny, św. Michała), cmentarz, później klasztor. Wschodnie skrzydło zawierało kapitularz - kaplicę pod wezwaniem Trójcy Świętej, następnie powstał krużganek wraz ze skrzydłami południowym i zachodnim. Całość otoczona była murem obronnym z basztami. Wygląd opactwa znany jest z opisów. 30 lat po wyburzeniu został on przedstawiony na „planie miasta” Wrocławia Barthela Weihnera z 1652 r.

Od początku XVI w. zaczął narastać konflikt pomiędzy katolickim opactwem a protestancką Radą Miejską Wrocławia (na czele z radnym Heinrichem von Rybischem, który to wygrał w grze w kości kościół św. Elżbiety). W obliczu strachu przed najazdem tureckim 14.10.1529 podjęto decyzję o rozebraniu opactwa. (w 1526 r. w bitwie pod Mohaczem turecka armia Sulejmana Wspaniałego rozgromiła armię węgierską Ludwika Jagiellończyka)

Strategiczna decyzja uniemożliwiła hipotetycznemu wrogowi zajęcie dobrze ufortyfikowanego, kamiennego przyczółka, zagrażającego bezpieczeństwu mieszkańców wrocławskiemu grodu. W tym samym czasie rozebrano też inne budowle, np. kościół św. Hieronima (obecnie w tym miejscu stoi rotunda kościoła 11 tysięcy dziewic przy ul. Jedności Narodowej) oraz klasztor obserwatorów w Opolu.

W 4 tygodnie opactwo zostało skrupulatnie rozebrane wraz z fundamentami. Obecne badania archeologiczne (np. Małachowicz) zidentyfikowały jedynie „negatywy” – ślady w ziemi, w których były pierwotne mury zabudowań. Prawdopodobne kształty zabudowań pokazują współczesne wizualizacje wykonane w oparciu o zachowane detale architektoniczne oraz podobieństwo innych istniejących obiektów romańskich w Europie. Portal z ołbińskiego kościoła Rada Miasta postanowiła zachować w południowej ścianie kościoła św. Marii Magdaleny, tympanon fundacyjny wmurowano (odwrotną stroną) w bramę zabudowań Arsenału, detale kamieniarskie znalazły się na Bramie Mikołajskiej, a kamienie z rozbiórki posłużyły wybrukowaniu placu Nowego Targu, umocnieniu koryta fosy miejskiej (wymieszane z macewami z rozebranego cmentarza żydowskiego z ulicy Gwarnej), jak również domu Rybischa (sklepienia piwnic), znajdującego się przy ul. Ofiar Oświęcimskich, przy Placu Solnym.

Ołbin do Wrocławia został przyłączony po zdobyciu Wrocławia przez Napoleona i rozkazie wyburzenia murów miejskich.  

Kesza szukaj pod wskazanymi współrzędnymi. Zawiera jedynie logbook. Proszę o zabranie czegoś do pisania oraz delikatne obchodzenie się z maskowaniem.