Z materiałów LeniwcaMuchy:
Fabryka maszyn papierniczych, położona u zbiegu ulic Fabrycznej i Wolności (pierwotnie teren należący do wsi Malinnik). Obecnie częściowa zmiana profilu produkcji przez wprowadzenie różnych przedsiębiorstw.
Zbudowana w 1854 r. przez Hansa Füllnera z Wrocławia, który w latach siedemdziesiątych zamieszkał w osiedlu willowym Russische Colonie. Budynki fabryczne powstały w miejscu działającej od początku XIX w. szlifierni szkła artystycznego. Początkowo w formie niewielkiego budynku. Fabryka rozbudowana została przez jego syna, Eugena w latach siedemdziesiątych XIX w., na początku XX w. i w latach dwudziestych do rozmiarów wielkiego zespołu. Fabryka, której szczyt rozwoju przypada na 2 połowę XIX w., była przedsiębiorstwem liczącym się na rynkach krajów europejskich i poza kontynentem. O jej rozwoju świadczy zwiększająca się liczba zatrudnionych robotników. W 1880 r. było ich 22, w 1884 – 40 pracowników, w 1894 r. było 150 robotników.
Po śmierci założyciela Hansa Füllnera w 1889 r., Eugen poczynił liczne inwestycje społeczne, które zaważyły także na układzie przestrzennym Cieplic (osiedle robotnicze, park norweski). O znaczeniu jego fabryki świadczy to, iż produkowane tam maszyny eksportowane były nie tylko do krajów europejskich, lecz także do Ameryki i Japonii. Füllner był już pod koniec XIX w. liczącym się w świecie kontrahentem. We Francji otrzymał odznaczenie rycerza Legii Honorowej. W 1900 r. został mianowany radcą królewskiej kamery, w 1913 r. otrzymał na Politechnice Wrocławskiej tytuł doktora honoris causa. Około 1920 r. schorowany Eugen Füllner, nie mając spadkobiercy sprzedał fabrykę spółce akcyjnej Linke-Hoffmann. Zmarł w 1925 r. i pochowany został na cmentarzu przy ul. Jagiellońskiej, gdzie zachował się jego nagrobek.
1925 r. i pochowany został na cmentarzu przy ul. Jagiellońskiej, gdzie zachował się jego nagrobek.
Były to budynki z elewacjami wykonanymi z cegły licowanej, z dekoracyjnie opracowanymi gzymsami i kostkowymi fryzami. Obecnie zespół fabryki tworzy nieregularny pod względem układu przestrzennego kompleks prostopadłościennych brył hal i budynków administracyjnych. Są to budynki murowane, tynkowane, nakryte niskimi, dwuspadowymi dachami.
Stan zachowania: Po 1945 r. przebudowywana, częściowo rozebrana, w znacznym stopniu utraciła wartości przemysłowej architektury historycznej.
Ze strony PMPoland:
1854 - H. Füllner otwiera warsztat produkujący elementy maszyn papierniczych. Zakład Füllnera wkrótce staje się światowym dostawcą maszyn i wyposażenia dla przemysłu papierniczego.
1946 - powstaje Fabryka Maszyn Papierniczych "Fampa" jedyny w Polsce producent maszyn papierniczych, z sukcesami kontynuujący tradycje poprzedników.
1964 - zawarcie umowy licencyjnej z Beloit Walmsley co zapoczątkowało długą i owocną współpracę z firmą należącą do światowej czołówki.
Luty 1991 - Beloit wykupuje 80% udziałów "Fampy" S.A.; zmiana nazwy na Beliot Poland oraz przyłączenie polskiej fabryki do Beloit Group.
Wrzesień 1994 - rozszerzenie działalności Beloit’a w Polsce - otwarcie centrum serwisowego dla przemysłu papierniczego - Beloit Fast Service w Świeciu.
1996/97 - w ramach korporacji, Beloit Poland staje się Center of Excellence; działalność zakładu skupia się na produkcji maszyn Tissue, wlewów hydraulicznych z Consistency Profiling System i nowoczesnych nawijaków TNT.
1997/98 - Beloit Poland staje się głównym producentem maszyn Tissue dla korporacji Beloit. Docelowa wydajność - 10 maszyn rocznie.
