Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Je moet ingelogd zijn om deze cache te loggen of te bewerken.
stats
Toon cache statistieken
Morfeo - OP6E85
W krainie Oz
Eigenaar: Plebek
Log in om de coördinaten te kunnen zien.
Hoogte: 123 meter NAP
 Provincie: Polen > łódzkie
Cache soort: Onbekende Cache
Grootte: Klein
Status: Kan gezocht worden
Geplaatst op: 11-08-2013
Gemaakt op: 11-08-2013
Gepubliceerd op: 11-08-2013
Laatste verandering: 04-05-2021
27x Gevonden
0x Niet gevonden
1 Opmerkingen
watchers 4 Volgers
76 x Bekeken
28 x Gewaardeerd
Beoordeeld als: uitstekend
17 x Aanbevolen
Deze cache is aanbevolen door: anoriell, Astro, Bramstenga, davisd23, Galka, Konto_usuniete_id:66507, Mario&Monia, morrison-1986, Nefryt+, nilu, Ryjek+, Rysiaaa, Sandra0908, Skoko, Skyqen, Tataminiakus, yoshio
Om de coördinaten en de kaart te zien
van de caches
moet men ingelogd zijn
Cache attributen

Dangerous Cache  Torch needed  Take something to write  Monumental place  Access only by walk 

Lees ook het Opencaching attributen beschrijving artikel.
Beschrijving PL
W dniu 12 kwietnia 1894 r. Towarzystwo akcyjne przystąpiło do budowy przedsiębiorstwa wielooddziałowego, co znaczyło, że poza przędzalnią powstanie oddział tkalni i wykończalni. Zgodnie z projektem wszystkich akcjonariuszy, budowane będzie na Strzeblewie, częściowe zajmie tereny po spalonej fabryce, częściowo na wykupionych terenach sąsiednich posesji prywatnych.
 
Podjęto bardzo energiczne działania, zmierzające do rozpoczęcia budowy nowego zakładu. Przyjęto wybitnego specjalistę budowlanego - inż. Bronisława Słaboszewicza - pod którego nadzorem prace na budowie szybko postępowały.
Sprawa właściwego doboru maszyn była przedmiotem wielu rozważań. Tempo prac budowlanych było nadspodziewane. W początkach 1896 r. rozpoczęto już montaż maszyn.
Dnia 1 września 1896 r. zostaje uruchomiona przędzalnia bawełny. W 1897 r. zamówiono urządzenia do wykończalni - bielnika. Szybko - bo w 1898 r. zostały zamówione urządzenia i krosna do tkalni. Mimo wielu starań i ogromnego nakładu pracy, fabryka pełną moc osiągnęła dopiero w 1903 r. Wyposażenie jej było bardzo nowoczesne i wyróżniało się w całym okręgu łódzkim.
 
Dalszemu rozwojowi przeszkodził wybuch I wojny światowej. Okupant niemiecki rekwirował wyroby, dokonując ogromnych zniszczeń całego parku maszynowego.
W 1918 r. po wyjściu okupanta, maszyny z trudem doprowadzono do stanu produkcji. Zatrudnienia ulegało wzrostowi i w 1920 r. pracę znalazło 492 robotników.
Zakład zaczyna przeżywać wiele gospodarczych trudności. W rezultacie tego staje się zakładem nakładczym, przyjmując do przerobu surowiec osób prywatnych. Było to jedynym, słusznym posunięciem dla zakładu.
W 1921 r. wśród nakładców zjawia się zupełnie nieznana postać w ozorkowskim świecie przemysłowym - Majer Vogiel. Początkowo był nakładcą. To właśnie dało jemu okazję do penetracji zakładu, pozwala zorientować się w sytuacji manufaktury.
W 1936 r. dochodzi do tego, że przejmuje on schlosserowskie zakłady w dzierżawę. W ten sposób majątek rodziny Schlősserów - wieloletni majątek - Towarzystwo Schlősserowskiej Przędzalni i Tkalni, oddany zostaje w obce ręce.
 
W 1939 r. podczas działań wojennych, zakład nie uległ żadnym zniszczeniom, co było wielkim zadowoleniem mieszkańców. Po opanowaniu sytuacji przez Niemców, fabryka zostaje uruchomiona. W pewnym okresie, okupant postanawia całkowicie zmienić działalność obiektu Schlősserów.
W 1942 r. niemiecka firma samolotów JUNKERS przystosowała zakład do rozbiórki zniszczonych podczas działań wojennych samolotów. Zatrudniona wcześniej załoga, obsługująca maszyny włókiennicze jest zbyt liczna. W związku z tym zostaje wywieziona do Niemiec na roboty przymusowe znaczna grupa załogi. Pozostała część pracuje dla potrzeb zmienionego zakładu - dla JUNKERSA.
W 1943 r. w październiku następuje dalsze zmniejszenie załogi. Robotnicy zaskoczeni zostają w czasie pracy przez żandarmów i znów wywiezieni na roboty do Niemiec.
Wspomnieć należy, że maszyny włókiennicze dawnego zakładu, uległy dewastacji. Wywożono je w różne kierunki w kraju, a nawet transportowano za granicę.
Po wyzwoleniu w 1945 r. społeczeństwo przystąpiło do działania, które przez dłuższy czas było zupełnie bezinteresowne.
Uznano, że Ozorków musi być obiektem włókienniczym, a dawna manufaktura Schlősserów doprowadzona do stanu z przed wojny - a może nawet świetniejszego, gdzie zatrudnienie znajdzie większość ozorkowskiego społeczeństwa.
Tak się też stało. Zakład nie tylko odbudowano, ale rozbudowano, przeprowadzając znaczną modernizację. Zatrudnienie z każdym rokiem wzrastało. Warunki socjalne uzyskały wysoki poziom.
Zakładane przewidywania ziściły się. Ozorkowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego "Morfeo" - bo taką miały ostatnio nazwę - dawały zatrudnienie wielu mieszkańcom Ozorkowa. Był nawet czas, że pracę w zakładzie otrzymywały osoby z poza jego granie.
Jest faktem, że w bardzo znaczącym stopniu historię naszego miasta wzbogacił, przemysł włókienniczy, do rozwoju którego bez wątpienia przyczyniła się rodzina Schlősserów. Widocznym jest, że ściśle czuli się związani z naszym miastem, czego dowodem jest to, że prochy ich spoczęły na jednym z ozorkowskich cmentarzy.

