Historycznie dzisiejsza gmina
Bartniczka obejmuje część Ziemi Michałowskiej oraz część Ziemi
Dobrzyńskiej. W okresie podziału dzielnicowego obszar ten pozostawał we
władaniu książąt mazowieckich. W 1303 r. książę kujawski Leszek zastawił
Ziemię Michałowską Zakonowi. Potem nabyli ją Krzyżacy na własność, a po
1446 r. została na stałe włączona do Korony. Po I rozbiorze /1772-74/
Prusy zgrabiły obszar dawnego województwa chełmińskiego, który według
podziału z roku 1818 znalazł się w utworzonej wówczas regencji
kwidzyńskiej. Po krótkim okresie przynależności do Księstwa
Warszawskiego /1807-15/ obszar ten ponownie włączony został do zaboru
pruskiego. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. przyłączony do
województwa bydgoskiego, a od 1975 r. jako gmina do województwa
toruńskiego. W zakresie administracji kościelnej obszar gminy należał do
diecezji płockiej, a po opanowaniu Ziemi Chełmińskiej przez Krzyżaków,
do utworzonego w 1243 r. Biskupstwa chełmińskiego. Od 1992 r. gmina
podlega diecezji toruńskiej.
BARTNICZKA - dawne nazwy: Bartnicka /1755/, Bartniczki /1879/, późno
niem. Bartnitzka. Siedziba Gminy. Wieś położona w odległości 15 km na
wschód od Brodnicy. Dawniej osada w powiecie brodnickim należąca do
parafii katolickiej w Grążawach i parafii ewangelickiej w Górznie,
położona w dolinie Brynicy, powyżej ujścia Pissy. W 1789 r. wieś
królewska z 2 domami. W 1885 r. zamieszkiwało ją 38 mieszkańców, w 1921
r.: 9 budynków i 94 mieszkańców Typ układu osadniczego: zabudowa
rozproszona.
EN
Community Bartniczka