Dodatkowe atrybuty skrzynki |
W lutym 1915 roku z kierunku Rupina piechota rosyjska podejmuje atak na pozycje niemieckie w rejonie Cierpiąt. Atakujący wilokrotnie Rosjanie przez równinne łąki, byli łatwym celem siedzących w okopach Niemców, dysponujących karabinami maszynowymi. Znaczne straty Rosjan spowodowane były nade wszystko słabym wsparciem artylerii. Walki trwały około sześciu miesięcy, ciała zabitych pozostały na łąkach aż do czasu przesunięcia się frontu.
Po zajęciu gminy Baranowo przez Niemców, zlecili oni tutejszej ludności, aby za wynagrodzeniem pieniężnym złożyli do wspólnych mogił ciała poległych żołnierzy. Teren cmentarza wyznaczono w lesie nieopodal wiosek Ramiona i Majk. W tymże miejscu na powierzchni ok. 0,5 ha wykopano bardzo głębokie doły, do których składano poległych. Teren cmentarza został podzielony na trzy kwatery: w środkowej części pochowano żołnierzy niemieckich, Rosjan zaś składano w kwaterach zewnętrznych. Zmarłych z różnych armii starano się grzebać w oddzielnych grobach i kwaterach.
Po zakończeniu prac związanych z pochówkiem, żołnierze niemieccy na środku cmentarza postawili bardzo duży drewniany krzyż. Wokół niego na całej powierzchni środkowej kwatery umieścili również tabliczki z imionami i i nazwiskami pochowanych. Tablice przytwierdzone zostały do drewnianych bali powbijanych w ziemię. Wokół nekropolii posadzono wówczas świerkowe drzewa, pełniące rolę tymczasowego ogrodzenia, które dzisiaj jako potężne już okazy stoją w miejscu pochówku.
Latem 1934 roku w miejscu tabliczek umieszczone zostały betonowe płyty, upamiętniające pochowanych tu żołnierzy niemieckich i rosyjskich. Do chwili obecnej można na nich odczytać już niektóre wytłoczone imona i nazwiska żołnierzy. Pobudowano dodatkowe ogrodzenie cmentarza - ciężkie betonowe słupy połączone kolczastym drutem. Po kilku latach, kiedy centralny drewniany krzyż został zniszczony, mieszkańcy pobliskich wiosek w jego miejscu wznieśli nowy, żelazny krzyż z kamiennym cokołem istniejący do chwili obecnej. Po II wojnie światowej duża część ogrodzenia cmentarnego została rozebrana i użyta do budowy fundamentów pod domy mieszkalne.
W 1994 roku ze środków finansowych gminy dokonano gruntownego uporządkowania cmentarza oraz postawiono na nim lastrykowy pomnik ogrodzony żelaznym płotkiem, upamiętniajcy pochowanych tu żołnierzy.
Wg Yolksbund Deutsche Kriegsgraberfursorge (Narodowa Organizacja Opieki Grobów Wojennych) spoczywa tu 116 żołnierzy niemieckich i około 2000 żołnierzy rosyjskich. Wydaję się jednak, że dane dotyczące poległych Rosjan są znacznie zawyżone. Z relacji mieszkańców, którzy byli świadkami ponownego pochówku w latach trzydziestych, liczba pochowanych Rosjan była w granicach 200-300 żołnierzy. Ponadto wielkośc obszaru cmentarza wyklucza taką liczbę pochowanych.
Dokładne dane dotyczące imon i nazwisk poległych nie są jednak znane, gdyż podczas II wojny światowej zostały zniszczone w większej części dokumenty Centalnego Urzędu opiekującego sięgrobami i zniszczeniami wojennymi.
Aktualizacja: 04.11.2013r.
Artykuł o cmentarzu z lokalnego portalu:
http://epowiatostrolecki.pl/2013/10/16/nasze-sprawy/na-lesnym-cmentarzu-pochowano-ponad-dwa-tysiace-zolnierzy-foto,28017/
Podczas podejmowania kesza proszę o uczczenie pamięci poległych, zapaląc znicz.
Przy skrzynce znajduję się parę podgrzewaczy, można je zapalić i włożyć do zniczy znajdujących się na cmentarzu. Zapalniczka w keszu służy TYLKO do zapalnia zniczy, nie na handel!
Kesz znajduję się pod świerkiem poza terenem cmentarza, przy płotku, zakopany 20 cm pod ziemią. Logo OC pomoże:)
Na podstawie: Białczak A., "Dzieje Baranowa oraz ziem nad Płodownicą i Omulwią", Baranowo - Ostrołęka 2005.