W dniu 12 kwietnia 1894 r. Towarzystwo akcyjne przystąpiło do budowy przedsiębiorstwa wielooddziałowego, co znaczyło, że poza przędzalnią powstanie oddział tkalni i wykańczalni.
Zgodnie z projektem wszystkich akcjonariuszy, budowane będzie na Strzeblewie, częściowe zajmie tereny po spalonej fabryce, częściowo na wykupionych terenach sąsiednich posesji prywatnych. 
Podjęto bardzo energiczne działania, zmierzające do rozpoczęcia budowy nowego zakładu.
Przyjęto wybitnego specjalistę budowlanego - inż. Bronisława Słaboszewicza - pod którego nadzorem prace na budowie szybko postępowały.Sprawa właściwego doboru maszyn była przedmiotem wielu rozważań. Tempo prac budowlanych było nadspodziewane. W początkach 1896 r. rozpoczęto już montaż maszyn.
Dnia 1 września 1896 r. zostaje uruchomiona przędzalnia bawełny. W 1897 r. zamówiono urządzenia do wykończalni - bielnika. Szybko - bo w 1898 r. zostały zamówione urządzenia i krosna do tkalni. Mimo wielu starań i ogromnego nakładu pracy, fabryka pełną moc osiągnęła dopiero w 1903 r. Wyposażenie jej było bardzo nowoczesne i wyróżniało się w całym okręgu łódzkim. Dalszemu rozwojowi przeszkodził wybuch I wojny światowej. Okupant niemiecki rekwirował wyroby, dokonując ogromnych zniszczeń całego parku maszynowego.W 1918 r. po wyjściu okupanta, maszyny z trudem doprowadzono do stanu produkcji. Zatrudnienia ulegało wzrostowi i w 1920 r. pracę znalazło 492 robotników.
Zakład zaczyna przeżywać wiele gospodarczych trudności. W rezultacie tego staje się zakładem nakładczym, przyjmując do przerobu surowiec osób prywatnych. Było to jedynym, słusznym posunięciem dla zakładu.W 1921 r. wśród nakładców zjawia się zupełnie nieznana postać w ozorkowskim świecie przemysłowym - Majer Vogiel. Początkowo był nakładcą. To właśnie dało jemu okazję do penetracji zakładu, pozwala zorientować się w sytuacji manufaktury.W 1936 r. dochodzi do tego, że przejmuje on schlosserowskie zakłady w dzierżawę. W ten sposób majątek rodziny Schlősserów - wieloletni majątek - Towarzystwo Schlősserowskiej Przędzalni i Tkalni, oddany zostaje w obce ręce. W 1939 r. podczas działań wojennych, zakład nie uległ żadnym zniszczeniom, co było wielkim zadowoleniem mieszkańców. Po opanowaniu sytuacji przez Niemców, fabryka zostaje uruchomiona. W pewnym okresie, okupant postanawia całkowicie zmienić działalność obiektu Schlősserów.W 1942 r. niemiecka firma samolotów JUNKERS przystosowała zakład do rozbiórki zniszczonych podczas działań wojennych samolotów. Zatrudniona wcześniej załoga, obsługująca maszyny włókiennicze jest zbyt liczna. W związku z tym zostaje wywieziona do Niemiec na roboty przymusowe znaczna grupa załogi. Pozostała część pracuje dla potrzeb zmienionego zakładu - dla JUNKERSA.
W 1943 r. w październiku następuje dalsze zmniejszenie załogi. Robotnicy zaskoczeni zostają w czasie pracy przez żandarmów i znów wywiezieni na roboty do Niemiec.
Wspomnieć należy, że maszyny włókiennicze dawnego zakładu, uległy dewastacji. Wywożono je w różne kierunki w kraju, a nawet transportowano za granicę.
Po wyzwoleniu w 1945 r. społeczeństwo przystąpiło do działania, które przez dłuższy czas było zupełnie bezinteresowne.
Uznano, że Ozorków musi być obiektem włókienniczym, a dawna manufaktura Schlősserów doprowadzona do stanu z przed wojny - a może nawet świetniejszego, gdzie zatrudnienie znajdzie większość ozorkowskiego społeczeństwa.
Tak się też stało. Zakład nie tylko odbudowano, ale rozbudowano, przeprowadzając znaczną modernizację. Zatrudnienie z każdym rokiem wzrastało. Warunki socjalne uzyskały wysoki poziom.Zakładane przewidywania ziściły się. Ozorkowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego "Morfeo" - bo taką miały ostatnio nazwę - dawały zatrudnienie wielu mieszkańcom Ozorkowa. Był nawet czas, że pracę w zakładzie otrzymywały osoby z poza jego granic.
Jest faktem, że w bardzo znaczącym stopniu historię naszego miasta wzbogacił, przemysł włókienniczy, do rozwoju którego bez wątpienia przyczyniła się rodzina Schlősserów. Widocznym jest, że ściśle czuli się związani z naszym miastem, czego dowodem jest to, że prochy ich spoczęły na jednym z ozorkowskich cmentarzy ...

Extra hints
Je moet ingelogd zijn om de hints te zien