SKĄD TEN  POMYSŁ?

 Rondo jak każde inne. Jednak nie miejsce jest inspiracją do założenia tej skrzynki, a człowiek, którego imieniem zostało uhonorowane. Jako harcerska drużyna wędrownicza zdobywamy imię tego bohatera i postanowiliśmy upamiętnić zasługi mjr Łupaszki tym właśnie cachem, a przy okazji zachęcić was do wczytania się w jego historię. 


ŁUPASZKA - ŻOŁNIERZ WYKLĘTY

Zygmunt Szendzielarz pochodził z Wileńszczyzny. Urodził się w 1910 r. w Stryju (potem rodzina przeniosła się do Wilna). Wojaczki uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej, a później w Szkole Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu, po ukończeniu której trafił do 4. Pułku Ułanów Zaniemeńskich. We wrześniu 1939 r. jego pułk wszedł w skład Północnego Zgrupowania Odwodowej Armii „Prusy”, a następnie Grupy Operacyjnej gen. Andersa. Por. Zygmunt Szendzielarz dowodził 2. szwadronem. Po wrześniowej klęsce podjął nieudaną próbę przedostania się do formującej się polskiej armii na Zachodzie. Pozostał w Wilnie, gdzie organizował konspirację w ramach Związku Walki Zbrojnej. W 1943 r., przybierając pseudonim „Łupaszka”, Szendzielarz został dowódcą pierwszego polskiego oddziału partyzanckiego na Wileńszczyźnie, który przekształcił się w 5. Wileńską Brygadę Armii Krajowej, najliczniejszą i najsilniejszą na tych terenach. W latach 1943–1944 5. Wileńska Brygada Armii Krajowej stoczyła kilkadziesiąt bitew. Oddział majora "Łupaszki" prowadził krwawe walki z wojskami hitlerowskimi, z pozostającymi w służbie III Rzeszy formacjami litewskimi oraz z sowiecką partyzantką terroryzującą Polaków. W czasie tych działań Zygmunt Szendzielarz zdobył sobie zaszczytną opinię znakomitego dowódcy, a 5. Brygada w uznaniu poniesionych ofiar zyskała miano "Brygady Śmierci”. Jak zginął "Łupaszka"? Natychmiast po aresztowaniu został przewieziony do Warszawy i osadzony w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej. Przebywał tam 2,5 roku, do 8 lutego 1951 roku. 23 października 1950 roku rozpoczął się proces byłych członków Okręgu Wileńskiego AK. Szendzielarz nie zaprzeczał swojemu udziału w podziemiu antykomunistycznym, ani nie poprosił o łaskę. Wszyscy, oprócz kobiet, zostali skazani 2 listopada 1950 r. na wielokrotną karę śmierci. Szendzielarz osiemnastokrotnie. Wyrok wykonano 8 lutego 1951 roku w więzieniu na Mokotowie. Ciało zostało pochowane w tajemnicy w nieznanym przez lata miejscu. Dzięki badaniom przeprowadzonym na terenie Kwatery na Łączce, na warszawskich Powązkach poszukiwania miejsca spoczynku ofiary komunistycznego mordu zostały uwieńczone sukcesem. Badania ujawniły, że major został uśmiercony „metodą katyńską”. Strzał w tył głowy został oddany z góry, kula wyszła na wysokości twarzoczaszki. Dlaczego "wyklęty"? Określeniem tym nazywano żołnierzy podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, stawiających opór sowietyzacji Polski i podporządkowania jej ZSRR. Do bardziej znanych "żołnierzy wyklętych" należą chociażby: Józef Kuraś ps."Ogień", Zygmunt Szendzielarz ps. "Łupaszka", Stanisław Sojczyński ps. "Warszyc", Danuta Siedzikówna ps. "Inka" i wielu, wielu innych. 



MIEJSCE SKRZYNKI:

Ukryta w płocie przy pomarańczowym domu .

O NAS

http://5sdw.zhp.net.pl/


ŹRÓDŁA:

http://podziemiezbrojne.blox.pl/2006/03/Mjr-Zygmunt-Szendzielarz-Lupaszka-1910-8211-1951-1.html

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Szendzielarz