Co prawda jest parę keszy w okolicy, ale raczej nietrudno zupełnie ominąć to miejsce, gdyż szlak keszowy zazwyczaj wiedzie przez park, a sam obiekt jest warty swojego kesza.

Stojąc przy miejscu ukrycia kesza masz piękny widok na drugą stronę ulicy, gdzie stoi dorodny ceglany budynek.

Jak tytuł kesza wkazuje budynek jest kordygardą, zwaną również odwachem (dla tych, którzy jeszcze nie wiedzą, jest to wieżyczka jak z gier typu Tower Defence).

Odwach miał oczywiście własciwości obronne choć w późniejszym czasie (zdaje się od roku około 1905) pełnił też rolę wiezy ciśnień (pod tą nazwą zazwyczaj jest rozpoznawany w Skierniewicach) i zasilał w wodę osadę pałacową.

Ważne, kesz poświęcony osadzie znajduje się w parku (lub raczej znajdował się), założony przez Wallsona (Pałac Biskupów – OP2C3D). Jesli znasz historię z kesza Wallsona, możesz ominąć, ale i tak myślę, że dla odświeżenia pamięci warto przejrzeć tekst. Wallson opisuje historię osady, z mojej strony chciałem opowiedziec o Kordegardzie z zapleczem...

I tu przechodzimy do zaplecza kordegardy. Zapleczem jest cała wspomniana osada pałacowa razem z pałacem prymasów.

Miesce dość wyraźnie przez historię zaznaczaone i opowiadać i nim by wiela, zatym po prędce je wom zacni goście przedstowię. Losy całości sięgają roku 1609, kiedy to rozpoczęła się budowa zamku (przy budowie którego użyto materiał z rozbiórki zamku, którego dnia dzisiejszego nawet ślad się nie ostał, a który mieścił się prawdopodobnie gdzieś w pobliskim parku). Początkowo był to pałac biskupów gnieźnieńskich, a po kilkudziesięciu latach sprowadzili się tu prymasi. Pałac z budynkami otaczającymi był przebudowywany dwukrotnie i to w czasie drugiej przebudowy została dobudowana brama wjazdowa i widoczna kordygarda. Było to w 1779-1780. Piętnaście lat później przeprowadził się tu Ignacy Krasicki i mieszkał przez 6 lat mocno wzbogacając miejsce w wartość historyczną.. i dosłownie wzbogacając, gdyż mieszkając kolekcjonował zbiory biblioteczne, kóre później sprzedane zostały i teraz można je spotkać w stolicy.

Fast Forward.

W 1884 odbył się zjazd Trzech Czarnych Orłów: cara Aleksandra III, cesarza Niemiec Wilhelma I i cesarza Austrii Franciszka Józefa I i rozprawiali o tym kogo pod zaborami będą trzymać i jak ma się w tym wszystkim znaleźć Polska i jej dążenia do niepodległości. Oczywiście nie obyło się bez imprez, a było gdzie, bo Skierniewice były naprawdę mocno przygotowane na wszelakie tego typu wydarzenia. Długo by opowiadać, a to nie jest na to miejsce.

Znów parę lat wprzód.

W dzień odzyskania niepodległości przez nasz naród całość osady zajęta była przez szwabów (choć słyszałem, ze niektórzy zwali ich również Niemcami). Na grzeczną prośbę Władysława Strakacza, ówczesnego naczelnika OSP o dobrowolne rozbrojonie się, Niemiec stojąc na szczycie Kordegardy zaczął klepać się po hełmie obrażając ich krzycząc „Twoja matka jest chomikiem, a ojciec śmierdzi bzem”.

A może pomyliłem scenariusze....

W każdym razie Niemcy zajmujący kordegardę odmówili i zostali rozbrojeni siłą przez naszych Skierniewickich ochotników, również w wieku szkolnym. Nie trudno się domyslić, że budynek nie mieścił wiele osób, więc długo się opierać nie mogli. Najdłużej się Niemcy trzymali w samym pałacu, ale gdy do pomocy zwerbowano oddział Wojska Polskiego który przejeżdżał transportem do Warszawy, niemcom zostało powiedzieć”Sheise!” i ulec.

I ulegli.

Dalej historia obiektu jest raczej pokojowa i wiąże się głównie z obrastaniem bluszczem i wykorzystaniem go jako biura instytutu, który ma w pałacu swój dom. I żyli długo i szczęliwie. Konec.

Kesz do znalezienia raczej nie jest trudny, dlatego dalej bez podpowiedzi.