Sierpień 2000 - Beloit Poland oraz Beloit Fast Service zostają wykupione przez polskich i amerykańskich inwestorów („Inwestycja 2000” - 51% udziałów oraz ''Braaten Company Limited'' - 49% udziałów).
Wrzesień 2000 - zmiana nazwy firmy na PMPoland S.A. - Producent Maszyn Papierniczych.
Wiosna 2001 - powstaje PMP Group - w ramach grupy działają trzy firmy PMPoland, PMPFastService oraz PMPKonmet; nadrzędną rolę spełnia PMPoland.
Jesień 2001 - rozwój grupy w oparciu o silny filar PMPoland; powstaje przedstawicielstwo w USA - PMPAmericas oraz PMPAsia.
Marzec 2002 - powstaje Spencer Johnston GmbH – centrum wytwórcze wałków krzywych.
Wrzesień 2006 - założono PMP Changzhou – centrum serwisowe dla biznesu paper w Chinach.
Listopad 2006 - wdrożenie Systemu Zarządzania Wiedzą oraz opracowanie strategii działania PMP 2012 na wybranych rynkach świata.
Wrzesień 2007 - sprzedaż dwóch oddziałów w Chinach: PMP Changzhou oraz PMP Xibe Roll Covering oraz zakończenie współpracy z firmą Spencer Johnston w Niemczech.
Grudzień 2007 – założenie Uniwersytetu PMP, pozwalającego na rozwój intelektualny firmy.
Wrzesień 2008 - otwarcie nowego oddziału w Chinach – PMP IB (Changzhou) Machinery & Technology.
|
|
Fabryka maszyn papierniczych, położona u zbiegu ulic Fabrycznej i Wolności (pierwotnie teren należący do wsi Malinnik). Obecnie częściowa zmiana profilu produkcji przez wprowadzenie różnych przedsiębiorstw. Fabryka maszyn papierniczych FAMPA Beloit w trakcie upadłości.
Zbudowana w 1854 r. przez Hansa Füllnera z Wrocławia, który w latach siedemdziesiątych zamieszkał w osiedlu willowym Russische Colonie. Budynki fabryczne powstały w miejscu działającej od początku XIX w. szlifierni szkła artystycznego. Początkowo w formie niewielkiego budynku. Fabryka rozbudowana została przez jego syna, Eugena w latach siedemdziesiątych XIX w., na początku XX w. i w latach dwudziestych do rozmiarów wielkiego zespołu. Fabryka, której szczyt rozwoju przypada na 2 połowę XIX w., była przedsiębiorstwem liczącym się na rynkach krajów europejskich i poza kontynentem. O jej rozwoju świadczy zwiększająca się liczba zatrudnionych robotników. W 1880 r. było ich 22, w 1884 – 40 pracowników, w 1894 r. było 150 robotników.
Po śmierci założyciela Hansa Füllnera w 1889 r., Eugen poczynił liczne inwestycje społeczne, które zaważyły także na układzie przestrzennym Cieplic (osiedle robotnicze, park norweski). O znaczeniu jego fabryki świadczy to, iż produkowane tam maszyny eksportowane były nie tylko do krajów europejskich, lecz także do Ameryki i Japonii. Füllner był już pod koniec XIX w. liczącym się w świecie kontrahentem. We Francji otrzymał odznaczenie rycerza Legii Honorowej. W 1900 r. został mianowany radcą królewskiej kamery, w 1913 r. otrzymał na Politechnice Wrocławskiej tytuł doktora honoris causa. Około 1920 r. schorowany Eugen Füllner, nie mając spadkobiercy sprzedał fabrykę spółce akcyjnej Linke-Hoffmann. Zmarł w 1925 r. i pochowany został na cmentarzu przy ul. Jagiellońskiej, gdzie zachował się jego nagrobek.
Były to budynki z elewacjami wykonanymi z cegły licowanej, z dekoracyjnie opracowanymi gzymsami i kostkowymi fryzami. Obecnie zespół fabryki tworzy nieregularny pod względem układu przestrzennego kompleks prostopadłościennych brył hal i budynków administracyjnych. Są to budynki murowane, tynkowane, nakryte niskimi, dwuspadowymi dachami.
Stan zachowania: Po 1945 r. przebudowywana, częściowo rozebrana, w znacznym stopniu utraciła wartości przemysłowej architektury historycznej.