Zobacz statystykę skrzynki
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 226 m n.p.m.
Województwo:
Polska > podkarpackie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Normalna
Status:
Zarchiwizowana
Data ukrycia: 07-09-2013
Data utworzenia: 07-09-2013
Data opublikowania: 07-09-2013
Ostatnio zmodyfikowano: 22-09-2021 
22x znaleziona 
1x nieznaleziona 
0 komentarze 
0 obserwatorów 
52 odwiedzających 
16 x oceniona 
Oceniona jako: znakomita
12 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez:
Belushi, dorotah, hitmanns, jaed, Katarzyna, kongbong, matilis, Qsiaki, Semenek, szwedka, Wrzos, Ziutex
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Na terenie gminy Świlcza znajduje się też obiekt poddany ochronie rezerwatowej. Jest to faunistyczno - florystyczny obszar o nazwie "Zabłocie". Rezerwat przyrody jest to obszar obejmujący zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym ekosystemy, określone gatunki roślin i zwierząt, elementy przyrody nieożywionej, które mają istotną wartość z punktu widzenia naukowego, przyrodniczego, kulturowego bądź krajobrazowego.
"Zabłocie" rozciąga się na powierzchni 680,52 ha. W granicach gminy Świlcza znajduje się on na gruntach wsi Bratkowice, a pozostała część znajduje się na terenach sąsiednich gmin: Kolbuszowa, Głogów i Sędziszów. Obejmuje lasy leśnictwa Budy i leśnictwa Poręby o łącznej powierzchni 71,05 ha, a także grunty indywidualnych właścicieli - łąki i rowy - o powierzchni 5,28 ha, co w sumie daje 76,33 ha.
Rezerwat "Zabłocie" zawiera w sobie hodowlane stawy, położone na terenie lasu mieszanego, sosnowo - dębowego, będącego najbardziej naturalnym fragmentem dawnej Puszczy Sandomierskiej. Utworzono je przed II wojną światową, wykorzystując naturalne, zabagnione obniżenia terenu.
Niemal w środku lasu, na północ od Bratkowic, znajduje się duży kompleks śródleśnych stawów rybnych, założonych jeszcze w okresie międzywojennym. Pierwszymi ich właścicielami byli Żydzi. Stawy te wykopane zostały ręcznie; pracą tą zajmowali się mieszkańcy okolicznych wsi. Po wojnie stawy przeszły na rzecz skarbu państwa. Ich właścicielem zostało Państwowe Gospodarstwo Rybackie w Kolbuszowej. Niestety z każdym rokiem produkcja ryb pomniejszała się.
Po roku 1975 zaczęto stopniowo rezygnować z gospodarki rybnej większości stawów. Wypuszczano z nich wodę, a puste akweny bardzo szybko zarastały rozmaitą roślinnością. W efekcie u schyłku lat 80-tych ponad połowa stawów była bez wody i wtedy gospodarkę rybną przejęła osoba prywatna.
Niedawno utworzono specjalne łowiska dla wędkarzy. Do tego celu został przeznaczony jeden staw o powierzchni 7 ha. Wstęp na łowisko jest płatny, opłatę należy też uiścić za ilość złowionych ryb, niezależnie od ich gatunku. Ryby tutaj można łowić od maja do września, praktycznie przez całą dobę.
Sarno miejsce jest bardzo atrakcyjne i to nie tylko dla wędkarzy, ale dla całych rodzin, bowiem czas można tu spędzać rozmaicie. Kompleks stawów jest silnie rozczłonkowany siecią grobli z przyległymi pasami trzcinowisk i roślinności szuwarowej. Zachodnią część rezerwatu zajmują mokre, zastoiskowe łąki w otoczeniu olsów i mokradeł. Otulina leśna stanowi środowisko zsynchronizowane z biotopami wodnymi.
Rezerwat stanowi piękne siedlisko około 30 gatunków ptaków wodnych i około 70 gatunków typowych dla biotopów leśnych. Łącznie z gatunkami przelotnymi i zalatującymi w rezerwacie tym odnotowano około 160 gatunków ptaków. Jest on również zbiorowiskiem licznych roślin, owadów i zwierząt. Osobliwością tego terenu są bobry, które zostały sprowadzone w 1997r.
Można tu też spotkać łosia, a nawet wilka i żbika. Do rzadkich chronionych gatunków ptaków należą lęgowe perkozy rdzawo szyje, bociany czarne, łabędzie, kaczki cyranki, wodniki, kureczki nakrapiane, derkacze, bekasy, brodźce samotne i trzciniaki, orlik krzykliwy, cietrzew i puchacz. Zaobserwowano tu też szereg ptaków, które bardzo rzadko zalatują na teren Polski; m.in. perkoz rogaty, czapla biała, rybołów, bielik, kaczka ogorzałka, sokół wędrowny. Po wielu latach przerwy obserwuje się próby gniazdowania czapli siwej.
źródło: http://www.swilcza.com.pl
Krzyż przy którym jest kesz powstał podczas II wojny światowej kiedy to żołnierze niemieccy porwali strażników stawów, a żony w rozpaczy zamówiły trumny dla nich jakby się znaleźli i właśnie ten dębowy krzyż. Teraz stoi tam także drugi metalowy krzyż.
Kesz:
Dobrze zamaskowany pojemnik na kordach.
Zawiera:
logbook, ołówek, strugaczkę (to nie ma wymianę), krety, fanty i certyfikaty dla znalazców.
Kordy mierzone GPS'em (dokładność 1 m).
Skrzynka opublikowana podczas LatInO 4
źródło: http://www.swilcza.com.pl
Krzyż przy którym jest kesz powstał podczas II wojny światowej kiedy to żołnierze niemieccy porwali strażników stawów, a żony w rozpaczy zamówiły trumny dla nich jakby się znaleźli i właśnie ten dębowy krzyż. Teraz stoi tam także drugi metalowy krzyż.
Kesz:
Dobrze zamaskowany pojemnik na kordach.
Zawiera:
logbook, ołówek, strugaczkę (to nie ma wymianę), krety, fanty i certyfikaty dla znalazców.
Kordy mierzone GPS'em (dokładność 1 m).
Skrzynka opublikowana podczas LatInO 4
Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Wpisy do logu:
22x
1x
0x
