O Mariawitach po raz pierwszy usłyszałam od Pani Katarzyny Krakowskiej, podczas wycieczki po Parku Krajobrazowym Wzniesień Łódzkich. Jaka jest geneza tego wyznania?

Kościół Starokatolicki Mariawicki wyodrębnił się z polskiego Kościoła Rzymskokatolickiego w 1906 r. Przyczyną było nieuznanie, a następnie potępienie przez hierarchię polską i rzymskiego papieża działalności Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów. Zgromadzenie to powstało na skutek objawienia bożego, które 2.08.1893 r. w Płocku miała założycielka i Matka przełożona ukrytego zakonnego Zgromadzenia Sióstr Ubogich Świętej Klary, Feliksa Maria Franciszka Kozłowska. Własnoręcznie zapisany przez nią pierwszy fragment tego objawienia brzmi:

"W roku 93, dnia 2 sierpnia, po wysłuchaniu Mszy Świętej i przyjęciu Komunii Świetej, nagle zostałam oderwana od zmysłów i stawiona przed Majestatem Bożym. Niepojęta światłość ogarnęła moją duszę i miałam wtedy ukazane: ogólne zepsucie świata i ostateczne czasy, potem upadek obyczajów w duchowieństwie i grzechy jakich się dopuszczają Kapłani. Widziałam Sprawiedliwość Boską wymierzoną na ukaranie świata i Miłosierdzie dające ginącemu światu, jako ostatni ratunek, Cześć Przenajświętszego Sakramentu i Pomoc Maryi. Po chwili milczenia przemówił Pan: Środkiem szerzenia tej Czci, chcę aby powstało Zgromadzenie Kapłanów pod nazwą Mariawitów, hasło Ich: "Wszystko na większą Chwałę Bożą i Cześć Przenajświętszej Maryi Panny". Zostawać będą pod Opieką Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, bo jako są nieustanne wysiłki przeciwko Bogu i Kościołowi, tak jest potrzebna Nieustająca Pomoc Maryi."

Do Zgormadzenia Kapłanów Mariawitów powołani zostali młodzi, wykształceni księża, w większości absolwenci Akademii Duchownej w Petersburgu, jedynej wyższej katolickiej uczelni teologicznej na terenie zaboru rosyjskiego, m.in. profesorowie w seminariach duchownych, którzy dostrzegali potrzebę odrodzenia duchowego wśród duchowieństwa i wiernych. Z radością więc wyszli naprzeciw wskazanemu im w Objawieniu sposobowi zreformowania swojego życia wg Pierwszej Reguły Św. Franciszka z Asyżu i pogłębiania u wiernych wiary i czci dla Pana Jezusa ukrytego w Przenajświętszym Sakramencie.

Kapłani Mariawici, działając przez 10 lat w ukryciu, ale korzystając z duchowego wsparcia i wskazówek Matki M. Franciszki, wyróżniali się wśród ogółu duchowieństwa skromnością, pobożnością i poświęceniem w pracy duszpasterskiej oraz bezinteresownością. W swoich penitentach widzieli przede wszystkim swoich bliźnich i służyli im z iście samarytańską miłością. Te duchowe walory wierni doceniali z entuzjazmem i licznie garnęli się do kościołów, w których pracowali Kapłani Mariawici. Niestety aplauz okazywany Kapłanom Mariawitom, nie cieszył innych księży i wyższej hierarchii. Prawdopodobnie nie obca była im zazdrość i obawa utraty osobistych dochodów.