Drewniany budynek o konstrukcji zrębowej, z charakterystyczną oszalowaną wyżką. Budynek stanowi unikatowy przykład XVIII-wiecznej architektury rzemieślniczej, która uległa zagładzie podczas pożarów miasta w 1808 i 1836 r. Aż do początku XX w. budynek mieścił dom i warsztat sukienniczy. Nieznane są szersze informacje na temat właścicieli budynku, prawdopodobnie jednak były to rodziny: Bartke (XVIII w.) i Bathelt (XIX w.). Od 1873 roku właścicielem domu był Carl Nowak, a po jego śmierci wdowa po nim, Marie. Na początku XX wieku znajdował się tutaj warsztat szewski Antoniego Polończyka, istniejący do II wojny światowej, a w okresie powojennym budynek pełnił funkcję normalnego domu czynszowego. W 1974 r. syn Antoniego, Wiktor Polończyk, podarował go Skarbowi Państwa z przeznaczeniem na cele muzealne. Po długoletnich pracach konserwatorskich i rekonstrukcyjnych w 1992 roku Muzeum Okręgowe w Bielsku-Białej udostępniło dom zwiedzającym. Powstało tu oddział muzeum - Dom Tkacza, w którym zrekonstruowano wygląd XVIII-wiecznego domu i warsztatu sukienniczego. Obiekt znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego.
O keszu
Na terenie obiektu znajduje się drewniany slup, dzieki któremu możliwy jest dalszy przesył linii telefonicznej. Możliwe, że sporo osób bedzie sie tamtędy przetaczać. Prosiłbym o dyskretne podejmowanie skrzynki oraz maskowanie jej, gdyż wyglądać może z daleka na cenny łup.